BOLOGNA – De stad Bologna toont zich in een bedekt, maar sjiek kleed deze laatste dag van het jaar. Nu en dan dringt een zonnetje door het wolkendek om de Basilica di San Petronio en de Sette Chiese uit te lichten. Het is verleidelijk om te verdwalen in deze stad met zijn prachtige gebouwen, maar er is meer te genieten in Bologna. Een interressante music scene bijvoorbeeld. Sleap-e is één van de acts die hieruit stamt. De band onder leiding van Asia Martina Morabito wordt door Italië afgevaardigd naar Eurosonic / Noorderslag en haar showcase staat op 18 januari in hetr All Round Poolcentrum in Groningen op het programma. “Na de uitmuntende debuut-EP ‘Mellow’ (2020), uitgebracht via het label WWNBB Collective, toont de langverwachte debuutplaat ‘Pouty Lips’ (2022) aan hoe ze een compleet nieuw geluid gevonden heeft, door soul, R&B en indie rock te omarmen”, ventileert het showcase festival over deze act. “Ik heb zo’n lol gehad met je vragen en het interview”, lacht Asia Morabito bij het afscheid als we haar gesproken hebben over haar deelname.
Het is niet de eerste keer dat Asia Martina Morabito de krant haalt met haar muzikale avonturen. Als meisje van drie vulde de plaatselijke giornale al een kolom aan haar eerste stapjes of wellicht misstapjes. “Nee als klein kind werd ik niet echt gestimuleerd om met muziek te beginnen”, stelt de artieste, “maar ik heb een leuk weetje te vertellen. Ik herinner me dat ik altijd heb gezongen en het was iets vreugdevols voor mij. Ik was nooit stil en mijn ouders konden er niet meer tegen, dus besloten ze op een dag om me mee te nemen naar Coro dell’ Antoniano, een van de beroemdste kinderkoorensembles ter wereld, dat eigenlijk in Bologna is gevestigd, omdat ze wilde dat ik auditie deed. Ik was daar dus met mijn zangleraar, die me probeerde te laten zingen, maar ik besteedde niet veel aandacht aan haar omdat ik meer geïnteresseerd was in het speelgoed dat in de kamer was. Uiteindelijk zong ik juist op dat moment niet en het was zo onhandig maar ook erg grappig. Alsof ik geen fuck om haar gaf en er was geen enkele manier om me te laten zingen of me erbij te betrekken. We gingen naar buiten en zaten amper in de auto en ik begon te zingen alsof er niets was gebeurd en stopte niet voordat we thuiskwamen. De volgende dag stond ik zelfs in de krant van Bologna, die zei “Meisje van 3 gaat naar de auditie van Coro dell’Antoniano en zingt dan niet”. Ik weet dat het zo dom is, maar ik moet er nu om lachen”, haalt ze de herinnering op met een grote grijns.
Uiteindelijk kwam Sleap-e toch in de muziek terecht. Niet bij een kinderkoor, maar onder eigen vlag. Al snel ging van van aarzelend naar serieus. “Het moment waarop ik besefte dat ik toch echt het zou kunnen maken in de muziek was toen ik naar het huis van een vriend ging om iets op te nemen en we maakten een nummer en dropten het. Die song viel in de smaak bij iedereen in de muziekscene van Bologna en een onafhankelijk label merkte me op. Ik begon echte optredens te doen. Zo is het gegaan. ik heb er altijd van gedroomd en ik heb het gevoel dat ik heel gemakkelijk in deze muziekscene ben opgenomen. Bologna is een inspirerende stad. Ik heb veel geluk dat ik hier geboren ben. Het is een magische stad, maar helaas wordt het erg onderschat. De muziekscene waar ik bij betrokken ben, is warm, gastvrij en underground, maar het is ook erg klein en als direct gevolg is er een zekere beperkende dynamiek. Ik geloof echt dat wonen in Bologna erg nuttig kan zijn aan het begin van een project, maar als je doel is om te groeien en je begint meer te willen, moet je ergens anders heen. in plaats daarvan, als je dat goed vindt en je puur en ondergronds wilt blijven, dan is Bologna jouw ding.”
