foto: Marc Haers
GRONINGEN – De Popronde is voor VICTIM VICTIM net begonnen met een optreden in Nijmegen. VICTIM VICTIM of te wel Aafke Kloppenburg blijft, ten onrechte, nog wat achter in de boekingen, maar in Groningen op 6 oktober staat de Rotterdamse op de planken van Men at Work met haar ravepop. Het eerste optreden ging, aldus VICTIM VICTIM erg fijn, dus wie weet heeft Kloppenburg ook de steden die nog niet hun programma bekend hebben gemaakt nu over de streep getrokken. In Rotterdam neemt de artieste uitgebreid de tijd om te vertellen, maar met bezorgdheid over de hoeveelheid. “Ik probeer me maar een beetje te beperken qua lengt”, klinkt het ongerust als de hoeveelheid op te schrijven materiaal groeit. Een goed verhaal mag echter best ruimte hebben.
“Het eerste optreden in de Merleyn in Nijmegen was afgelopen week en dat was een super fijne vibe!”, jubelt Kloppenburg. “Ik verwacht van de Popronde dat er mensen naar VICTIM VICTIM komen kijken die openstaan voor een nieuwe sound en dat ze zich laten verrassen. Wat mij over het algemeen aantrekt in mensen en muziek is attitude en persoonlijkheid. Alleen schoonheid verveeld snel na de eerste kennismaking dus ik hoop dat mensen zo ook naar VICTIM VICTIM kijken. Dat VICTIM VICTIM ze tijdens de Popronde op een vreemde manier aantrekt zonder dat ze precies kunnen ontleden waarom. Weet je, het is verder ook niet echt super moeilijk. Geef me gewoon een donkere ruimte, lasers, rook en een harde duistere beat en we gaan samen los. Ik wil gewoon dat de muziek krachtig is en dansbaar.”
Dat Aafke Kloppenburg is de muziek terecht zou komen is niet vanzelfsprekend. Thuis heerste een muzikale stilte. “Ik kan eigenlijk niet zeggen dat ik ben opgevoed met muziek. Er was bij ons thuis bijna nooit muziek te horen. Wel speelde ik verschillende instrumenten wat ik toen wel meer als een verplichting zag dan als iets leuks. Ik was veel meer buiten te vinden te spelen met vriendjes, we woonden dicht bij het bos. Ik ben verder opgevoed met veel doorzettingsvermogen en ouders die me altijd hebben gestimuleerd om hard te werken als je zelf iets wilt bereiken, dat je niet snel moet opgeven of je het slachtoffer moet voelen als dingen niet meteen gaan zoals jij dat wilt. Vandaar ook de naam VICTIM VICTIM. Ik wou dat het project, de muziek, iets bijzonders, een eufemisme werd voor iets lelijks, namelijk het slachtoffer spelen. Misschien door het feit dat ik zelf zo naar muziek moest zoeken heeft het mijn aandacht gekregen. Ik heb altijd naar manieren gezocht om me te uitten zowel muziekaal en visueel. Ik zie VICTIM VICTIM dan ook meer als ‘ongoing’ kunst project dan alleen als muziek. Onder andere door de live optredens kan ik er ondertussen veel meer in kwijt.
“VICTIM VICTIM is twee jaar terug begonnen samen met Maurice Petitjean na elkaar te hebben ontmoet via gezamenlijke vrienden tijdens het uitgaan”, vertelt Kloppenburg. “Vorig jaar besloot Maurice dat hij toch liever andere dingen wou doen, waarna ik zo snel mogelijk verder probeerde te gaan met optreden en nieuwe muziek om niet de exposure verliezen die VICTIM VICTIM had gekregen door de eerste ep. Ik zit er af en toe toch aan te denken om de naam te gaan veranderen naar iets wat meer staat voor een nieuw project. Veel mensen denken nog steeds dat de band een duo is en dat Maurice daar de ene helft van is, wat soms tot vreemde situaties kan leiden, ook voor Felix Postma die bij live gigs drumt. Ik heb hem ontmoet bij de Red Bull studio’s in Amsterdam waar hij audio engeneer was, hij heeft ook de ep ‘Self Service’ gemixt en gemasterd.”
