ANTWERPEN – Het officiële Eurosonic programma zorgt er al voor dat er achter elke deur een band staat te spelen in Groningen, maar ook de alternatieve showcases zorgen voor een enorme toeloop van acts uit binnen en buitenland. Op de Penguin Showcases bijvoorbeeld die in en om de Groote Griet zullen plaatsvinden komen al zo’n 250 acts uit van diverse pluimage aan bod. Eén van deze artiesten is de Vlaamse Julía. Achter deze Belgische schuilt Julie Benoit. De organisatie geeft haar deze introductie mee. “De muziek van Julía doet denken aan een gesproken memo van een beste vriend, de eerlijkheid gecombineerd met pakkende hooks geven een warm vertrouwd gevoel.
Maar laat je niet misleiden, want als je eenmaal aan haar slechte kant belandt, hoor je dat in het volgende nummer.” In Antwerpen zoeken we Benoit op voor wat vragen. Éen heldere missie heeft de artieste alvast. “Als Radio Brussel dit leest mogen ze me best eens uitnodigen.” Wil Radio Brussel, maar ook boekers zich eerst willen laten overtuigen, dan kunnen ze op 17 januari in Groningen terecht waar Julía haar showcase speelt met onder andere materiaal van haar dit jaar te verschijnen EP.
“Zelf ben ik in de muziek beland doordat ik als kind begon met gitaarles volgen”, gaat Julie Benoit onmiddellijk op haar geschiedenis in. “Het moment dat ik voor het eerst een Spaanse gitaar in mijn handen kreeg begon ik meteen met het schrijven van een eigen nummer. Al bestond dit uit losse snaren aanslaan en random zinnen die in me opkwamen. Op mijn 14e jaar schreef ik dan mijn eerste echte nummer, als een manier om mijn emoties toch ergens te verwerken. Ik vond het als kind moeilijk om hierover te praten en had een enorme muur opgebouwd, muziek maken brak die muur beetje bij beetje af.” Het geeft het belang van muziek en muziekonderwijs aan op jonge leeftijd, maar niet iedereen wil dan ook artiest worden. “Voordat ik volledig voor muziek ging, studeerde ik Sociaal Economische Wetenschappen aan de Universiteit van Antwerpen, iets heel anders”, klinkt het met een schaterlach. “Ik was het eerste jaar voor alles net niet geslaagd en toen ging ik andere keuzes overwegen op aanraden van mijn papa. Die heeft me altijd gesteund in de muziek, een waanzinnig privilege dat niet veel muzikanten hebben. Ik slaagde daarna mijn jaar wel succesvol af te ronden en toen wilde ik weer verder op de Universiteit. Na het tweede jaar zag ik in dat er een deel ontbrak in mijn leven. Door de studie moest ik mijn muziek te veel aan de kant schuiven en dat maakte langzaam iets stuk van binnen. Zo hakte ik uiteindelijk de knoop door om er de volle 100% voor te gaan. Beide ouders hebben me hier in gesteund waarvoor ik enorm dankbaar zijn”, eert ze haar ouders.
“Het vinden van mijn sound was wikken en wegen, rechtdoor gaan maar toch last minute een afslag maken, botsen, de auto herstellen en weer doorgaan”, schetst Julie Benoit de weg naar Julía met haar Indie-pop en soul sound. “Kort samengevat: het is blijven zoeken en puzzelen. Zelf ben ik een intuïtief schrijver die door directe ervaring gestimuleerd wordt waardoor mijn sound niet volledig vaststaat. Anderen zeggen dit vaak wel te horen. Dit zou kunnen doordat de sound van mijn stem redelijk specifiek is. Op dat vlak ben ik erg geïnspireerd door Amy Winehouse, Selah Sue en Eloise. Maar even terug naar mijn sound”, herpakt ze een draad. “Wat ik je wel kan zeggen is dat ik een voorliefde heb voor catchy refreinen, groovy drums, vocal layers met veel reverb en een ‘in your face front vocal’, ook ritmische vocal lijnen, soulvolle gitaarpartijen en van die bas partijtjes waar je denkt daaammmmmmmn, dat vind ik heel vet. Wat ik ook zeker niet mag vergeten zijn shakers, ik vind shakers en rare geluiden als extra percussieve elementen heeeeel nice. Qua lyrics hou ik van een goede eerlijke revenge song, of iets waar je toegeeft dat je niet juist zit maar je het wel ownt. Al bij al: muziek mag voor mij een randje hebben, een heel nette, afgewerkte cleane pop song zal je van mij niet horen.”
