LEEUWARDEN – De laatste avond van de prachtige serie Zomercafés met Friese artiesten op het podium had met een act die al bijna twee decennia ervaring heeft een sterke afsluiter in de vorm van William Seen’s Transport Music. Veel intimi van oprichter Egbert van der Werff en consorten hadden kaartjes, waardoor al vroegtijdig nee verkocht moest worden. Jammer voor hen die vele avonden op de bonnefooi naar Neushoorn waren getrokken om juist die band te luisteren die ze nog nooit hadden gezien of om zich te laten verrassen door een Frieze act. Op het podium zorgden al die bekende gezichten juist voor een intieme sfeer, waardoor de grens tussen band en publiek al veel vager was en uiteindelijk letterlijk vervaagde toen drie van de vier bandleden een stoeltje hadden gevonden tussen de toeschouwers en alleen Van der Werff overbleef. De band William Seen’s Transport Music ging van start in 2004, nadat de formatie Travis, later Lucas, er mee stopt. Van der Werff start door in dit nieuwe project en heeft eigenlijk onmiddellijk erkenning. Al snel wordt solo een gezelschap als mensen als oud Travis bandlid Rene Monsma, deze avond op gitaar, bij afwezigheid van JanPeter Hoekstra en ex-Kobus Gaat Naar Appelscha Gilbert Terpstra op drums toetreden die nog steeds in de band spelen. In een soort verlate plaat presentatie, maar ook nieuw bandlid voorstel rondje debuteerde The Maureens voorman Wouter Zijlstra op bas in Neushoorn. In 2012 kwam het debuut album van William Seen’s Transport Music ‘Can I Sit Here And Absorb’ uit na een periode waarin Van der Werff in Canada woonde en dit jaar werd in Corona tijd ‘I Am The Ocean’ uitgebracht. In Neushoorn begon de band met de mededeling: “We batsen er gelijk één in en praten later wel even”. Het was de opmaat voor ‘Bathe in Sunlight’ en ‘Cry me a River’ Beide nieuwe en mooie rustige gitaarnummers die aan intensiteit wonnen. Vooral het tweede nummer ontwikkelde zich erg fijn. ‘She Walks’ was nog zo’n mooi nummer, waarin het drumwerk van Terpstra fraai op de voorgrond trad en waar je dan dacht, nu gaat het tempo omhoog, vertraagde het kwartet voor ‘Go Ahead Brother’. Dat pakte goed uit deze verrassing, want het gaf ‘Dancin’ Round’ nog meer impact toen als nog wel uptempo de band uit de hoek kwam. Het maakte dit nummer over hoe je soms kunt ontsnappen aan de problemen van de wereld, door gewoon te dansen, erg passend en actueel op een dag dat duizenden voor dat recht demonstreerden, tot een hoogtepunt. Dat praten was inmiddels van start. De zanger introduceerde zijn liedjes uitstekend en ongedwongen. Informeerde bij het publiek of hij niet te veel sprak en had in Monsma hierin een mooie sidekick. Misschien omdat er veel bekenden onder het publiek waren durfde hij het soms heel persoonlijk te maken, zoals bij ‘I’m the Ocean’ part 1 waar hij zichtbaar werd geraakt omdat dit een liedje was over de douane op Schiphol en hij bij die grenscontrole voor zijn vertrek naar Canada voor het laatst zijn vader in leven had gezien. Nu en dan merkte je dat het na anderhalf jaar niet spelen, Monsma op een ander instrument en een nieuwe bassist, even wennen was en soms zaken even overdacht moesten worden, maar dat was niet storend en werkte juist charmant. Vaak viel het ook heel mooi wel samen in bijvoorbeeld ‘The End of September’, met prima baswerk van Zijlstra en mooie tweestemmige zang. Van der Werff heeft zelf een prima stem, met rauwheid, maar niet overdreven en hij weet uitstekend hoe de stem te gebruiken. Na ‘The End of September’ werden Zijlstra en Terpstra bedankt voor bewezen diensten en speelden de zanger en gitarist ‘All’s Been Read’ en ‘Im the Ocean part 2’ waarna ook Monsma een stoel opzocht en Van der Werff solo verder ging in de Big Star cover ‘Thirteen’. Logisch was dan geweest om de hele band weer op het podium te roepen om samen af te sluiten en het applaus te incasseren, maar dit bleek het laatste liedje. Dat kwam wat vreemd over, maar deed ook weer niets af aan een fijn en intieme avondje met William Seen’s Transport Music en hun voortreffelijke indie-rock en singer songwriter werk.
William Seen’s Transport Music houdt het intiem
