SCHIPBORG – Het lekkerste bewaar je voor het laatst. Bij het sluiten van de markt op het Festival der Aa in Schipborg was er op het muzikale bij podium van het festival plek voor het optreden van Suzy V. Begrijpelijk, het is immers nog geen grote naam. De band rondom zangeres Suzanne ten Brink alias Suzy V heeft weliswaar net een eerste album uit en gaat in het najaar proberen via de Popronde Nederland te veroveren, maar brengt op dit moment nog niet de mensenmassa’s op de been. Dat zou wel eens heel snel kunnen gaan veranderen, want de zangeres met haar begeleiders bewezen moeiteloos dat het hoofdpodium eigenlijk wel de juiste plek was tijdens een meer dan voortreffelijk optreden. De titel van het eerste nummer op de setlist ‘Gone Tomorrow’ is dus hopelijk niet van toepassing op deze band. Het nummer werd ingezet met een lang intro dat onmiddellijk toonde wat te verwachten viel. Heerlijke popsongs met Mediterrane, in dit geval Siciliaanse, invloed. Suzy V heeft banden met dit eiland en gebruikt de volksmuziek in haar eigen popliedjes met prachtig resultaat. Vooraf beloofde ze haar toehoorders mee te nemen naar het eiland en daarin slaagde ze. Soms was deze invloed evident, maar op andere momenten sijpelde het subtieler in het liedje. De stemming werd gezet met een lang intro, waarna de zwoele zang van Suzy V en het bugelspel van Wouter Bossen dit rustige openingsnummer verder inkleurden. In een mooie setopbouw was het sterke ‘Somebody Just Like You’ wat meer uptempo en het fraaie ‘Blinded By Your Love’ net wat rustiger. Deze liedjes, hoe mooi ook, bleken alleen nog maar de aanloop. De band schitterde in het met de bas van Jonne Vermans geïntroduceerde ‘Pages Full of Thoughts’. Een fantastisch nummer, waarin ook de rest van de band, de twee gitaristen Kas Lambers en Marc Jansen, uitstekend tot hun recht kwamen en subtiel drumwerk van Remon Hubert de motor van de band was. Naast de prachtige zang van Suzy V, jaren les van Caro Emerald zijn wel besteed geweest, die soms zwoel, soms helderder en vol emotie of juist even heerlijk dat loslaten en zorgeloos, haar liedjes presenteerde. In haar aankondigingen mag de zangeres nog wel een stap zetten, die waren nog te summier en ze zou het publiek nog verder mogen betrekken bij het gebeuren. Naast de zang, zoals in het trage en erg mooie titelnummer van haar album ‘Sound of The Sea’ speelt afwisselend de bugel of trompet van Wouter Bossen een hoofdrol. Fantastische vondst die soms feestelijk en swingend, dan weer melancholiek het nodige toevoegde aan de sound. ‘Island of Love’ was heerlijk zwoel en weer wat meer uptempo na het vorige nummer. ‘June’ was één van de nummers waarin de zangeres wel een toelichting gaf. Het was een nummer over al die meisjes die meenden een man van een ander te kunnen afpakken. Een beetje retro en nu en dan fel om dan weer heerlijk swingend en licht uit te pakken met ‘Mood’. Het einde van het optreden was prachtig. Het melancholische ‘Wish I Was’ diende ter onderstreping van die heerlijke zang en de combinatie met in dit geval de trompet en het stevige ‘Storm Inside’ was een prachtige afsluiter die in een geweldige opbouw steeds meer stormde. Hoofdpodium waardig.
Suzy V is hoofdpodium waardig
