GRONINGEN – Van de Hollandse meezingers naar Sam Fender op een podium dat, dankzij het bezoek van onze vorst, nog al een afstand had van het publiek. Er moest duidelijk gewerkt worden door Sam Fender om het publiek voor zich te winnen met zijn rockende singersongwriter liedjes. Fender werd aangekondigd als de volgende enorme ster, maar ondanks een prima concert wist hij die aankondiging nog niet helemaal waar te maken. In amper een jaar is de ster van de in lokale pubs rondom Newcastle optredende Fender wel snel gestegen, nadat hij werd ontdekt door het management team van Ben Howard, wat resulteerde in mooie voorprogramma’s, een plek op Eurosonic en de afsluiting van het Hoofdpodium op de Koningsdagfeesten op de Vismarkt in Groningen. De opening kwam met ‘Millenial’ en dat liet Fender volgen door ‘Blue Monday’. Een robuuste start van het concert. Soms leunt Fender meer tegen de rock aan en soms lekker poppy zoals in ‘Start Again’. Erg mooi was ‘Dead Boys’ waarmee zo langzamerhand de Hollandse hits liefhebbers hun heil elders hadden gezocht en de Fender fans het overnamen. Met een prima band om zich heen kon de Brit rustig excelleren. Veel gitaar wissels en in het omgaan met het publiek kan hij nog winnen. Zo nu en dan, vooral op het laatst, wijde hij uit over een liedje, maar in het begin was het vooral knallen en algemeenheden. Pas halverwege wist Fender het wat intiemer te maken en werd het mooier en mooier. Hij heeft een prima stem, die zowel het gevoeligere werk als het meer rockende goed aankan, maar in het de meer emotionele rustigere liedjes toch net wat extra heeft. Mooi waren de a capella intro’s die hij soms heeft, bijvoorbeeld voor ‘That Sound’ en ook het gevoelige ‘The Change’ wist te boeien. Met ‘Friday Fighting’ en het erg mooie ‘Greasy Spoon’ ging het verder voor na ‘Play God’ de band van het podium verdween. Solo speelde Fender nog twee nummers. Achter de piano was het ‘Use’. Rustig en op zijn gemak wist hij hiervan een prachtige uitvoering te geven, nogmaals benadrukkende dat in de rustige gevoelige nummers zijn kracht ligt. Daarna volgde nog zo’n erg mooi nummer, nu solo op gitaar. Een nummer over zijn geboortestad Newcastle. ‘Leave Fast’ was het advies of blijf voor altijd. Een erg mooie afsluiting van het concert. Sam Fender wist te boeien, maar moet nog wel flink stappen doen om zijn aankondiging als next best thing waar te maken. In een jaar is hij ver gekomen, dus wie weet lukt het hem.
Sam Fender moet er voor werken in Groningen
