LEEWARDEN – Een orkaan op het podium. Bex Marshall stond in Schaaf City Theater in Leeuwarden en dat zouden de aanwezigen weten open. Na afloop plofte ze naast het podium neer in een stoel om even bij te komen, maar wat de Britse op het podium presteerde grenste aan topsport dus dat bijkomen was meer dan verdiend. Vanaf de eerste seconde stond Bex Marshall in de stand volle kracht vooruit en met haar energie en kwaliteiten als muzikant nam deze Britse bluesdame de zaal moeiteloos mee. Met haar resonator gitaar produceerde ze onmiddellijk the blues. Het werd een memorabel optreden met vooral veel werk van haar laatste album ‘House of Mercy’ dat toch al weer een aantal jaar oud is, maar nog steeds vol met prachtige muziek staat die op het podium nog even met nog meer power en swung werd gebracht. Marshall is een vrouw met geweldige podium uitstraling. Een flamboyante verschijning, maar ook iemand die het contact met het publiek zoekt.
Haar stem is rauw maar gevuld met soul en dat is de combinatie die vaak wordt gezocht en weinig gevonden. Als gitariste op de resonator en op de electrische gitaar staat ze boven in bij de grote bluesgitaristen. Eerste hoogtepunt was het mooie ‘Too Much Rock & Roll’ een nummer dat de rock kant opleunde. Prachtig was ‘Guilty’ dat direct werd gevolgd door ‘Dirty Water’ en het iets rustigere ‘Bleu Bird’. Daarna volgde de hoogtepunten elkaar snel op in de knap opgebouwde setlist, waarbij het hoge tempo toch af en toe een ingebouwde adempauze kende. Een schitterende ‘Bourbon Street’. Een aanvankelijk met alleen Bex Marshall op resonator ingezette ‘Black Guitar’, het mooie ‘Rattle Snake’ en het zeer swingende en uitnodigende ‘Kitchen Table’. Steeds weer die meer dan 100 procent inzet en met een grote podiumervaring, want Marshall staat liever op het podium dan in de studio, en fijne begeleiding met basgitaar en drum, waarbij de bas iets ingetogener mag zijn in zijn maniertjes. Prachtige blues, met invloeden van roots en rock. Het zette Schaaf op zijn kop. Na het afsluitende ‘Little Red Rooster’ koste het de enthousiaste zaal weinig moeite om Marshall tot een toegift te bewegen. Da begon met een schitterende uitvoering van ‘The House of Mercy’. Daarna een eerbetoon aan het grote voorbeeld van Marshall Janis Joplin. Marshall zong ‘Piece of My Heart’ op een manier zoals Joplin het graag gehoord zou hebben en in ieder geval, zoals het publiek het graag hoorde. Daarna ging voor een laatste nummer alles nog een keer op vol. Bex Marshall is een geweldige podiumartieste. Jammer dat ze zo weinig opneemt, in vijftien jaar zo’n drie albums. Dat zou haar relevanter houden, maar een optreden van deze Britse is absoluut een feestje, een bluesfeestje.
Tweehonderd procent inzet en kwaliteit bij Bex Marshall
