Als kleine jongentjes zo blij, spilde het direct over. Er was één van de bandleden jarig en dat moest direct vertelt worden. Na die aandoenlijke opening van het concert in het kader van de Drentsch Peil Peil Sessies in het prachtige Van Slag in Borger, maakte Seb Zukini best indruk tijdens hun eerste optreden voor een publiek. Tot nu toe had de formatie vooral live -stream optredens gedaan, onder andere via poppromotie organisatie The Bake Shop. Een tevreden organisator van live-evenementen in en om Emmen pakte dan ook onmiddellijk het heft in handen en contracteerde ter plaatse Seb Zukini voor nog een optreden later dit jaar in Emmen. De formatie uit Emmen is geformeerd rondom zanger Sebastiaan Kusters, met verder onder andere de jarige Herman Klompmakers, Martin van Loon en als recente aanwinst in de afgelopen transferperiode Ruben Lennaerts op bas. Het eerste optreden, maar bijna allemaal zijn het toch al leden met de nodige podiumkilometers in de benen. Die podiumkilometers, daar werd echter niet veel aan toegevoegd in Borger. Lang leek het of de organisatie een kruis op het podium had voor ieder lid en het dringende bevel…. daar kom je niet van af. Pas tegen het eind van het optreden werd dat iets losser. De stijl van Sebastiaan Kusters is helemaal opmerkelijk. De handen stevig weggeborgen verborg hij zich haast achter de microfoonstandaard, waar je eerst met verbazing naar keek, maar allengs is dit toch een geheel eigen stijl, wat ook weer een stukherkenbaarheid en eigenheid aan de show toevoegde. De zang van Kusters is prachtig waarbij hij in het eerste nummer, wat waarschijnlijk een titel heeft van iets als ‘Keep on Running’, doet hij denken aan een Bob Dylan op zijn best in ‘Subterranean Homesick Blues’ als de zanger die in rap tempo de lyrics oplepelt. Wellicht nog een restant van het singer-songwriter begin van de band, die nu toch wat meer poprock brengt met enige punkinvloeden. Een fijne start die overgaat in een wat rustiger nummer. Erg mooi is ‘Mirror’ dat als derde op de lijst staat en dat een hele fijne toenemende urgentie heeft en daarbij steeds krachtiger wordt. Prima gitaarwerk geeft dit nummer verder cachet en de afsluiting van deze song is prachtig. Goed een nummer ten einde brengen is een kunst op zich. Was dit nummer mooi, ‘The Devil You Know’ overtrof het nog. Het is één van die nummers waarin de zang van Kusters helemaal tot zijn recht komt en een lekkere vlotte aansprekend nummer. In zijn aankondigingen mag hij nog wat groeien. Het plompverloren een verjaardag aankondigen nog voor de show had veel subtieler gekund in de loop van het optreden en hij mag nog best wat inhoudelijker zijn in de aankondigingen over de songs, want die hebben best wa te vertellen. Qua songwriting is de band, ook getuige de rustige afsluiting met ‘Slow Setting’, wat ook weer een fijne song was, goed op weg, maar er mag nog iets meer verrassing in. Dit laatste nummer werd krachtig driestemmig gezongen en kon absoluut bekoren. Seb Zukini moet je eigenlijk zo in september nog eens zien om te kijken of de tips van Drentsch Peil en een zomer rijpen effect heeft gehad en het nog beter is. Voor een eerste optreden voor publiek was dit uitstekend.
Seb Zukini maakt uitstekende eerste indruk
