LEEUWARDEN – De weg naar Noord-Nederland vanuit België leert Ão de komende periode goed kennen. Eerst naar Leeuwarden voor Explore the North, vervolgens Groningen voor Eurosonic/ Noorderslag en ook Grasnapolsky in Scheemda staat ingeschreven in de agenda. Het geeft maar aan dat de mix van saudade, indie en subtiele elektronica ook in deze regio in vruchtbare aarde valt. Niet bij iedereen overigens. Bij een ander Explore the North concert moppert een festivalganger dat hij het maar niks vond en is weggegaan. Een goed teken, want dat betekent dat de band ook keuzes durft te maken en scherp aan de wind te zeilen en een interessant eigen geluid heeft, waarmee het niet streeft een ieder te behagen met de eclectische sound, maar desondanks het gros weet te boeien.
Ão is eigenlijk nog een heel jonge band. De Belgen, rondom zangeres Brenda Corijn brachten eind 2022 hun eerste single uit en vlak voor Explore the North werd ook het debuutalbum ‘Ao Mar’ op de markt gebracht. Beide deden de belangstelling voor deze Vlaamse formatie die in de Mozambikaans-Portugese wortels van de zangeres zoveel inspiratie heeft gevonden stijgen. Terecht, want ondanks deze prilheid maakt de band een volwassen indruk met prachtige zang om het niveau nog even op te krikken. Dat blijkt ook, want die ene kniesoor blijft een zeldzaamheid en zelfs de concurrentie van een grotere Nederlandse naam op het hoofdpodium welke halverwege het optreden van Ão begint, kan maar een enkeling verleiden om de Belgen vaarwel te zeggen.
Dat is heel begrijpelijk. Onmiddellijk maakt de band indruk met het dromerige ‘O Vazio’ na een intro, waarin vooral de stem van Corijn stante pede imponeerde met een mooie kwetsbaarheid en het wordt nog mooier met het intense ‘Crowd’, terwijl ook ‘Mae’ weet indruk te maken. Langzaam voert de band de temperatuur op in Leeuwarden. ‘Sofrimento’is mooi opzwepend en doet de zaal meewiegen en het prachtige ‘Berimbau’ wordt stevig opgebouwd met een aansprekende gelaagdheid en een indringendheid die je niet onverschillig laat en je tracht te bedwelmen met die mooie zuidelijke klanken. Het is absoluut duidelijk, waarom de band muzikaal inmiddels wereldwijd wordt omarmt. De zangeres is verwelkomend en praat de liedjes hartelijk nu en dan aan elkaar. Aangezien het songs zijn afwisselend in het Engels en het Portugees zou nu en dan inhoudelijk uitleg niet helemaal overbodig zijn, maar je merkt het plezier van de band en de emotie die er in wordt gestopt. Het zijn ook zeer fraaie nummers, waarin de elektronica verbonden wordt met de folklore. In ‘Speak’ is de zang net wat hoger en toont de zangers haar flexibiliteit in de stembanden en ‘Mulher’ is een fraai nummer dat wel meer inhoudelijke uitleg krijgt. Het is de weeklacht van een vrouw die haar man de vrije hand geeft om uit te kijken naar een vrouw die mooier en sterker is dan zij zelf. Erg fraai, erg gevoelig en bij tijden heel klein en ingetogen gebracht. Na het langzaam opbouwde ‘More’ heeft Leeuwarden met instemming kennis genomen van Ão en geconstateerd dat dit prachtig is, met die mooie originele inspiratiebronnen en een geluid dat even afwijkt van de rest. Een kennismaking die bevallen is.