LEEUWARDEN – Op het Fries Straat Festival podium in de Hania Steeg was, meer dan terecht, ruimte voor de opbloeiende rap scene in de Friese hoofdstad en provincie. Leeuwarder rappers Ski & Simba timmeren flink aan de weg. In 2019 stond het duo, dat ook onafhankelijk van elkaar opereert, al in de finale van De Grote Prijs van Nederland. Een mooi aanknopingspunt voor Given Ski en Tony Simba om verder op te borduren. Deze jonge artiesten zijn duidelijk drijvende krachten met veel potentie, maar mogen her en der er nog een stapje bijdoen. Muzikaal zit het al lekker in elkaar. Een mooie variatie in tempo, maar ook in emotie en genre, maakt liedjes als ‘Kapoerez’ en ‘Afraid’ en ‘Crazy’ lekkere hiphop nummers. Vooral de songs waarin de hip hop verbonden werd met Afro-beat spreken bijzonder aan. Op het podium zelf was het ook erg afwisselend met vooral in de tweede helft een fijne dynamiek. Het optreden van beide begon sterk met een vlot nummer, met daarin mooie tempowisselingen en een nummer waarin het steeds feller werd. Dit werd vooraf gegaan door een introductie op band. Dat was overigens een sterk punt van beide, het gebruik van tapes, om iets van zichzelf te vertellen en een mooi fragment uit een sessie. Nog meer mag het worden geïntegreerd in het grote verhaal, nu leek het beetje alsof deze opnamen random er tussen waren geplaatst. In het begin leek er ook even geen chemie tussen beide. Veel rapduo’s kennen juist dat fraaie overgeven van de tekst, het elkaar uitdagen en opzwepen, wat het ook en spannend visueel schouwspel maakt. Hierin was ook wel een mooie samenzang te zien, met de kalme relaxte Ski en de fellere Sambo, maar pas in de loop van het concert werd die wisselwerking beter en leek het meer op Paul Pogba die Christiano Ronaldo op maat bediende en anders om. Tegen het einde leken beide elkaar ook op te zwepen en uit te dagen om hun beste beentje voor te zetten. Na een erg fraai nummer met een wat rustiger tempo en een zwaardere sound, verscheen ineens voor het vierde nummer een assistent op het podium uit het publiek die even geruisloos ook weer verdween. Voor het podium een groep enthousiast meelevende vrienden en dat is prima, maar als act moet je tot het hele publiek richten en minder tot de ingewijden. Als de groei van dit duo voorzet zal het publiek juist ook meer behoefte hebben aan goede aankondigingen om betrokken te blijven. Na afloop van dit nummer verdween niet alleen de podium gast, maar iedereen en klonk er, zonder verdere uitleg, een nummer van de band en twee fragmenten voor het duo terug keerde. Die tweede helft was prachtig met eerst een lekkere zeer aansprekende afro-beat die werd afgewisseld met felle rap, Een prachtig nummer over dat je jezelf ook best op nummer 1 mag zetten en dar je kracht uit halen en in een mooie afwisseling een pittige song en een kalm nummer, voor bij het laatste nummer ineens van Nederlands naar Engels werd geswitcht en het duo bij zang op de band nu en dan bijviel en het ook ineens was afgelopen. Ski & Sambo toonden aan dat erg nog werk moet worden verricht in vooral het optreden, maar dat ze sterke songs in huis hebben en als ze de tijd en ruimte nemen om zichzelf te blijven ontplooien, wellicht met goede begeleiding, ze het vlaggenschip van de Friese rap kunnen worden.
Ski & Simba variëren tussen prachtig en afwezig
