GRONINGEN – The Grand East gaat deze dagen met recht op ‘The Grand Tour’. Het gezelschap uit Diepenheim in Twente, hoewel tegenwoordig Utrecht de thuisbasis is, is één van de meest geboekte acts uit de Popronde en presenteert tussendoor ook nog hun nieuwe album ‘Movano Camerata’ en een nieuwe clip voor ‘Kiss The Devil’. Voor de Popronde staan ze in Groningen op 6 oktober en in Assen op 20 oktober. Tussendoor op 16 oktober treedt The Grand East ook nog op bij het TT Circuit in Assen. De band komt volgend jaar terug voor Eurosonic Noorderslag. De band met de combinatie Rock & Soul met een gospel sausje spreekt duidelijk een groot publiek aan. Namens de band is het bassist Teun Eijsink die het succes van de band probeert te duiden.
“Daar zijn wel een paar factoren voor te verzinnen”, begint Teun Eijsink. Samen met zanger Arthur Akkermans, hammondorganist Joris van den Berg, gitarist Niek Caval en Imanishi Kleinmeulman, de percusioniost van het stel vormt hij The Grand East. “De muzikale voorkeuren en muziekliefde van onze ouders was wel heel belangrijk. Het scheelt al een hoop als je ouders veel muziek luisteren, en dat gebeurde bij al ons 5 in huis wel. Bij mij thuis stond er eigenlijk al vanaf dat ik herinneringen heb wel muziek op. Een van mijn vroegste herinneringen was ‘Californication’ van de Red Hot Chili Peppers. Die liet mijn vader kneiterhard door de kamer schallen toen dat album net uit was. Ik weet nog dat ik het de eerste twee keer verschrikkelijk vond, maar daarna bloeide die liefde toch vrij snel op. Ik was een jaar of 6 indertijd. In 2002 kwam het volgende album ‘By the Way’ uit, en ik weet nog dat mijn moeder die voor mij kocht. Mijn vader was in die tijd directeur van de muziekschool en dan moest zoonlief natuurlijk ook op muziekles. Daar ben ik begonnen met gitaarles.”
De muzikale achtergrond en de gitaarlessen bij zijn vader op school voerden Teun Eijsink het muzikale leven in. Al snel zit hij, net als veel andere The Grand East leden in verschillende bandjs. “”Onze diepste wortels gaan terug tot verschillende muziekschoolbandjes in en rond Diepenheim. Een niet te onderschatten factor in het samenkomen van deze band is ongetwijfeld ook verveling. We komen allemaal uit Twente, waar in ieder geval Arthur, Niek en ik letterlijk tussen de weilanden woonden. Dan ga je je op een gegeven moment dus wel vervelen en een beetje met instrumenten aankloten. Als ik met niet vergis hadden Niek, Joris en ik al een band op dat moment. Op aangeven van mijn ouders hebben we daar Arthur bij gevraagd. Niek, Arthur en ik hebben toen een hele zomer lang voornamelijk geblowd en op gitaren getokkeld en zo kwam het geheel een beetje bij elkaar. Twee jaar later kwam ook Ima erbij, omdat onze toenmalige drummer Gijs het druk genoeg had met allerlei andere dingen. Inmiddels is Utrecht onze thuisbasis geworden, maar Diepenheim is wel een inspirerende plek voor mensen die enigszins kunstzinnig bezig willen zijn denk ik. Sowieso veel muziekliefhebbers. De stad speelt zeker ook een rol in onze muziek, maar meer in de zin dat het ons heeft gevormd tot de muzikanten die we zijn en ook heel erg onze smaak heeft bepaald. André Manuel en zijn verschillende bands hebben daar ook best wel een belangrijke factor in gespeeld.”
Als je een band hebt moeten er ook liedjes komen. Een groepsproces bij The Grand East. “We staan in de oefenruimte wat aan te kloten”, vertelt Teun Eijsink. “Op een gegeven moment zegt iemand: He, ik heb nog een riff of een melodie ofzo. Daar gaan we dan net zo lang mee liggen ouwehoeren tot het wat vets wordt. Het tijdsbestek waarin het dan een liedje wordt varieert dan van een week tot soms wel twee jaar. Je weet het nooit bij ons. De muziek wordt door ons dus samen geschreven en de teksten door Arthur. Het zijn ook echt observaties over dingen die hij ziet in het leven. Er zitten ook wel wat autobiografische dingen tussen. Sommige liedjes gaan over vrienden, sommige gaan over relaties en andere gewoon over belachelijke onzin. Mocht je je dus af en toe in ons gezelschap terugvinden dan kan het zomaar dat je binnenkort in een liedje zit.”
Rock & Soul zo betitelt de band het eigen werk, waarbij ze raakvlakken hebben met mensen als Rag & Bone Man, Rev Deadeye en The Gospel Sessions. Stevig werk, met veel soul. “Het is niet dat we ons perse laten beïnvloeden door de stijlen Rock en Soul, maar zo noemen we de combinatie die er bij ons uit komt. Invloeden komen bij ons uit mega veel dingen, en invloeden zijn per bandlid ook wel echt verschillend. Om maar even snel wat te noemen: Arthur heeft altijd veel aan Tom Waits gehad, Niek aan de Allman Brothers, Ima speelde altijd veel funk, ikzelf houd heel erg van oude soul en Joris luistert bijvoorbeeld gewoon weer heel veel hiphop. Het zou dus net zo goed ‘Funky Tom Allman Soul Hop’ kunnen heten.
Met een plaat op komst, een volgeboekte popronde agenda, een aansprekende sound en een aantal mooie festivals deze zomer mag er al voorzichtig van enig succes worden gesproken. Teun Eijsink stelt daar nog een vraag teken bij. “Zijn we al succesvol? De zomer was vrij rustig eigenlijk wel. Voorbereiden voor de Popronde zullen we maar zeggen. We verwachten veel gigs en volle zalen! Of dat hopen we, één van de twee. Een belangrijke reden om mee te doen is ook wel om de naam The Grand East het land in te slingeren. Die naam bestaat nog maar een jaar, dus nog lang niet iedereen weet ervan! Maar binnenkort wel hopelijk.Veel hangt dus er vanaf hoe de band zich zal presenteren op de diverse Popronde podia. “Het wordt een soort Tasmanian Devil achtige Tornado van vijf compleet losgeslagen Tukkers”, waarschuwt en promoot Eijsink tegelijk. Een ander hoogtepunt is de release van het album ‘Movano Camerata’. Het album verschijnt eind september, maar de officiële release is op 12 oktober in de Sugarfactory in Amsterdam “We wilden gewoon een fucking goed album maken! Ja daar zijn we volgens ons wel in geslaagd!”, sluit Teun Eijsink af.