STEENDAM – Tim Grimm en Jan Lucas hebben net in een bekend muziekcafé heerlijk de maaltijd gebruikt. Er is nog even alle tijd voor ze relaxed naar Assen rijden voor een huisconcert. Tijd om nog even te vertellen over hun liefde voor Nederland, over het acteren, de muziek en de plannen voor de toekomst. Eén van de redenen waarom ze in dit podium zijn neergestreken. Gepassioneerd vertellen ze over hun laatste album waarop Nederland zo’n grote rol speelt.
“Kijk,” vertelt Tim Grimm als hij een exemplaar van ‘The Turning Point’ te voorschijn haalt. “Het album is vernoemd naar ’t Keerpunt in Spijkerboor waar ik dit weekend heb opgetreden. Er staat een nummer op over een moord die daar is gepleegd lang geleden. En ‘Anne in Amsterdam’ gaat over Anne Frank. Heb je deze al? ‘Wilderness Songs en Bad Man Ballads’ en verschijnt ter tafel. “Hierin heb ik verhalen genomen uit de historie van de Verenigde Staten en deze verwerkt in liedjes. De foto op de cover is wel een leuk verhaal. Ooit speelde ik de sheriff in een western. Daar is deze foto van.” In een notedop komen een flink aantal thema’s langs om het nog eens over te hebben. Nederland, geschiedenis, acteren en muziek. Eigenlijk is Tim Grimm acteur. “Ik had wel een band en zelfs twee albums opgenomen,” vertelt Grimm. “De nadruk lag wel op het acteren. Ik bewoog me in een circuit van professionele theaters en gezelschappen in de omgeving van Chicago en Cleveland. Daar heb ik Jan ook leren kennen. We zijn getrouwd en heel toevallig kregen we beide op het zelfde moment een aanbieding om naar Los Angeles te komen om te spelen in een TV Show. Beide een verschillende show. Dat hebben we gedaan. We hebben jaren in de stad gewoond, maar toen onze kinderen de schoolgaande leeftijd bereikten hebben we een afweging gemaakt. Wil je dat je kinderen opgroeien in het beton en drukte van de stad of de rust en de natuur van het platteland. Wij kozen voor dat laatste en zijn terug gegaan naar Indiana. In al die jaren in de stad had ik niks met muziek gedaan. Geen liedje geschreven. Ik was weer in Indiana en binnen de korste tijd had ik ‘Better Days’ op papier staan en die vloedgolf is tot op de dag van vandaag niet meer opgedroogd. Ik merkte dat muziek toch mijn passie was.”
“Liedjes schrijven begint met een idee”, vult Jan Lucas hem aan. “Ik schrijf soms een tekst in de ene kamer en geef dat dan aan Tim die ergens anders zit. Het idee kan overal ontstaan. Een belevenis, een verhaal of een frase.” Tim Grimm vult aan: “Soms uit een melodie. Laatst hoorde ik een mooie vergelijking. Het is als het maken van een quilt. Overal haal je draden vandaan en die breng je samen tot een resultaat.”
Terug naar het muzikale verloop van het leven van het echtpaar Grimm/Lucas. “We zijn begonnen met toeren in het Midwesten. Aanvankelijk alleen ik en Jan bleef thuis op de kinderen passen, maar als het kon, kwam ze mee. In de Verenigde Staten heb je congressen van de Folkalliance. Daar ben ik regelmatig heen geweest en kom je in contact met mensen. Dat leverde optredens op in Florida en op andere plaatsen. Dan kreeg je op steeds meer plekken houvast om te kunnen spelen en vandaar uit je optredencircuit uit te bouwen. In 2008 bracht ik een plaat uit ‘Holding up the World’ bij een Nederlands platenlabel. Dat was de eerste keer dat ik naar Nederland kwam. Ik had twee of drie optredens en veel interviews voor de radio. Daarna ben ik elk jaar gekomen.”
Het echtpaar is helemaal weg van Nederland. “Jullie Nederlanders zijn geweldige luisteraars”, aldus Jan Lucas. “Jullie luisteren ook echt naar de teksten. We hebben allebei een theater achtergrond waarbij ons is geleerd goed te articuleren. Dan merk je dat jullie prima Engels spreken en het goed verstaan. Verder is er een echte grote folk en Americana traditie hier. Das fijn. Ook heb je hier geweldige podia. Het geluid is vaak uit de kunst. Je komt op locaties met zoveel traditie en sfeer en bijna altijd ook een prima publiek. Omdat wij zo van Nederland houden zijn we begonnen om onze fans mee te nemen. Het is voor ons een kans om Nederland te laten zien. We hebben nu 9 mensen mee. Die wonen een aantal optredens van ons bij, deze keer ook in Spijkerboor. We laten ze ook een stuk cultuur en geschiedenis zien. We zijn in het Anne Frank huis geweest en we hebben in Haarlem een rondleiding in één van de hofjes gehad. De cultuur, architectuur van Nederland, het is bijna onbekend in de Verenigde Staten. Daarnaast gaan we vaak ook nog naar andere optredens. We zijn begonnen met dergelijke tours door Ierland. Een vriend had al zoiets. Dat idee hebben we opgepikt. Mensen die meewaren geweest vroegen of we nog meer hadden. Toen ontstond het idee van Nederland.”
Volgend jaar zo rond juni is er weer een toernee gepland door Nederland. Grote plannen zijn er voor 2017. “De volgende generatie dient zich aan. Mijn ene zoon is bassist en speelt al in twee bands, mijn andere is gitarist en staat op het punt om af te studeren met onder andere bluegrass als één van zijn hoofdrichtingen. In 2017 willen we als familieband op toernee gaan. The Grimm Brothers. Alle vier schrijven we nummers. Wat we ook erg belangrijk vinden is om jonge mensen weer aan de folk te binden. Niet alleen op het podium. Maar vaak zie je dat wij op het podium bijna al de jongsten in de zaal zijn. We willen met The Grimm Brothers, ook op andere plaatsen spelen dan het platgetreden pad en zo weer jonge mensen trekken.” Een ander idee dient zich spontaan aan. “Misschien is het ook leuk om iets meer met het theater te doen. We vertellen nu verhalen, maar om eens een theaterstuk hier neer te zetten?” Plannen zat, ook voor nieuw plaatwerk. “Dat moet nog even wachten tot 2017. Ik ben nu eerst gevraagd om de muziek te schrijven voor het stuk ‘To Kill a Mockingbird”, dan gaan we op toernee en als ik terugkom moet ik de muziek maken bij een theaterstuk over de Bicentenial van Indiana. In Europese ogen is 200 jaar niet zo oud, maar bij ons is dat een ‘Big Deal, ” besluiten Tim Grimm en Jan Lucas.