GRONINGEN – Over de klasse van Chantal Acda hoeven we het niet te hebben. Ze heeft een zangstem die je spontaan zou besluiten haar ten huwelijk te vragen om die maar elke dag te horen. Heeft op toneel een heerlijke open persoonlijkheid waardoor de dialoog met het publiek haast van nature tot stand komt en schrijft prachtige liedjes. In het Noordelijk Scheepvaartmuseum gaf de in België woonachtige Nederlandse een versterkt concert voor een volle zaal met haar levensgezel Erik op percussie. Een dag later stond Acda, die ook furore maakt als zangeres van de Isbells, ‘naakt’op de Voorwaarts Voorwarts. Naakt in de muzikanten zin, zonder versterking. Het leverde een reeks aan prachtige haast verstilde liedjes op die de ene helft van het publiek in zijn ban had en hield, de andere helft klom snel het ruim weer uit op zoek naar luidruchtigere oorden. Acda opende met ‘Own Time’. Zacht en subtiel. Ze vervolgde met ‘This Place’ een lied dat ze al eerder schreef maar met zoveel mensen op zoek naar een thuis een nieuwe betekenis kreeg. Een erg mooi lied en dat telde ook voor het Nederlandstalige werk van Acda waarbij ‘Houston’ er nog net iets boven uit stak. Naast de prachtige muziek en haar fijne delicate gitaarspel geeft Acda elk liedje extra betekenis door het verhaal erachter te vertellen. Bijvoorbeeld het verhaal over ‘Arms up High’, een lied voor haar vader en geschreven tijdens zijn sterven, een activiteit waar hij, zo vertelde Acda, erg slecht in was en wa dus een langdurig en slopend proces was, waarbij hij voornamelijk zijn dochter vroeg om voor hem te spelen. Het nummer is een duet en hiervoor kwam haar levensgezel haar op het podium versterken. Twee prachtige breekbare stemmen kwamen op misschien wel het intiemste moment van een vader en dochterrelatie samen en lieten het publiek getuige zijn en daarmee de vader in het lied voortleven. Een moment om te koesteren. Nieuw was het numer ‘Fight Back’, dat veelbelovend klonk ‘Games’ werd wat krachtiger ingezet. Normaal speelt Acda met band of begeleiding. Alleen weet ze echter ook uitstekend zich overeind te houden op de kracht van haar liedjes voor een deel van het publiek. Het was jammer, echter onvermijdelijk in het kader van dit concert, dat dit wisselende publiek soms ook onder de liedjes voor het podium langskloste. De zittenblijvers werden zeer rijk beloond voor hun zitvlees. Met ‘Sun’ dat Chantal Acda opdroeg aan vaste fans Jaap en Berlina op de eerste rij en waarbij Erik de percussie deed op zijn knieën sloot Acda haar dubbele bijdrage aan WinterWelvaart af.
Verstilde pracht van Chantal Acda
