GRONINGEN – In het officiële Eurosonic / Noorderslag programma zocht je tevergeefs naar Sila Lua. De Spaanse, lang in Londen woonachtige, maar inmiddels weer in Madrid gevestigde, artieste gaf echter toch acte de préséance in Groningen. Op het bijprogramma stond The Spanish Wave in Newscafé en daar presenteerde Sila Lua zich toch aan een Europees publiek met tal van andere Spaanse artiesten. Een buitenkansje, want het is een vermakelijke zangeres, met fijne nummers, humor en veel power. Sila Lua, haar dagelijkse naam is Sila Luaces Diéguez, is een voorbeeld van één van die geweldige Spaanse artiesten die eigenlijk te weinig weerklank vinden in Nederland met haar urban of electro-pop.
Sila Lua is sinds 2017 muzikaal actief. In het Newscafé drentelt ze druk heen en weer en is bezig met bijkletsen met collega’s en ook andere contacten aanhalen. Sila Lua bracht inmiddels twee EP’s uit en in 2022 haar debuutalbum ‘Rompe’. Dit album liet ze volgen door een tour door heel Spanje met een volledige vrouwelijke band, waarbij onder andere relevante festivals als Mad Cool en Riverland werden aangedaan. Op het album laat ze zich inspireren door de zee en de cultuur er om heen. Ze is geboren in Galicië, het uiterste Westelijke punt van Spanje, boven Portugal, zo ongeveer waar de Atlantische oceaan beukt op de Spaanse kust en dat zal zeker een rol in hebben gespeeld. Haar aanwezigheid bij Eurosonic / Noorderslag en dat als opmaat naar dat belangrijke Britse showcase festival The Great Escape geven aan dat haar ambities verder gaan dan alleen Spanje.
Dat nautische aspect van het werk van Sila Lua komt onmiddellijk terug bij The Spanish Wave als ze met een begeleidster het podium op komt en ‘La Hija del Capitán’ inzet. Een expressieve, maar rustige inleiding in haar werk. Wat onmiddellijk opvalt is haar prachtige zangstem die in deze pop song prima tot zijn recht komt. Die indruk bevestigde ze in ‘Mi Nombre’, dat nog meer uptempo was, een mooie robuuste intensiteit had en waar die zang weer glorieerde. Nu en dan onderbrak ze even de flow voor een korte aankondiging of verhaaltje. Helaas niet inhoudelijk, zodat voor de concertbezoekers en helemaal die geen Spaans spraken of al bekend zijn met haar werk, de voor liefde voor de zee niet echt tot uiting kwam en de taalbarrière in tact bleef, hoewel de emotie wel prima werd uitgedragen. Even switchte de zangeres voor ‘Human Nature’, een cover, naar het Engels om daarna schitterend uit te pakken met ‘La Linea Rocha’, dat rustig begon, maar steeds feller werd en prachtig de zaal betoverde. Aanvankelijk bleef de zangeres achter haar apparatuur naast haar begeleidster, maar in de loop van het concert zocht ze steeds meer ruimte en werd voortdurend expressiever in bijvoorbeeld ‘Hakara’. Visueel het hoogtepunt van het optreden was ‘Patron’, waar beide dames ineens een groot konijnen hoofd opzetten en hilarisch door de zaal sprongen onder de opzwepende klanken van dit nummer. Een erg goede act met prachtige zang, maar ook dit soort momenten om te lachen. Even weer op adem komen met ‘Quiero Llorar’ voor het optreden prachtig werd afgesloten met ‘Tanta Vida’ en even later ‘Rompe’. Een aanrader deze Sila Lua voor iedereen die The Great Escape bezoekt, maar ook voor wie nog een goede zomerse act zoekt dit festival seizoen.