Het was op een mooie zomerse avond. Nederland declasseerde Spanje op het Wereldkampioenschap en op de Grote Markt in Groningen leefde een publiek daar luidruchtig met de verrichtingen op het veld mee. Een aantal muziekliefhebbers was even verderop, maar niet buiten de afstand die een brullende massa kan overbruggen, samen op een zolder voor een Wishful Music avond waar de huiskamerconcert organisatoren de Schotse muzikant Ally Kerr voor hadden gestrikt. Kerr, vooral in Azië ook populair, speelde zijn liedjes met zachte hand en maakte indruk met zijn haast bedeesde presentatie die uitnodigde dichterbij te schuiven en aan zijn lippen te hangen. Indertijd toerde de Schot om zijn album ‘Viva Melodia’ te promoten, wat de derde plaat was die hij uitbracht. Ook zijn vierde is, in 2019 verschenen onder de titel ‘Upgrade Me’ waarmee hij flink door China trok voor zijn tweede headline tour in dat land, maar helaas Nederland niet aandeed. Zijn vijfde album is ‘Soundtracks’. Voor dit album pakt hij het compleet anders aan. Het is een cinemastische instrumentale plaat. Geen zang, maar zijn piano is wat er spreekt op dit album. De neiging om ook met zijn muziek een verhaal te vertellen is altijd al een onderdeel geweest van de folkpop van Kerr. Zo’n drie jaar geleden had hij de eerste ingeving om dit, geïnspireerd door mensen als Enrico Morricone en John Barry, maar zeker ook door Max Richter, Ólafur Arnalds en Sigur Rós, om te zetten in zijn eigen soundtrack zonder film. In het verleden is zijn muziek al vaker gebruikt door bijvoorbeeld Netflix in een aantal Aziatische producties, waarmee ook zijn populariteit in dat deel van de wereld is te verklaren. ‘A New Dawn’ is het vertrekpunt met heerlijke strijkers die het ochtendgloren aankondigen voor blazers je zachtjes porren en klaar maken voor de dag. Inderdaad een lied om mee wakker te worden dat langzaam meer body krijgt. Rustig kabbelt dat verder in ‘The Light Inside’ dat meer poppy is Op het album speelt muzikaal de piano van Ally Kerr eerste viool, maar hij weet prachtig percussie, strijkers en blazers te gebruiken om het gevoel dat hij wil grijpen te accentueren. Soms blijft het ook heel klein, zoals in April’ of ‘After All’ waarin het alleen het rustige piano spel is wat klinkt met daartussen het groots en wijds uitpakkende ‘Together in Time’ wat prachtig is in zijn overgangen. Indrukwekkend is ook ‘Into The Heart Of The Sun’. Het zijn rijke arrangementen en zeer gevarieerde melodieën waarmee Kerr de sfeer neerzet. Hij doet dat meer dan overtuigend. Op elk moment blijkt dat je geen film nodig hebt om toch een prachtige ‘Soundtrack’ neer te zetten. Dat wordt alleen maar versterkt met prachtig blaaswerk, je op hun vleugels meenemende strijkers en nu en dan een harp, een intrigerende hobo of een je pakkende gitaar. ‘Under The Silence’ is delicaat voor de dag rond is met ‘To The Midnight Sea’. Ally Kerr wacht om ontdekt te worden.
Ally Kerr – Soundtracks