We gaan dieper in op het creatieve proces achter de liedjes van Julía. “Leuke vraag!”, veert ze op en begint enthousiast te vertellen “Vroeger, en soms nog steeds, schrijf ik mijn liedjes via mijn gitaar en stem. Ik zet mijn handen dan gevoelsmatig neer en begin van alles uit te testen, maar om een recenter beeld te krijgen is het beste voorbeeld het creatie proces van mijn opkomende EP. Hierbij is bijna elk nummer vanuit iets anders ontstaan. Zo heb je een nummer dat uit a capella opnames is ontstaan waar ik dan uiteindelijk een beat en arrangement heb ondergezet. Daarna heb ik dan met de muzikanten waar ik vast mee samenwerk gekeken welke partijen zij hier op zouden spelen en zo weer verder uitgewerkt. Een andere song ontstond uit een jam van Tom Baartmans onze bassist en onze drummer Bas Mertens tijdens een repetitie van de band. Ze speelden iets dat me meteen muzikaal triggerde. Dus vroeg ik: “Is dit al iets bestaand?’’ Waarop ze zeiden: “nee.” Waarop ik dan snel subtiel mijn telefoon ben gaan neerleggen en het ging recorden. Later heb ik deze opname in Logic X gesleept en er een track rond gebouwd, dit zal waarschijnlijk de laatste zijn van de EP! “lacht ze geheimzinnig en fluistert dan: “Cliffhanger. Het maken van de track en het lyricale gedeelte gaat vaak samen. Een gevoel roept een situatie op waar dan woorden en zinnen uitkomen, en als het verhaal en de sound in harmonie zijn dan stroomt de inspiratie. Tenslotte werk ik ook vaak met als vertrekpunt een riff of groove die Maurits Kerkow, de vaste gitarist uit de band, verzint. Muzikaal gezien zitten we vaak op een lijn als het aankomt op neo-soul progressies. Dat voelt heel fijn en onze gezamenlijke liefde voor deze akkoorden zorgt ervoor dat we snel heen en weer kunnen werken en een sterke basis kunnen leggen voor een song. Kort en simpel samengevat; mijn teksten komen voort uit emotie maar die emotie kan ook uitstaan door de juiste akkoorden progressie”, verzucht ze.
Wat al even te sprake kwam en ook in de bio van de band staat is het in de volgende song afrekenen met degene die de artieste tegen de haren instrijkt. De revenge song. We informeren wat voor reacties dat oplevert. Julía grijnst: “Ik moet heel eerlijk zijn, het ergste moet nog komen. Vaak hebben mensen ook niet door hoe erg ze me gekwetst hebben waardoor ze meestal niet inzien dat het over hen gaat. Dat komt me opzicht wel goed uit,” lacht Benoit Ze stelt dan: De luisteraar moet weten dat ik een rebel ben met een groot hart, ook in mijn muziek.”
