Foto: Menno van der Meulen
GRONINGEN – Een singersongwriter die samenwerkt met een sounddesigner en samen een band vormen. Singersongwriter Jojanneke ter Stege en producer en sounddesigner Tonny Nobel hebben samen de handen in eengeslagen om NNENN te vormen. Met succes. Beide zitten in de auto op weg naar het welkome House of Dudettes als we ze spreken en staan ook het op het officiele Eurosonic programma op 14 januari. Tijd om te kijken wat die samenwerking inhoudt van deze succesvolle Overijsselse band.
“We zagen en spraken elkaar al regelmatig op het conservatorium en waardeerden elkaars werk, al was het totaal verschillend, waardoor een ontmoeting in de studio niet uit kon blijven. Toen we voor het eerst echt samen iets maakten, werd dat meteen de basis voor het eerste nummer op ons album”, leggen Jojanneke ter Stege en Tonny Nobel uit, terwijl op de A28 het bord Hoogeveen opdoemt. We willen nu optreden, jammen en experimenteren om onze sound verder te ontwikelen en door naar interessante concerten te gaan, door het leven in ons op te zuigen, in het moment te zijn en dat in klank te vertalen. We zijn niet doelgericht onze sound aan het analyseren en dan bedenken wat het moet worden; het is veel meer iets wat ontstaat als gevolg van hoe wij ons leven leiden.”
Deze muzikale levenslesse en ervaringen worden in muziek omgezet. “Elk liedje komt anders tot stand; de ene keer komt Tonny met een beat of een soundscape, de andere keer kom ik met een tekst en of melodie en past Tonny daar zijn sounds en beats op aan. De andere keer heb ik al een af liedje en gaan we dat arrangeren voor met electronica erbij of komt het in een repetitie vanuit een jam tot stand. We laten ons ook erg inspireren door films. Soms zetten we een film aan in de studio en gaan we daar muziek bij maken bijvoorbeeld.”
Naast NNENN hebben beide ook hun soloprojecten. Tonny Nobel als DJ, maar vaak ook achter de schermen en Johanneke ter Stege met haar eigen liedjes op het toneel. Voor beide een logisch gevolg van een creatieve jeugd. Johanneke: “Het is me met de paplepel ingegoten om op te treden met een muziekliefhebbende en piano spelende vader en een moeder die drama docente was en zelf poezie en toneelstukken schrijft en uitvoert. Ze hebben me erg gestimuleerd. Ik zat op pianoles, zangles en klassiek koor en op verjaardagen van mijn ouders voerden mijn broers en ik altijd toneelstukjes of concertjes op. Op onze eigen verjaardag gingen we ook vaak iets creatiefs doen. Schilderen, filmpjes maken of zingen.” Tonny vult aan terwijl Beilen in zicht komt: “Ik was altijd al creatief bezig en heb mijn creativiteit op een gegeven moment steeds meer in muziek gestopt, toen ik met elektronische muziek in aanraking kwam, ging er een wereld van eindeloze mogelijkheden voor me open. Dat sprak me zo aan dat ik besloot een opleiding in de muziek te volgen en vanaf daar is het balletje gaan rollen. Ik kom uit een creatief gezin waarin mijn zus, die kunstenaar is en ik al van jongs af aan in mijn vader’s atelier speelden. mijn ouders hebben me enorm ondersteund en doen dat nog steeds.”
Als van nature resulteerde dit voor beide in een creatieve opleiding en een loopbaan in de muziek.
Johanneke vertelt: “Muziek en schrijven zat altijd in me, zolang ik me kan herinneren schreef ik gedichtjes, verhalen en liedjes. Er was niet echt een specifiek moment dat de doorslag gaf, mijn hele leven was een logisch gevolg van wat in me zit.” Ook Tonny wilde iets doen met zijn creatieve kant. “Ik beschouw mezelf jn eerste instantie als maker, het optreden is pas iets van de afgelopen twee jaar door de samenwerking met Johanneke. Ik werkte al wel eerder als dj, maar dat is iets totaal anders dan wat we met NNENN doen.”
