STEENDAM – Het verhaal van The Hollands! strekt over continenten. De formatie komt momenteel uit Australië waar Craig Holland zijn wieg stond, maar evenzeer is de Verenigde Staten thuis, waar Jana Holland werd geboren en de Hollands lang woonden. In de roots van Craig Holland zit veel Schots bloed, waarschijnlijk terug te voeren op gedeporteerden. In de bloedlijnen van Jana Holland kom je langs haar ene zijde terecht bij een Ierse opa die als gangster optrok met John Dillinger en Al Capone, werd neergeschoten en na de gevangenis zijn tijd wijdde aan goed doen, waarbij hij het respect van de gangsters behield. Aan de andere kant kom je terecht in Usquert en dat ligt vanuit Steendam, maar even verderop. Op die manier was het een soort thuiskomen voor The Hollands! die daags na het concert op deze plek op zoek gingen of daar nog familie te vinden was van oma die toch 8 broers en zusters had. Met aan beide kanten boeven bleek het een verwelkomend familie gezelschap dat op het podium bij Peter en Leni in Steendam stond. Naast gitarist Craig Holland en echtgenote Jana op zang en mandoline completeren Banjo Holland op cajon en Graciana Holland op piano, ukelele en zang het viertal dat sinds een decennium over de wereld zwerft met hun liedjes op een welhaast constante toer. Deze reis bracht ze echter nog nooit in Nederland. The Hollands! brengen een mooi folk programma met uitstapjes naar Americana en bluegrass. Op het programma veel werk van hun laatste album ‘The Last Dance’ waarvan het erg mooie titelnummer als tweede op het programma stond na de rustige opener ‘All Through The Night’. ‘The Last Dance’ was, net als veel andere nummers een mooi duet tussen de krachtige mooie stem van Jana Holland en de fantastische emotionele, maar ook heel heldere zang van Graciana Holland. Na de vlotte meezinger ‘Old Man’s Town’ was het mooiste nummer van het hele concert het prachtige ‘The Meadow’. Dit nummer geschreven door Graciana Meadow kende met de schrijfster op ukelele een prachtige opening. Solo overtuigde ze voor de rest van de band haast stilletjes bijviel. Niet toevallig is deze loot van de Hollands ook solo actief en bracht onlangs een schitterende EP met eigen werk. Op het podium mag ze nog best wat meer op de voorgrond treden. Veel mooie verhalen ook deze middag, waarbij vooral Jana Holland zich als verhalen verteller toonde, maar ook echtgenoot Craig regelmatig een duit in het zakje deed. Eén van de liedjes met verhaal was bijvoorbeeld ‘Amaryliss’ waarbij het een vrouw op het zelfde moment werd geconfronteerd met het overlijden van haar moeder en geboorte van haar dochter. Na een meer oorspronkelijke versie dan die we allemaal kennen van ‘Waltzing Mathilda’ sloot de eerste set af met het verhaal van de Ierse bekeerde gangster opa in ‘The Great Lake Planes’. Halverwege was duidelijk dat her en der erg goede liedjes in The Hollands! Scholen, maar ook dat niet elk liedje helemaal kon overtuigen. Vooral in de zang was het erg mooi en instrumentaal degelijk, waarbij soms nog even moest worden gezocht naar de balans. In de tweede set ging het op dezelfde voet verder. Goede liedjes, afgewisseld met prachtige nummers zoals ‘Let It Be’ dat zijn oorsprong vindt in een hyme en het a capella gezongen slaap liedje van de Aboriginals. Soms was het fijn en luchtig, maar met bijvoorbeeld ‘Down to the River’ dat werd gevolgd door de Gillian Welch cover ‘Ophan Girl’ ook soms erg zwaar van toon. Vaak werd het publiek er goed bij betrokken via meezingers of meeklappers. Het einde van dit optreden kwam met ‘The Blessing’ geschreven door vriend Samuel Horner, maar al zolang op het repertoire als afsluiter dat velen het als een liedje van ‘The Hollands! beschouwen. Een fijne formatie waarbij nu en dan de sterke punten nog meer mogen worden benut, maar die garant staan voor een vermakelijke avond met prachtige momenten.
The Hollands! herbergen pareltjes