De Scheldestad Antwerpen aan de rivier waarop de kapitein Van Speijk ooit liever de lucht in ging dan zich te moeten overgeven aan de Belgen en naar wie in Groningen nog een straat is vernoemd, lijkt uiteraard ook een bron van inspiratie, althans wellicht ongemerkt. Gelukkig staan Nederlanders en Belgen niet meer tegen over elkaar. “Ongeveer, de helft van de band komt uit Antwerpen, de andere uit Nederland”. Glimlacht Julie Benoit. “Of er veel Antwerpen in mijn songs zit”, gaat ze contemplerend verder. Ze laat het antwoord even op haar tong rusten: “dat weet ik niet”, verwerpt de zangeres die gedachte, “maar ik heb wel veel vette bands leren kennen door vaak te luisteren naar Studio Brussel. Ik denk dat daar mijn alternatieve randje is ontstaan. Zij hebben altijd jong opkomend talent in de kijker gezet en dat heeft me sowieso positief beïnvloed als maker. Als ze dit lezen mogen ze me ook zeker eens uitnodigen”, grijnst ze ondeugend.
De vraag of er een album of EP in de pijplijn zit heeft ze eerder al in het gesprek beantwoord, maar we willen er meer van weten. “Yes! Zeker! Iik ben momenteel druk bezig met het zelf produceren van mijn debuut EP. Ik verwacht tegen april de eerste song hiervan met de wereld te delen! De EP zal een blauwdruk zijn van wie ik ben als artiest op dit moment. Het doel van mijn EP is om mijn eigen sound als producer te delen, ik wil graag een weg banen voor andere vrouwelijke en non-binaire producers. Het zou een eer zijn om als rolmodel te mogen dienen voor opkomend vrouwelijk en non-binair talent!”
Van album stappen we overop optreden en de Penguin Showcases. “Wat ik fantastisch vind aan optreden is het volledig mezelf kunnen zijn, de energie voelen van het publiek en mijn boodschap delen met anderen die daar op hun manier weer een betekenis aan kunnen geven. Vaak komen na optredens mensen kort een babbeltje slaan en vertellen ze over gelijkaardige situaties die ze meemaakten. Dat vind ik de max, dat mensen mij dat toevertrouwen doordat ik zelf ook met hen deel. Moeilijk vind ik bij optredens …….. wel, er zijn twee dingen. Het eerste is dat ik zelf voor het eerst de backingtracks maak en daar kruipt ontzettend veel tijd in, dan is er een klein dingetje fout en moet je weer opnieuw exporteren, enz… een hele uitdaging waar ik wel erg veel van bijleer. Ten tweede: zelf ben ik een gedreven artiest met ADD waardoor mijn organisatie skills me soms saboteren. Kort samengevat het organiseren en alles er rond vind ik ontzettend moeilijk. Ik heb daardoor pas rust op het podium zelf en kan dan ook volop genieten van het live-performen. Gelukkig helpt Valerie van Hazendonk, mijn nieuwe manager, me volop mee met de praktische zaken en de rebranding.” Haar manager zal het dan ook hopelijk druk krijgen rondom de showcase. We vragen wat haar doelstellingen zijn bij de reis naar Noord-Nederland waar de Europese muziekscene zich zal verzamelen. “Ten eerste ga ik eens een goed gesprek aangaan met Music Maker, dankzij hen staan we op het Penguin podium en dat vind ik de max. Zelf lees ik al jaren hun magazine en is één van mijn doelen om eens te eindigen op hun voorpagina, geeft ze het blad mee. De rest hou ik nog even geheim! Maar mochten er boekers zijn die dit lezen, contacteer me maar even! Het is de eerste showcase dit jaar met nieuw materiaal! Dus als je een teaser wil van mijn opkomende EP, als je meer vrouwelijke artiesten wil supporten in de scene en gewoon even alles wil vergeten door te genieten van een frisse sound kom ons dan zeker checken! Oh ja en ik maak ook al eens mopjes tijdens de bindteksten dus ook dat wil je niet missen!!” Dan sluit ze af met een uitbundige doei. Er is nog het nodige werk te doen voor ze op 17 januari in De Groote Griet bij Penguin haar showcase speelt.