LEEUWARDEN – Leeuwarden is bijna een thuiswedstrijd deze Popronde voor het Groningse HoppaH. Alleen in Assen blijft de Nederlandstalige folk formatie nog dichter bij huis en ook Emmen is niet al te ver en dus stonden in Scooters in Leeuwarden veel Groningse fans klaar om een dansje te wagen op de klanken van hun favoriete band. Dat gezelschap werd vlot aangevuld met Friezen en dus werd de historische animositeit ter zijde gezet om samen de dansvloer te bevolken. Wellicht nog niet genoeg voor een Nobelprijs voor de Vrede, want de wedijver tussen de Friezen en Groningers is al jaren op een zeer laag pitje met kleine opvlammende sentimenten bij Fc Groningen-Heerenveen, maar wel goed voor een prima en vermakelijke avond. HoppaH is de formatie rondom zanger Serge van Laar, maar niet uitsluitend rondom hem. Voor de sound is de schitterende klarinet van Esther de Boer ook erg belangrijk en ze heeft daarnaast een stem van een leadzangeres. Hetzelfde telt voor de viool en zang van Laura Iwema en de accordeon van een invaller voor vast lid Erik de Jong. In de rug gedekt deze keer door de drums van Jorris Klaassen en de bas van Roy Rolleman. De blaassectie was deze dag helaas thuis gebleven. Het gezelschap opende met welhaast Spoken Word in ‘Beloofde Land’ voor dat nummer ook los barste en het feest kon beginnen met Van Laar als tijdelijke blazerssectie. In rood pak en met veel expressiviteit en energie een mooie frontman met een rauwe stem die past bij de rauwe levensomstandigheden die HoppaH schetst, want de onderwerpen worden gevonden in de zelfkant van de maatschappij. Muzikaal is HoppaH een uitstekend Wereldrestaurant met folk, ska, Balkan, Gypsy, Klezmer en Punk, goed gekruid met levenslessen en erg veel kwaliteit van de ingrediënten. Die kwaliteit zit hem onder andere in de muzikanten. Een gelouterd en kwalitatief erg goed gezelschap dat de liedjes beheerst en Van Laar als ware hij Arjan Robben in scoringspositie brengt om de bal in het net te jagen. Dat doet Van Laar met een ferme sprint op de plaats. Hoe hoger het tempo hoe harder hij rent. Visueel een mooi spektakel, maar ook met erg goede liedjes. Het rustig beginnende maar dan overkokende ‘Hondenbrood’, het gevoelige ‘Zwerver’, maar vooral het melancholische tot een feestje bij een begrafenis oproepende ‘Laatste Groet’ want het leven dat gaat door en moet worden gevierd. Het vrolijke ‘We Gaan Naar de Haaien’ en dan zeggen de strenge wetten van een festival als de Popronde dat het tijd is voor de laatste dans alweer en met het vlotte ‘Alcohol list’ wordt alvast een suggestie gedaan voor de rest van de invulling van de avond. Een zeer aansprekend optreden van HoppaH. Voetjes van de vloer, maar ondanks de leut, toch ook een flink aantal boodschappen die zijn samen te vatten als: Wat je ook doet het loopt slecht met je af, dus geniet waar en zoveel je maar kan. Dat kan dan bijvoorbeeld prima met een concert van HoppaH.
Vrolijk dansen met de dood en alcohol in Scooters met HoppaH
