SCHEEMDA – Nagasaki Swim is inmiddels een band die een mooie reputatie heeft. De formatie rondom de Rotterdamse songwriter Jasper Boogaard brengt sterke albums uit en heeft zich ook live zeker bewezen. Deze dagen gaat hun nieuwe plaat ‘Everything Grows’ het levenslicht zien en dus is Grasnapolsky in Scheemda een prachtige gelegenheid om nog meer zieltjes te winnen. Dat deed de band met verve, want het Oost-Groninger podium kreeg een bijzonder fraai optreden te zien en horen, wat mooi paste in dit kader, waarbij Grasnapolsky de toonaangevende bands van morgen nu al wil verwelkomen.
Nagasaki Swim is een formatie die niet eenvoudig te vangen is ondereen noemer. Genregewijs zijn ze moeilijk vast te pinnen, waarbij folk en country, maar ook zeker indie rock hun invloed uitoefenen in een kenmerkend geluid dat ook de omschrijvingen pop of alternatieve indie meekrijgt. De sound is warm, maar kan onverwachte kanten uitgaat. Songwriter Jasper Boogaard is dan wellicht een centraal figuur in de formatie, maar hij krijgt ondersteuning van bandleden Kat Kalkman op gitaar en piano, Jasper Werij op bas en drummer Jim Luijten. Een ervaren stel. De band ontstond zo langzamerhand bij de start van het nieuwe decennium. Boogaard realiseerde zich dat hij zich verloor in heel veel verschillende projcten, en dat hij eigenlijk wel een focus kon gebruiken, waarin hij creativiteit kwijt kon. Na een reis naar de Verenigde Staten ontstond Nagasaki Swim en in 2021 debuteerde de band met ‘The Mirror’, een vertelling over zijn ervaringen in Philadelphia en in thuisstad Rotterdam. Het album werd prima ontvangen en Nagasaki Swim bleek een blijvertje, wat nu resulteert in het tweede album en een nieuwe stap in de richting die Boogaard en zijn kompanen op willen.
Het was duidelijk dat Grasnapolsky uitkeek naar het optreden van Nagasaki Swim. De zaal vult zich langzaam, maar zeker en als de band ‘Window’ inzet staat het mooi vol en vult het zich vanachter verder aan. Een geconcentreerde band opent rustig, maar heeft dan met ‘American Dipper’, als tweede punt op de agenda, onmiddellijk een hoogtepunt. Een prachtige lapsteel en tweestemmige zang stuwen dit dromerige nummer naar een prachtige uitvoering. Fraai is ook ‘Happy New Year’. Een liedje voor weemoed, een echte sad song blijkt na een toetsen intro. Een nieuw nummer dat wellicht op een toekomstig album nog een plekje krijgt, maar nu al te horen is in Scheemda, Dan is er tijd voor een wat kleiner nummer. ‘The Water’ begint met alleen dromerige zang en piano, voor de rest van de band bijvalt. Een scherp contrast met het prima, maar een stuk forser neergezette ‘Eternal’, dat lekker de boel weer even opschud in een sowieso fraaie set opbouw deze dag. Aankondigen of uitleg zijn er weinig, een enkele woord en nooit wordt het inhoudelijk of gaat de band dieper in op een liedje. Het staat niet in de weg om een band met de toeschouwers op te bouwen. Op de klanken van Nagasaki Swim wordt mooi meegedeind en het publiek blijft zo lekker betrokken bij het optreden. Het volgende nummer wordt solo ingezet door Jasper Boogaard. ‘The Weight I’ blijft aanvankelijk klein, maar zo halverwege valt de rest van de band in en krijg je van nature al een mooie ontwikkeling, een nummer dat overloop in ‘The Weight II’ en dat mooie caleidoscoop aan emoties brengt. Stevig wordt dan afscheid genomen van ‘Grasnapolsky’. ‘Sleep’ is een lekker nummer met fraaie lapsteel accenten en een robuuste vlotheid. Het laatste nummer ‘Everything Grows’ begint dan rustig, maar allens pukt de band het tempo op en blijkt het nogmaals bewijsmateriaal voo de mooie groei van Nagasaki Swim die vast nog niet ten einde is met dit album en deze optredens. Verwacht meer.