LUXEMBURG – Het mag dan niet het grootste land zijn, maar met twee uitverkorenen heeft Luxemburg wel een kwalitatieve inbreng in Eurosonic dit jaar. Naast het indie rock gezelschap Seed to Tree, komt ook KLΞIИ naar Groningen. Jerome Klein is de motor achter dit gezelschap dat op 16 januari eerst op Platosonic staat in Plato en vervolgens voor de officiële Eurosonic showcase in het Der AA Theater en het daar in de late uurtjes boeiend maakt. De omschrijving: “In zijn nieuwe project werkt Jerome Klein aan een scala van contrasten in een minimalistische setting, glijdend in een mistige stemming van melancholie en donkere tonen. In deze bijna pure setting verrast zijn muziek met luide splinters, explosies van energie en zelfs razende extase als de muzikanten hun passie echt de vrije loop laten. Klein heeft beloofd om deze liveshow geheim te houden tot het moment suprême.” Het maakt nieuwsgierig naar deze artiest met als genre kwalificaties jazz, soul en electronic en dus reizen we af naar Luxemburg waar Klein wacht om te kijken of we hem toch geheim kunnen ontlokken.
Met een grote grijns en verontschuldigen wacht Jerome Klein al. “Sorry dat het zo lang duurde voor we konden afspreken. We zijn op toer geweest.” Soms is verrassing de beste manier om wat uit een artiest te krijgen en dus vallen we halsoverkop het gesprek in met de vraag hoe zijn live show nou in elkaar steekt. Klein trapt er niet in: De eigenlijke showcase is erg laat op de avond, maar dat is de beste tijd om te genieten van onze muziek. We spelen een aantal van onze”, hij legt nadrukkelijk de nadruk, “beste liedjes en misschien ook wel één of twee kakelverse die niemand ooit heeft gehoord, omdat ze nog nooit gespeeld zijn”, laat hij de mystiek op zijn plaats. Maar wat zijn dan de verwachtingen van Eurosonic. “Het Nederlands publiek is nieuw voor ons, dus dit is de eerste aanzet om onze muziek ook naar Nederland te brengen. We zullen ons volledig inzetten in onze 40 minuten show en we hopen dat we onze fanbase dan kunnen uitbreiden. We hopen ook dat er een aantal mensen zullen zijn die boeken voor festivals en dat we zo die eerste deuk in het pakje boter maken wat betreft de Nederlandse muziek industrie of daarbuiten.”
Hoewel het fris is neemt Klein zijn bezoeker mee naar de Pont Adolphe. De oude brug is nog steeds één van de bezienswaardigheden van de stad en geeft een schitterend uitzicht op het historische centrum vol met doorleefde gebouwen. Terwijl we over de brugleuning leunen en Klein her en der wat aan wijst vertelt hij over zijn jeugd. “Ik ben al jong, ik was 5, begonnen met keyboard lessen. Later zijn daar percussie en een drumset bij gekomen. Ik heb geen muzikanten in mijn familie, maar ze zagen dat ik enorm van het spelen hield en er eigenlijk niet mee kon ophouden. Ze hebben me altijd aangemoedigd. Daarom speel ik eigenlijk al mijn hele leven muziek en kon ik gaan studeren aan het Koninklijke Conservatorium van Brussel in België. Eigenlijk wist ik al heel jong, al op de basisschool, dat ik iets met muziek wilde doen. Muzikant of sound engineer of producer”, laat hij even een stilte vallen, “alle verschillende aspecten van van het muzikale proces hadden mijn interesse. Ik zie mezelf simpelweg niet achter een bureau zitten de hele dag , ik had eigenlijk geen andere keus. Ik hou er van dat als muzikant elke dag en elke week weer anders is.”
