GRONINGEN – Jaarlijks is Midden-Europa leverancier van tal leuke acts en geven ze één van de leukste party’s tijdens Eurosonic / Noorderslag in Groningen. Dit jaar kwamen deelnemers en belangstellenden bijeen in Smoke in centraal op de Grote Markt in de schaduw van de Martini Toren en als onderdeel van de festiviteiten was er voor AIKO de mogelijkheid zich te presenteren. AIKO is de Tsjechische Alena Shirmanova die echter vanuit Brighton bij onze Britse overzeese buren haar muziek tegenwoordig brengt. Haar debuutalbum ‘Expiration Date’ verscheen in 2020 en een tweede album van deze pop artieste is aangekondigd voor aanstonds. AIKO is een artiest die in de afgelopen jaren veel aandacht heeft getrokken met festivaloptredens bij onder meer Sziget, Waves Vienna, Live at Heart in Sweden en ook voor deze zomer de nodige afspraken op festivalterrein mag noteren. Inmiddels heeft ze getekend bij een platenmaatschappij met ervaring van het opbouwen van artiesten van goed, naar een groter publiek en deelde ze het podium met aansprekende namen. Het is absoluut duidelijk dat de zangeres met haar mooie stem en bedachtzame lyrics volop potentie heeft, maar ook dat er nog wat geschaafd moet worden aan deze diamant. Op het podium van Smoke bood ze ook spektakel. In een wir war van lenige choreografie presenteerde ze haar liedjes met veel intensiteit en bij tijden een smokey blik voor haar publiek. Dat was een punt waar ze nog wat balans in mag vinden, want het bood een kijk spektakel, maar nu en dan verloor ze daardoor de pracht en kracht in haar zang. Het begon zwoel en mooi uptempo met ‘Down’, een nummer waarin de percussie, dit optreden was niet met haar live band, een hoofdrol speelde en het even wennen was aan elkaar. Het ging verder in ‘Power’, zo’n song die wat rustiger was en waardoor juist haar stem met zijn dromerige kant en heldere vocalen, beter tot zijn recht komt en prachtig blijkt, vooral als dan ook de intrigerende teksten beter overkomen. Dat valt weer weg in een steviger heftiger nummer, maar in ‘I Wan’t to Be Perfect’ met een mooie wisseling tussen ingetogenere en robuuste passages revancheert ze zich helemaal, een heerlijk popnummer met letterlijk en figuurlijk veel kracht. Nu en dan richt ze zich tot het publiek, hierin valt nog het nodige te winnen, Haar aankondigingen zijn anekdotisch en het heeft weinig van doen met de song die er na komt. Dat is in dit geval het fijne ‘Daughter of the Sun’ , een rustiger nummer met mooie zang en een fijne ontwikkeling, waarbij ook nu de acrobatiek op de bühne haar soms in de weg zit qua zang. Fantastisch mooi is het kleinere ‘Gemini’, ingetogener, maar juist daarom fantastisch. AIKO laat flitsen zien van de pracht die ze in zich herbergt. Ze wil net iets teveel door visueel spektakel en veel expressiviteit te willen laten zien en dat net niet met haar fijne zang te kunnen overeenbrengen. Het nieuwe album is toch iets om naar uit te kijken, want daar zijn inmiddels wat video’s van te zien en die linken prachtig. AIKO om toch een streep onder te zetten als ze afsluit met het prima ‘Hunt’. Een potentievolle Eurosonic deelnemer die hopelijk met haar nieuwe album nog eens zich beter kom voorstellen.
AIKO presenteert zich in Smoke