Het eerste album van NNENN is met gejuich ontvangen. “Snapshots of Eternity”is de titel van deze eersteling. Een mooie plek om ook even terug te kijken. “Hiervoor heb ik onder andere de band Limoensneeuw opgericht, een 5-koppige popband met swinginvloeden waar vibrafoon en contrabass een rol in hadden. De bezetting bestond uit studenten van verschillende opleidingen waaronder jazzmuzikanten en ik, een eclectisch geheel. We hadden ook liedjes met reggae achtige invloeden, maar meestal was het singer-songwriter als uitgangspunt met swing invloeden. Een beetje vergelijkbaar met An Pierlé wellicht. Daarvoor speelde ik in een kleinkunst trio en ik speelde mijn liedjes solo. Ik heb ook in een klassiek jeugdkoor gezongen waarmee we op concertreis naar Amerika gingen en als 12 jarige zong ik in een kinder opera met de nationale reisopera”vertelt Johanneke terwijl Tonny een blik op het TT teken werpt voor Assen en Jojanneke aanvult. “De invloed van Johanneke met het verhalende, de tekst, de ander soortige melodieën en sferen maken NNENN anders dan wat ik eerst deed; het accent lag eerst op het dansen, nu is het accent verschoven naar luisteren.” Dit is de achtergrond bij het album, dat toch een geheel eigen NNENN geluid heeft. “Ons doel was dat het zou klinken alsof het het laatste was wat we maakten voor we dood- of uit elkaar zouden gaan. Verder wilden we dat het een reis voor de luisteraar zou zijn, meer dan alleen een verzameling losse liedjes. We zijn heel blij met hoe het album heeft uitgepakt en vinden dat zeker het laatste is gelukt, maar zouden zo een volgend album willen maken, dat doodgaan en scheiden hoeft dus van ons nog niet zo nodig”, schudt de auto even van het lachen. “We hebben in het proces van het maken van het album en het live optreden onder meer met regisseuse Jantien Koenders, muzikanten Marike Jager en Henk Jan Heuvelink en producer/muzikant Pim van de Werken gewerkt. Dat was erg prettig. Een ander kan je zien zoals je jezelf niet ziet en helemaal als je zo samen als Tonny en ik midden in het proces zit, waren die paar ogen enorm welkom. De coachings waren vaak intensief, een paar uur achter elkaar, waardoor er veel ruimte voor reflectie was en waardoor we echt de diepte in konden gaan. We hebben heel veel van de coaches geleerd, ieder gaf op zijn manier zijn visie vanuit een openheid die heel prettig werken was. Naast deze mensen is de belangrijkste coach Rob Kramer van Productiehuis Oost-Nederland geweest. Samen met Bas Aaftink hebben we tweewekelijks om de tafel gezeten om te bespreken hoe dingen gingen, waar we naartoe willen en dat soort zaken. Het is fijn om gespiegeld te worden. De coaches stelden ons veel vragen, dat doet ons nadenken over waarom we doet wat we doen en of dat perse zo moet of dat het ook anders kan.”
Assen is gepasseerd. Groningen en het warme House of Dudettes wenkt. Beide kijken uit naar hun optredens. “We hopen jullie via onze show onze wereld in te zuigen zodat je je voor even op een onbekende terrein mag bevinden”, waarschuwen beide. “Ik ben er nog nooit op ESNS geweest”, onthult Johanneke. “Ik kijk uit naar het kijken naar andere artiesten, hoop dat er een gemoedelijke, dynamische sfeer is, waarin we interessante mensen kunnen leren kennen zoals boekers, programmeurs een dergelijke, die ons weer verder kunnen helpen als ze iets in ons zien. We zijn enorm benieuwd naar het spelen in De Kast en De Troubadour. Afgaande op de foto’s kunnen beide gigs nog weleens heel gezellig worden, we kijken ernaar uit!”