Hoewel staande en steunende op een brugleuning is de praatstoel gevonden. Jerome Klein neemt er in plaats en vertelt vrolijk verder over zijn eerste muzikale schreden en hoe dat zijn sound vormde. “Al heel lang werkte ik als begeleider van verschillende artiesten in België, Frankrijk, Duitsland en uiteraard hier in Luxemburg. In die periode heb ik heb heel veel opgestoken over de hele muziekbusiness met studiowerk, op toer gaan en dergelijke Ik kwam echter op het punt dat ik mijn eigen muziek wilde spelen. Een helder idee van wat mijn sound zou zijn had ik al in mijn gedachten. Ik mixte allerlei invloeden. Een electro sound wilde ik, maar ik wilde me ook niet verbergen achter een muur van te veel elektronica en machines. Daarom hebben we in de muziek echte akoestische instrumenten, zoals piano, drums en vibrafoon en daarom speel ik mijn mijn favoriete muzikanten Niels Engel en Pol Belardi. Niels, Pol en ik kennen elkaar sinds we kinderen waren. Samen hebben we in verschillende groepen en samenstellingen meer dan 300 shows gespeeld. Daarom heb ik hen altijd in gedachten als ik nieuwe liedjes schrijf. Ik weet hoe zij het kunnen laten klinken, maar natuurlijk verrassen ze me ook nog wel eens. Dat is misschien wel het leukste”, gniffelt Klein als hij het heeft over KLΞIИ. “Meestal componeer ik in de studio en probeer de tracks op te nemen en ze zo ver gereed te maken als mogelijk is. Het is meer op de manier zoals een electro muziek producer zou werken. Voor de live shows doen we de akoestische instrumenten erbij en dat geeft weer een heel andere sound en impact.” Zelf is Jerome Klein drummer, pianist, en vibrafonist, naast componist. Hij gaat verder in op zijn rol. “Het zijn allemaal heel ritmische instrumenten en ik denk dat wat me het meest fascineert is ook ritme, vandaar dat ik ze speel. Misschien is mijn gevoel voor de drums ook wel anders omdat ik ook pianist ben, misschien speel ik wel meer ritmische patronen op de piano, omdat ik ook drum. Ik weet het niet, maar ik denk zeker dat het me helpt om meer complete muzikant te zijn.”
We trekken de kragen op en lopen de binnenstad in de richting van de Place de la Constitution. Klein wijst op de Casemates de Pétrusse, waar nu en dan ook concerten plaats vinden. De drummende vibrafonist gaat in op de plaatselijke muziekscene. “Die groeit in Luxemburg enorm met veel geweldige artiesten die de neus aan het venster drukken. We hebben al gekende namen als Pascal Schumacher of Fransesco Tristano gehad, die al langere tijd het traditionele aspect van jazz onder handen hebben genomen. Het is meer geïmproviseerde instrumentele muziek die ze spelen. Nieuwe technologie in de muziek heeft een wereld aan andere mogelijkheden bereikbaar gemaakt en helpt om de creativiteit te koesteren. Jazz is uit de wereld van de Jazzclubs en Jazz festivals getrokken. Je kunt instrumentele jazz vinden op grote alternatieve festivals en podia en er is een nieuw jong publiek voor.” Hij kijkt zijn gesprekspartner vragend aan. “Althans dat hoop ik toch maar.”
KLΞIИ heeft recent een EP uitgebracht. Het gesprek gaat daar verder over. “We zijn eigenlijk begonnen als een live band. We hadden al meer dan 30 shows gespeeld voor we ooit een studio van binnen zagen als KLΞIИ. De EP met vier tracks was een manier om onze muziek vast te leggen. Als band probeerden we het live gevoel op de EP te krijgen door alle stukken samen live op te nemen in de studio. We hielden het daardoor de muziek fris en het gevoel van improvisatie bleef in stand. Met een Frans platenlabel zijn we nu in onderhandeling om een volledig album uit te brengen. Dat zou zo eind van dit jaar moeten verschijnen, maar er komen natuurlijk in de loop van het jaar ook al wat tracks uit en wat video’s.”
We sluiten af met hoe we begonnen waren en een blik op 16 januari als KLΞIИ eerst op Platosonic staat in Plato en vervolgens voor de officiële Eurosonic showcase in het Der AA Theater in Groningen. “Het is altijd weer heel verschillende als je op plekken speelt waar de mensen je nog niet kennen. Ik denk vaak dat het moeilijker is om hier in Luxemburg te spelen, want daar ken je heel veel mensen in het publiek. Als je in het buitenland speelt, zoals straks in Groningen, weet je niet wat je kunt verwachten weten we uit ervaring van optredens in Canada, Zuid-Korea en de Oekraïne bijvoorbeeld. Als we dan een compleet publiek, dat nog nooit van ons had gehoord van onze muziek kunnen laten houden, dat geeft zo enorm veel positieve energie terug, dat drijft ons steeds verder voort.” Dat voort gaat dus aanstonds naar Groningen.