In de loop van de tijd heet Sleap-e een geheel eigen kenmerkende sound ontwikkeld en dat proces is nog steeds gaande. Het verschil tussen haar debuut EP en nieuwe album is goed te horen. “Ik begon als een echte nerd met vreemde akkoorden en teksten en bewaarde van wat goed klonk. Ik vond het leuk om op deze manier muziek te maken en ik speel nog steeds graag op het gehoor, genietend van wat er mooi uit komt op een gemakkelijke manier.” Haar sound is moeilijk te vangen. De invloeden van pop. Jazz en soul zijn goed te beluisteren. “Ik hou er gewoon van mijn sound. Ik voel me er heel dichtbij en vertrouwd mee, ik weet niet echt alles van dat genre, want ik ben niet dat type persoon, maar ik herken de elementen die me echt opvrolijken. Laten we zeggen dat ik een emotionele benadering heb, dus ik voel me echt gepassioneerd als het geluid goed is, en dit genre geeft me dat gevoel. Ik begin meestal te schrijven aan mijn liedjes in moeilijke tijden en ik doe het omdat ik iets moet begrijpen. Het is een manier om bewust te worden of om raadsels op te lossen. Het is niet gemakkelijk, maar je hebt tenminste iets krachtigs geschreven, misschien is de struggle interessant en fascinerend voor mij en ik denk dat schrijven een goede manier is om alles uit te drijven.” Het zijn dus heel persoonlijk liedjes die dicht bij Sleap-e blijven. “Je moet weten dat ik spontaan en diep tegelijk ben, en dat ik ook een lieverd ben”, geeft Asia Morabito mee als bijsluiter. “Omdat ik een Italiaans project ben en in het Engels zing, zijn er hier in Italië niet veel mensen die begrijpen wat ik zeg. Het klinkt slecht maar zo is het. En eerlijk gezegd kan ik niet anders verwachten, dus ik heb niet echt een idee hoe luisteraars in Italë mijn liedjes ervaren. Slechts een paar vrienden van mij die de tekst lezen of weten waar ik het over heb, kunnen daar echt iets over delen. Verder probeer ik me altijd te concentreren op de gevoelens die ik tijdens het spelen kan overbrengen, probeer ik een verlengstuk te zijn van de tekst en de betekenis ervan en vertrouw ik veel op het soort energie dat nodig is om de sfeer van het nummer uit te drukken.”
Sleap-e valt daarnaast op door een creatieve vormgeving rondom haar project. Ze heeft daar een eigen stem in. “Bedankt”, lacht ze als we haar complimenteren. “Ik geniet echt van het visuele deel van het project en het is iets dat ik echt nodig had en nog steeds moet ontwikkelen. Net als muziek is het een manier om mezelf te zijn en het is het resultaat van teamwerk met mijn vertrouwde grafische medewerker Maicol, ook bekend als Common Wild Pigs, die me helpt coole dingen te maken.”
Over coole dingen gesproken, haar debuutalbum ‘Pouty Lips’ is onlangs uitgebracht “Mijn doel met het album was om mijn sound te veranderen, er iets van te maken waar ik me prettiger bij voelde. Ik zeg niet dat ik me niet op mijn gemak voel met mijn eerste nummers, maar voor mij is het gemakkelijk om te veranderen en te evolueren. dus ik ben erg blij met het album en dit nieuwe geluid. Ik hoop dat dit album me nog meer in staat stelt om te spelen en zoveel mogelijk mensen te bereiken” Daarbij moet ze toch een drempel over. “Voor mij is het podium op stappen niet zo gemakkelijk omdat ik erg verlegen ben, maar ik hou echt van optreden. Ik kan mezelf uitdrukken, ik kan laten zien wat ik graag doe en het is ook een kans om te groeien. Het is altijd intens en boeiend voor mij. Het is ook een zoektocht, een pad naar vervulling en voldoening en als ik dat allemaal kan bereiken, is het zo bijzonder. optreden geeft mij een uniek gevoel.”
Als showcasefestival kan Eurosonic daar een belangrijke rol in vervullen. “Ik wil graag interessante en geïnteresseerde mensen ontmoeten”, stelt Sleap-e zich als doel. “Ik moet groeien en zoveel mogelijk in het buitenland spelen en ik werk aan nieuwe dingen. Laten we afwachten wat er gaat gebeuren, maar ik ben er klaar voor. ” We sluiten af met de vraag wat we kunnen verwachten in Groningen. “Ik ga mezelf zijn tijdens Eurosonic, het wordt intens en mooi. de band en ik zijn zo getalenteerd en fascinerend. je blijft niet onbewogen.”