Wat zegt het over een band als je jezelf vernoemd naar het bekendste prehistorische meisje uit Nederland? Geen idee. Het Deense Ydegirl ontleent de naam aan het Meisje van Yde, het veenlijk dat ooit werd gevonden en sindsdien bron van wetenschappelijk onderzoek en publieke fascinatie is. Het heeft zelfs een gezicht gekregen. Anna Novel uit Denemarken werd gebiologeerd door deze Noord-Nederlandse en laat de sfeer van haar muziek daarin doorklinken. Je einde vinden langzaam wegzinkende in het veen is beklemmend en dat is ook de muziek van deze Deense ook. Ydegirl was de act die bij Eurosonic het bal opende en deze digitale editie in beweging zette met waar het werkelijk omgaat: Muziek. De Deense krijgt als genre aanduidingen Kamerpop met invloeden van R&B en klassiek mee, want in haar muziek incorporeert ze elementen van hedendaagse pop, zoal drumpatronen, met de klanken van de klarinet en de viool, zoals deze ook te horen zijn in een orkest. Op voorhand geeft dat een bepaalde spanning en verwachting. De vraag is natuurlijk of Ydegirl dat niet alleen in een live setting kan realiseren, maar ook via het beeldscherm doorgeven. Een lang aangehouden toon op de toetsen heraut het begin van de showcase. ‘Zodiac’ is het eerste wat de Deense de wereld deze avond te bieden heeft en dat blijkt inderdaad de woorden vooraf waar te maken. Gen klarinet in beeld maar, een prachtige viool van Thea Thorborg is de begeleiding als Novel welhaast sprekende zingt. Een fraaie rustige song. Een lied dat aan kracht en urgentie wint gedurende de looptijd en als de laatste noot nadert. Het is een nummer afkomstig van het album Ydegirl dat eind vorig jaar verscheen. Ze weet onmiddellijk hiermee te schuren en indruk te maken. Geen gemakkelijke muziek als toehoorder, maar een nummer dat dwingt te voelen en ook wat van de luisteraar eist. Dat is het mooie aan de muziek van Ydegirl. Het is wederkerig. Het tweede nummer krijgt een heel bescheiden toelichting. Met zachte stem, je moet welhaast het oor tegen de computer leggen, legt Ydegirl uit dat ‘Energy’ gaat over het stellen van vragen aan iemand die je nog niet kent. Een song die wat brutaler aanvang neemt met Anna Novel die zich zelf op de toetsen vooruit stuwt, tot de het zachter en trager wordt. Een patroon dat zich blijft herhalen en waarbij de piano dominant blijft, maar met bas en gitaar voorzichtige ondersteuning wordt geboden. De showcase is gefilmd in kleuren en op een manier die doen denken aan een polaroid, met omfloerst strijklicht. Hier is over nagedacht en voegt wat toe. Het nummer eindigt weer wat robuuster en kent een mooie opbouw. Met twee nummers blijkt toch de beperking van digitaal, maar als het doel was om nieuwsgierig te worden naar Ydegirl, dan is de opzicht volledig geslaagd.
Ydegirl maakt nieuwsgierig
