Global Music Match is een initiatief dat artiesten uit de hele wereld bij elkaar brengt via sociale kanalen om een periode de koppen bij elkaar te steken, samen te werken en elkaar bij een breder publiek onder de aandacht te brengen. Via artiesten als Lynne Hanson uit Canada, Stampestuen uit Noorwegen en Georgia State Line uit Australië werd nadrukkelijk gewezen op Eve Goodman uit Wales, die bij elkaar waren gebracht op deze manier. Zeer terecht, want deze artieste die in zowel het Engels als in het Welsh haar liedjes brengt is die aandacht meer dan waard. Ze presenteert haar prachtige folk liedjes op de EP ‘Wave upon Wave’ wat de opvolger van de EP ‘Low Sun’ uit 2017 is. Naar verluid staat een album al in grove streken op papier. Afkomstig uit het Noorden van Wales is Eve Goodman geworteld in de streek rondom Caernarfon en laat zich inspireren door de natuur om haar heen. Tegen de achtergrond en constante die haar omgeving is, onderzoekt ze haar menselijkheid in rustige, kalme vertellingen. Voor deze EP heeft ze haar blik gericht op de zee. In haar vertellingen, die vaak heel persoonlijk zijn, tracht ze een ervaring om te vormen tot iets wat iedereen aanspreekt. Met haar zachte, heldere stem dwingt ze tot luisteren naar haar liedjes en teksten. Deze zijn prachtig omarmt door Luke Evans die mooie soundscapes zacht om haar zang laat golven. Dit ondersteunt haar stem, maar vooral de boodschap prachtig. Het album begint met uitzonderlijk mooie ‘Wave upon Wave’. In de zang een voortreffelijke melancholie en je staat zomaar aan die kunst in Wales, waar een vuurtoren zijn waarschuwende licht de zee op stuurt en de golven over je voeten slaan. Een betoverende song die erg beklijft en mooie zanglijnen heeft. In ‘Angor’ bezingt Goodman hoe je als vrouw uit de heuvels en bergen van Wales toch je geroepen kan voelen door de zee. Een prachtige kabbelende song die toch in de loop meer urgentie krijgt. In het prachtige ‘Siren Song’ biedt de zee de ontsnapping aan je omgeving en de mogelijkheid je eigen identiteit en stem te vinden. Kalm neemt Goodman je mee, en de spaarzame begeleiding zet haar fantastische zang en het verhaal volop in de spotlichten. De EP heeft dan wel echt even een moodswing nodig en die komt er in ‘The Sea’, wat een vlotter nummer is en een ode aan de oceaan, met een gastbijdrage van Henry Horrell op viool. De EP sluit dan af met het zachte, delicate, met meer zanglijnen van ‘Wash over me’. In dit album zit ook de verwerking van de zelfgekozen dood van haar vader en het helende wat de zee dan te bieden heeft als entiteit die een constante is tegen het verdriet en al die vragen die een dochter haar vader nog wil stellen, maar waar je nooit een meer antwoord op zult krijgen. In het nummer laat Goodman haar verdriet aan de zee, als de golven haar overspoelen en haar tranen verdwijnen in het water. Een intens droevige, maar zo prachtige song. Eve Goodman is een prachtige ontdekking, met smart wachten we op dat volledige album.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden