STEENDAM – Er was eigenlijk maar één mare bij het optreden van de Silver Screen Scaundrels op Art Carnivale. Het was veel te kort. Dat lag niet aan de Canadezen, maar aan het onverbiddelijke tijdsschema van het festival. Met de Silver Screen Scoundrels kun je rustig een hele avond met blues gemend met bluegrass en swing invloeden doorbrengen. Brandon Isaak op gitaar en Keith Picot op contrabas combineren een geweldig muzikantschap met een prachtig en vermakelijk showmanschap en combineer dat met wat gezonde gekte en een boel humor en je hebt een ideale festivalact. Het belangrijkste bleef als een paal boven water staan. Prachtige liedjes en geweldige muzikanten die het publiek een prachtige avond bezorgden. De half Nederlandse Isaak en Picot zijn ook afzonderlijk onderscheiden muzikanten en laten normaal hun gezamenlijke optredens begeleiden door zwartwit en stille filmpjes. Dat was helaas in Steendam niet mogelijk, maar de kleding van beide heren was in stijl en ook zonder filmpjes konde Silver Screen Scoundrels er een show van maken. Vanaf liedje 1 zat de swing er in. Mooie bleusy songs die ook dansbaar waren. Teksten werden desnoods terpleke aangepast. Opvallend was de sterke uitvoering van ‘Valentines Blues’. Een liedje wat nog nooit voor een publiek was gespeeld en direct de show stal. Op het podium was er veel humor. Gezelige gesprekjes met de honden in het publiek en veel show en expressie. Een prachtige blues over China, een spiritual. Het was nog maar een proevertje van wat voor grote mogelijkheden beide heren hebben het zevental liedjes dat beide heren speelden. Veelzeggend was dat het publiek gewoon bleef dansen, staan en zitten om niks te missen van The Silver Screen Scoundrels. Mag het volgende keer wat langer Art Carnivale? Dat verdient een act van en dergelijke klasse. Hulde voor Brandon Isaac en Keith Picot.
Silver Screen Scaundrels zijn een absoluut feestje
