DUBLIN – Hoe vind je een rijzende ster in Dublin? Het is bewolkt in de Ierse hoofdstad waar we naar toe zijn gelokt door de wervende aankondiging van Eurosonic / Noorderslag. “Somebody’s Child is de rijzende ster uit de muziekscene van Dublin”, stelt het showcase festival in Groningen, “die met drie EP’s kort na elkaar ook BBC Radio 1 veroverde. De buzz was al gaande dankzij de pittige, energieke liveshows en eind 2021 deed de Ierse band de eerste headline tour. Het duurde niet lang voordat het befaamde New Yorkse indie label Frenchkiss Records (The Drums, Local Natives) instapte en de groep in de studio zette met Mikko Gordon (Arcade Fire, The Smile). Het resulterende debuutalbum verschijnt in februari 2023.” Turen naar de hemel helpt niet, maar uiteindelijk spreken we Cian Godfrey, drijvende kracht van deze ESNS act. Dat is ook mooi op tijd, want met uitkomen van het album reist Somebody’s Child eerst over de Britse eilanden, om dan het kanaal over te steken voor een mooie Europese tour met een optreden in Paradiso in Amsterdam op de agenda die al dreigt uit te verkopen en daarna door naar Amerika en vervolgens een mooie Europese festival zomer. Eerst echter Eurosonic, waar de band rondom Cian Godfrey in de Blauwe Hemel op 20 januari staat geprogrammeerd. In een blauwe hemel, moet een rijzende ster toch kunnen schitteren.
Somebody’s Child is niet alleen de band naam, maar ook Cian Godfrey zelf. We beginnen letterlijk het gesprek met de invloed van zijn ouders. “Ik werd er eigenlijk toe gedwongen”, grijnst de inwoner van Dublin, die echter in Parijs als peuter en kleuter rondstapte over zijn eerste muzikale beginselen. “Mijn ouders wilden dat ik een instrument leerde, maar vonden dat er te veel gitaristen in de wereld waren, dus stuurden ze me op pianolessen. Zonder hen is het onwaarschijnlijk dat ik eerlijk gezegd een muzikant zou zijn. Maar wie lacht er nu? Ik zit in een gitaarband…”, klinkt het met ironische grijns. Terug in Ierland begon Godfrey met het schrijven van eigen liedjes. Liedjes die hem in staat stelden zijn belevenissen als opgroeiende jongere in Dublin te verwoorden. De mooie kanten, maar ook de donkere zijden zoals mentale gezondheidsproblemen. Al snel sloeg zijn werk aan en vroegen Kodakline en Kaiser Chiefs hem als voorprogramma mee op tour. “Ik had het geluk om van jongs af aan een manager te hebben. Gelukkig ging de eerste release goed en begonnen een paar mensen uit de industrie contact op te nemen. Op dat moment dacht ik dat muziek en een band iets echts zou kunnen zijn.”
“Ik verander constant invloeden en plaatsen, zodat dingen anders blijven”, gaat Somebody’s Child verder over zijn muziek. “Elk project heeft een nieuw geluid en soms is het moeilijker om alles aan elkaar te knopen. Na een paar jaar besef ik dat je de verandering moet koesteren en dat je dat niet moet remmen, maar juist van genieten en kijken wat het opleveren kan. Creativiteit kan soms een grappig beest zijn.” Een pop en rock sound, zo kun je in de immer tekort schietende genre aanduidingen, de muziek van deze Ier omschrijven. “Ik denk dat de sound voor mij voelt als ‘volwassen worden’”, benadrukt Cian Godfrey. “Ik was verslaafd aan The Strokes en Arctic Monkeys toen ik zo’n 19/20 jaar was en ik denk dat als je het samenvat, we allemaal voor altijd die vrijheid en onschuld najagen.”
“Meestal laat ik de muziek in de eerste plaats spreken”, komen we terecht bij het onderwerp songwriting. “Ik ga zitten met een idee voor een couplet en refrein en zoek eerst de melodie en voel dan de tekst. Het is bijna een puzzel. Het nummer is er al, het moet gewoon op de een of andere manier worden bedacht.” De geestelijke gezondheid is dan regelmatig het onderwerp. “Ik vind het belangrijk om jezelf te geven aan je liedjes, anders stopt je muze. Ik ben er heilig van overtuigd dat songwriting mijn therapie is. Tijdens het schrijven kom ik meer over mezelf te weten dan op enig ander moment. Ik begin onbalans te krijgen als ik te lang niet schrijf. Als ik niet eerlijk ben tegen mezelf, zal het proces besmet zijn. Gelukkig helpt dit mensen ook om zich tot de muziek te verhouden, dus het is een tweesnijdend zwaard omdat het mij kan helpen, en hopelijk ook anderen als ze het moeilijk hebben.” Het blijft even stil als Somebody’s Child zijn gedachten onder woorden wil brengen voor een soort van bijsluiter. “Ik hou ervan de betekenis van mijn liedjes een beetje mysterieus te houden. Dat is net zo veel voor mezelf als voor alle anderen. Om die reden denk ik dat de romantiek zit in het uitzoeken wat een liedje voor je betekende en ik smeek de luisteraar om hetzelfde te doen over meerdere luisterbeurten. Zoek uit wat het voor jou persoonlijk betekent, want het kan een heel ander gevoel zijn dan wat ik ervaar.”
We sluiten dit onderwerp af en maken het even wat luchtiger. “De muziekscene in Dublin bruist. Er is altijd van iets nieuws”, vertelt de zanger over zijn thuisstad. “Het is echt inspirerend om zoveel andere muzikanten in de buurt te hebben. Het is gemakkelijk om te blijven pushen als zoveel van je leeftijdsgenoten het goed doen om je heen.” Dat pushen moet ook, want zijn langverwachte debuutalbum komt in februari uit en dan is het alle hens aan dek. “Mijn debuutalbum is absoluut een hoogtepunt van alles wat we tot nu toe hebben geleerd. Het omvat oude en nieuwe nummers, langzaam en snel, politiek en emotie en een aantal andere dualiteiten. Het is alles wat ik tot nu toe ben, en allemaal samengebonden door Mikko Gordon in een energieke, nostalgische bal van lawaai. Ik kan niet wachten om het te delen.”
Dat delen gaat gebeuren via het album, maar ook op het podium. Somebody’s Child staat nu al bekend om zijn bruisende shows. “Ik denk dat het kunnen delen van de ervaringen met bandleden er een groot deel van uitmaakt. Door naar verschillende steden te reizen en deze highs te hebben, is het echt gemakkelijk om te blijven doen wat ik doe,” spreekt hij zijn liefde voor toeren uit. Eerste punt op de agenda zal zijn Eurosonic / Noorderslag in Groningen. “Ik kijk er naar uit om ook wat andere acts te zien. Wie weet wat voor kansen er zijn. We zijn verheugd om deze zomer een aantal festivals in Europa te doen, dus programmeurs hoop ik zeker te ontmoeten, maar afgezien daarvan sta ik open voor wat het festival te bieden heeft. Dit is ons eerste optreden in Nederland voor onze uitverkochte show in Amsterdam in maart. Ik weet nog niet zeker wat ik kan verwachten van onze show in Groningen. Verwacht dus, samen met mij, het onverwachte.”, besluit Cian Godfrey van Somebody’s Child. Op 20 januari dus in de Blauwe Hemel tijdens Eurosonic in Groningen.