AMSTERDAM – Nele Van Den Broeck ontmoeten we in haar woonplaats Amsterdam. Die naam zal in Nederland weinig mensen nog iets zeggen, maar in Vlaanderen des te meer. Nele Van Den Broeck is afkomstig uit Merchtem, op een flinke steenworp afstand van Brussel in Vlaams-Brabant. Onder de namen Martinas, Merchtinis, Markedunum en Merchtenen is Merchtem al bijna 1400 jaar een plek met veel cultuur en dus een mooie broedplaats voor bewezen veelzijdig Belgisch talent, dat onder de naam Nele Needs A Holiday inmiddels ook in Nederland naam maakt. In het Noorden van het land verscheen ze eerder op de radar met een optreden bij Roodehaan en nu komt Nele Needs A Holiday, niet voor een vakantie, maar voor de Popronde op 17 oktober naar Assen. In Heeren Hofsteenge speelt de Vlaamse haar showcase. “Ze is een tragikomische songschrijver die probeert uit te zoeken waar ze de handleiding van het leven gelegd heeft. Nele onderneemt voortdurende pogingen die onbegrijpelijke warboel genaamd menselijke relaties te ontcijferen. Dat levert hilarische liedjes vol zelfrelativering op”, stelt de Popronde in de omschrijving. Dat is correct daar waar het alleen haar muzikale werk betreft, maar dit multi-talent heeft nog veel meer in huis, merken we als we in de Nederlandse hoofdstad aanschuiven bij Nele Needs A Holiday.
“Op mijn veertiende was ik op zomerkamp gestuurd. Ik was het kneusje, iedereen had een vakantieliefje maar mij zag niemand staan”, lijkt Nele Van Den Broeck al bij het begin van een uitleg over haar artiestenbestaan in een dramatisch jeugdverhaal te zijn terecht gekomen. “Maar op een avond zongen we liedjes aan het kampvuur en toen ik begon te zingen, zweeg iedereen plots. Ineens was ik populair. Toen wist ik: dit moet ik doen. Heel eerlijk, ik werd artiest omdat dat blijkbaar succes had bij de jongens.” De lach komt om de hoek op een regenachtige dag in Mokum. “Mijn ouders hebben mij als achtjarig naar de muziekschool gestuurd. Ik ben hen er oneindig dankbaar voor. In België kan je als kind voor zeventig euro per jaar buitenschools muziekonderwijs volgen in het deeltijds kunstonderwijs. Naar mijn weten bestaat zoiets niet in Nederland. Op de muziekschool was ik een kind dat alle instrumenten wilde uitproberen, maar niks lang volhield. Zo heb ik klarinet gespeeld, viool, piano en drum. Zingen heb ik in het kerkkoor geleerd, waar ik jarenlang zong samen met vrouwen die een paar decennia ouder waren dan ik. Dat vond ik niet erg, het was gezellig.”
Het kerkkoor komt echter, naar nu bekend, niet mee naar Assen. Het zijn ook geen stichtelijke liederen die Nele Needs A Holiday brengt. “Teksten”, zo roept ze het luid en enthousiast, aan andere tafeltjes wordt verbaasd opzij gekeken, als haar gevraagd wordt hoe ze haar sound heeft gevonden. “Blijkbaar is dat iets waar niemand erg naar luistert, maar voor mij is het waarschijnlijk het belangrijkste. Ik moet mij kunnen inleven in een tekst, ik moet er mijn eigen leven in kunnen herkennen. Mijn onderwerpen zitten in mijn eigen verdriet en mijn woede. Als ik triest ben of kwaad, dan komen de liedjes vanzelf. Het is niet mooi van me, maar soms schrijf ik ook liedjes uit wraak. Het nummer ‘If’ op mijn laatste plaat is daar een goed voorbeeld van: “If you are not in love with me, I’ll fuck someone who is,” wat wederom her en der een blik oplevert als ze het tekstfragment declameert.
In haar bio geeft Nele aan dat ze in haar liedjes bespreekbaar wil maken dat iedereen wel tevreden en blij lijkt, maar dat dit vaak een facade is om om te gaan met het leven. Waarom is het juist nu zo belangrijk om dit in haar liedjes onder de aandacht te brengen vragen we. “Ik vind het heel belangrijk om in alles wat ik doe de schone schijn te doorprikken. Het doel van mijn muziek is troost brengen, mensen het gevoel te geven dat ze niet de enige zijn die zich soms fucking slecht voelen.”
De Popronde vraagt natuurlijk tijd, maar het laatste album ‘Love Yeah’, haar tweede album stamt uit 2017. “Vorig jaar schreef ik ‘Nele Needs A Holiday – The Musical’”, legt de zangeres uit als we informeren naar plannen op plaat gebied. “De soundtrack daarvan wil ik opnemen, als derde plaat. Dat kost handenvol geld, want ik wil er een symfonisch orkest bij betrekken. Binnenkort zet ik een crowdfunding campagne op om dat te bekostigen. Heel spannend allemaal.”
We pakken het Curriculum Vitae van Nele Van Den Broeck erbij. Naast haar activiteiten als zangeres omvat het ook tal van andere activiteiten. Componist, actrice, regisseur, en columnist zijn zaken die er op staan. Als actrice speelde ze bij Walburgis, het Belgisch-Oostenrijkse theatergezelschap Motschnik en de Koninklijke Vlaamse Schouwburg om maar heel voorzichtig iets aan te stippen. Als regisseur onder andere aan het Lyric Theater in Londen en verder schreef ze stukken en componeerde de muziek. Als columnist publiceerde ze in De Standaard en daarnaast werkte ze voor radio en TV. Verder presenteert ze op 21 oktober in Gent haar eerste boek ‘Halfvolwassen’. “Halfvolwassen is een hilarisch anti-hoge-schijn-boek vol zelfrelativering”, aldus de wervende tekst voor de publicatie. “Muziek vind ik makkelijker dan theater, ik heb er alleszins minder plankenkoorts voor”, vertelt ze als we ingaan op overeenkomsten en verschillen. “Bij muziek heb je een kader, je hebt een toonaard, een ritme, een melodie. Bij theater heb je enkel tekst en je lichaam. Dat is heel erg kwetsbaar. Maar ik doe het allebei graag, dus ik hoop dat ik nooit ga moeten kiezen.”
Wat lacherig wordt het als we vragen hoe het werken haar als in Belg in Nederland bevalt en wat haar opvalt. “De catering! Als je in België ergens gaat spelen, krijg je altijd wat te eten. In Nederland mag je al blij zijn met twee consumptiebonnen, uitzonderingen daargelaten, zoals bijvoorbeeld Roodehaan.”
Dan komen we toch tot de reden van het bezoek de Popronde. We sluiten af met de verwachtingen van Nele Needs A Holiday en wat we van haar mogen verwachten. “In België kan ik zalen van driehonderd mensen vullen en werd mijn muziek op de radio gedraaid. In Nederland moet ik van onderaan de ladder beginnen en iets nieuws opbouwen. Het is dus een goeie oefening in bescheidenheid. Ik hoop vooral mijn publiek hier groter te maken. Ik wil mensen blij maken. Volgens mij lukt me dat ook aardig. Mensen kunnen verwachten gelukkiger weg te gaan dan dat ze gekomen zijn.” Het geluk ligt dus op 17 oktober voor het oprapen bij Heeren Hofsteenge in Assen tijdens het Popronde optreden van Nele Needs a Holiday.