GRONINGEN – FIEP gaf in Vera het startschot voor een reeks van liefst 6 optredens binnen 24 uur. Na de show in Groningen wacht een drukke Record Store Day waarin her en der in den lande de aloude, maar toch hyper hippe platenzaak op zijn kop zal worden gezet. Het optreden in Vera in Groningen was meer dan voldoende om te concluderen dat een bezoek aan deze muzikale walhallas die her en der de tand des tijds hebben doorstaan meer dan de moeite waard is. FIEP bewees dat ze eigenlijk heel snel de voorprogramma status mogen gaan verruilen om de grootste naam op de poster te worden. Eerst maar een zeurpuntje. De setlist van de band was roofgoed. FIEP werkt onder andere met gerecyclede merch en is dus milieubewust bezig. Daarvoor een enorme duim omhoog en in dat kader is het begrijpelijk dat voor zes optredens voor ieder bandlid één setlijst wordt uitgeprint. Het had wel tot gevolg dat bandleden nadien het publiek moesten verzoeken of ze de setlist alsjeblieft terug mochten, maar andere bandleden keken er dan weer niet naar om. Een setlist is handig op het podium en na afloop gun je het publiek een aandenken en is dus prima public relations. Immers de dag nadien laat iemand trots de setlijst zien en vertelt over dat erg mooie concert van FIEP. Bij het terugvragen eindig je echter met een teleurstelling daarentegen. Een element voor bandleidster Veerle Suzanna Driessen, the Original FIEP, die haar setlist wel gewoon liet liggen voor de toeschouwers, om het milieu en pr tegen elkaar af te wegen.
FIEP is één van de leuke dingen van de Corona-periode. In deze inktzwarte tijd van de pandemie met al zijn negatieve emoties ging Veerle Driessen de isolatie te lijf met het schrijven van liedjes. Daar kwam FIEP uit te voorschijn op het moment dat de spreekwoordelijk zon weer scheen. Aan de basis van haar indie rocksongs ligt dan ook rusteloosheid, overpeinzing en twijfels, maar steeds met een speelsheid gebracht. FIEP werd aangevuld met uitstekende muzikanten met veel ervaring, zoals bijvoorbeeld toetsenist Silva Westera en bassist Ties Bogers, waardoor er een gedegen basis lag voor live shows en de meeste nummers hun definitieve vorm kregen door het spelen met de band. Het resulteerde in de EP ’77 Stokes Croft’, een succesvolle Popronde en de band stond in Groningen al op Eurosonic / Noorderslag en vele andere mooie podia in het land. FIEP loopt nu warm voor het uitbrengen van de tweede en derde EP. ‘FRIED RICE’ komt één deze dagen uit en voor later dit jaar staat ‘MOON BLISS’ in de agenda ingetekend. Vera is dan een prima plek om de songs nog even in de praktijk te testen.
De band begint echter op bekend terrein. Erg mooi wordt ingezet met ‘Nightshop’ dat eigenlijk bijna naadloos overgaat in ‘Daydreaming’. Het zijn prima binnenkomers, waarbij het zingen aanvankelijk haast gewoon vertellen is, maar dan overgaat in een zingende versnelling. De stem van Driessen beklijft en zo heeft ze een heel eigen stijl die op momenten doet denken aan de stijl van Robt Sarazin Blake als ze vertelt. Voor ‘Daydreaming’ gaat het tempo dan structureel wat omhoog. Een lekker nummer, dat een beetje een retro vleugje heeft, maar mooi overtuigd in een mooie opbouw. ‘B’Day’ is dan prachtig, een nummer over de verjaardag van de zangeres. Uitnodigend houdt ze haar praatjes, maar nu en dan mag er nog iets meer een inhoudelijke noot aan worden toegevoegd, want in de liedjes heeft Driessen best wat te vertellen. ‘B’Day’ is wederom lekker uptempo, met een hoofdrol ook Silva Westera en een koebel om de feestvreugde te onderstrepen. Het publiek reageert op de catchy lekkere nummers van FIEP en voor de deur van de zaal waren net zoveel FIEP liefhebbers als Newdad aanhangers te tellen voor aanvang, dus helemaal vreemd is dat niet. Meer omineus begint de band aan ‘Lucid Dream’ met een hoofdrol voor de ritme sectie en een rustige uitgesponnen song, met wat uitgebarsten felheid en dromerige zang. Weer zo’n nummer met een mooie opbouw en een sterke basis in de songwriting. Dat blijkt ook in ‘R U Reading’ dat steviger is, maar ook met mooie tempowisselingen om je bij de zaak te houden. ‘Ha Ha’ is prachtig met fraai drumwerk en soms rammelt het even lekker, maar het is steeds prachtig in dit nummer wat een mooie urgentie heeft, voor de band, helaas, al weer moet afsluiten met ‘Same Boat’. Te kort, absoluut. FIEP is er aan toe om op mooie podia, lekker een show van een uur of meer neer te zetten onder eigen vlag en te tonen waarom FIEP een naam is om rekening mee te houden. Een prima optreden en nog 5 te gaan die dag.