Daarmee is het onderwerp haast automatisch terecht gekomen bij de EP productie van VICTIM VICTIM. Recent kwam ‘Self Service’ uit de opvolger van ‘Cathedral Floods’. “De laatste EP ‘Self Service’ is voor mij een speciale omdat ik qua produceren veel heb ontdekt in vergelijking tot het begin van alles toen ik pas net met produceren begon. Los van dat ik elke dag in mijn studio nieuwe dingen leer, heb ik echt het gevoel dat ik er nu kan laten horen wat ik wil. Ik hou van samenwerken omdat het nieuwe inzichten en inspiratie geeft maar ik vind het ook moeilijk om concessies te doen, ben erg eigenwijs en vind het lastig en ongemakkelijk om afhankelijk van andere mensen te zijn. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik ben gaan produceren om in mijn eigen tempo te kunnen werken. Ik denk dat ‘Cathedral Floods’ zo goed werd ontvangen omdat er gewoonweg weinig melancholische darkhouse word gemaakt in NL. Ik was er zelf ook over verbaasd hoeveel reacties en boekingen we er door kregen. Elke keer als je begint aan een nieuw muzikaal project moet je daar denk ik een beetje naïef en manisch inspringen en de noodzaak voelen om nieuwe dingen te ontdekken, vooral vergeten wat je verwachtingen waren van te voren. We wilden gewoon iets maken waar we zelf graag op uit zouden willen gaan, that’s it. Na 2 Ep’s is een album misschien een logische volgende stap, maar niet de enige. Ik ben al veel in de studio bezig met nieuwe muziek misschien voor nog een EP, misschien een album, al moet er voor mijn gevoel wel eerst iets veranderen aan mijn proces om weer vers aan iets nieuws te kunnen beginnen. Ik wil het project wat stabieler maken. Ik zou verder wel willen dat een plantenmaatschappij mijn muziek uitbrengt maar alleen als die echt bij me past. Online releasen werkt voor mij nu nog heel goed. Ik zou wel graag minder willen leunen op alleen het Nederlandse publiek.”
Volop plannen, maar ook het creatieve proces achter de liedjes is volop bezig. “Ik merkte door vanaf het begin van VICTIM VICTIM veel op te treden dat het voor mij belangrijk is live veel energie te voelen. Ik wil dat de muziek dansbaar is. Dat kan natuurlijk zowel uptempo als in super meedeinende hypnotiserende nummers. Ik merk dat ik steeds meer neig naar house synths en rave beats. Ik noem het Ravepop omdat er voor mij niets beters is dan een rave te creëren met dansbare beats. Verder heeft Scandinavië me onwijs beïnvloed. en dan vooral IJsland. Mijn beste maatje designer Petra Valdimarsdottir die ik al 15 jaar ken komt uit Ijsland. Met haar werk ik ook vaak samen voor ons artwork. Door haar achtergrond groeide ik los van de R&B die ik toen veel luisterde ook op met elektronische popmuziek. Buiten Bjork om komt er uit Scandinavië muzikaal zoveel meer vandaan wat me intrigeert. Ik ben denk ik muzikaal door de jaren heen het meest beïnvloed door een mix van The Knife, Robyn, Cristal Castles en de laatste tijd DAF en Betonkust uit Nederland.”
Naast Scandinavië blijkt ook thuishaven Rotterdam belangrijk voor Aafke Kloppenburg. In veel opzichten. “Ik heb een haat/liefde verhouding met de stad. Ik hou ervan hoe het me heeft gevormd sinds ik hier woon, maar ik haat Rotterdam ook vaak. Hoe groot de stad ook is, het voelt soms als een dorp. Als je er af en toe afstand van neemt is het toch altijd echt fijn terug te komen. Rotterdam groeit mee met waar er vraag naar is en anders creëren mensen het zelf. Dat is wel uniek denk ik en bijzonder om mee te maken. De leegte in de winter en kille gebouwen en buurten zijn een inspiratie voor lyrics en sound. Het maakt mijn hoofd leeg om nieuwe dingen te maken.”
.
De winter moet nog maar even wachten. De zomer is nog net niet achter de rug en de herst en hopelijk veel optredens wachten. “De zomer was goed! Ik wist dat de EP ‘Self Service’ net te laat uit kwam om nog echt festivals te kunnen meepakken”, besluit Aafke Kloppenburg “Aan het einde van het proces wil je je muziek gewoon de wereld insturen. Dat is ook een leerproces. meer geduld hebben.” Hopelijk gaat dat leerproces in de Popronde ook nog even voort. In ieder geval in Groningen.