Caitlin Cannon is een artieste die geen enkel blad voor de mond neemt. Op haar nieuwe album ‘The TrashCannon Album’ neemt ze tal van zaken op de korrel, maar doet dat regelmatig ook met een lichthartige toon, wat prachtig werkt. Deze country zangeres heeft de scherpe kanten van het leven leren kennen. Alle voor de hand liggende verdachten komen op deze country plaat voorbij. Alcohol, verslaving, ontrouw, de positie van de vrouw, disfunctionele families en het feit dat als je voor een dubbeltje geboren bent het verdomd moeilijk is om toch een kwartje te worden in deze maatschappij. Dat doet Cannon met verve op een gevarieerd en werkelijk voortreffelijk album, dat je soms heftig er mee om de oren slaat, maar ook altijd met humor en hoop de zaak weet te belichten. Al het afval wat ze in de loop der jaren in haar systeem heeft vergaard gooit ze eruit. Caitlin Cannon heeft het allemaal mee gemaakt. Uiteindelijk kwamen die ervaren terug in het schrijven van liedjes. Ze kwam terecht in Caitlin Cannon and the Atillery, ging verder in The Cannondolls, leerde ondertussen van onder andere Mary Gauthier het schrijven van liedjes en kwam in contact met producer Megan Burtt die haar aan het werk zette om elke week een liedje te schrijven. Dit resulteerde in haar debuutalbum ‘The TrashCannon Album’. Het eerste wat opvalt zijn de prachtige en doorleefde teksten, maar ook de gevoelige en geweldige zang. Het album gaat energiek van start met ‘Going For The Bronze’, countryswingend en upbeat. Een liedje over mensen die niet naar het hoogste streven, maar al blij zijn als er een dekking is voor medische kosten bij een baantje en dromen een luxe voor anderen. Even vlot en vrolijk van toon is ‘Toolbag’ waarin Cannon duidelijk maakt dat zij zeker niet terug gaat in de gereedschapskist van haar man. Fijne liedjes, maar echte diepgang komt er in het fantastische ‘Drink Enough’, wat rustiger en steady met mooi gitaarwerk. Het is het laatste liedje wat ze schreef voor ze de fles definitief aan de kant zette. Wat zwaarder in donkere klanken aangezet is ‘Mama’s A Hairdresser’ over haar moeder die in Alabama regelmatig haar broer op zoekt, die als 17-jarige voor de rest van zijn leven werd opgesloten. Weer zo’n lied waar de emotie vanaf druipt. Als kapster knipt haar moeder de reiskosten voor deze bezoeken bijeen en daarnaast de advocaatskosten om te proberen toch nog wat te beteken voor haar broer. Een impressionante song. In ‘Deliver’ dat kalm en zorgvuldig volgt gaat ze in op haar sobere toekomst. Het zijn stuk voor stuk heel gevarieerde liedjes die welke vorm ze ook in gegoten zijn zich kenmerken door een eerlijkheid en een oprechtheid. Dit is een zeer geloofwaardig en prachtig album van een artieste die daadwerkelijk uit de nacht de dag tevoorschijn kan toveren. Luister ook naar nummers als ‘Barbers and Bartenders’, het sixties swingende ‘My Man’, ‘Dumb Blonde’, haar eerbetoon aan sterke vrouwen en haar relatie met haar vader in ‘Daddy O Mine’. Een topalbum dat ze afsluit met het mooie en zeer gevoelige ‘Cannonball’. Een machtig debuut.
Caitlin Cannon – The TrashCannon Album
