STEENDAM – Het feit dat een artiest van de stature van Sofia Talvik naar Steendam komt zegt veel over de internationale uitstraling die het podium Peter en Leni inmiddels heeft. De kenners van prachtige folk en Americana weten inmiddels de prima neus van de uitbaters van dit podium voor uitstekende artiesten te waarderen. Met Sofia Talvik was dat uiteraard een makkie en de zangeres laat zich beïnvloeden door Zweedse Folk en Americana en combineert het beste van beide werelden in aantrekkelijke liedjes. De Zweedse is niet voor niet al zo’n tien jaar permanent on toer in Europa en de Verenigde Staten en bracht intussen al een fikse reeks albums uit. Haar reputatie wist Talvik vet te onderstrepen in Steendam. Een prachtige stem en schitterende liedjes. Over haar setlist moet ze nog even nadenken. Talvik begon met het erg ingetogen ‘If I Had A Man’ en dat gaf het concert zeker geen kickstart. Beter is het om dat om te ruilen met het vlottere ‘A Mather Of The Hearts’ dat daarna kwam. In het begin kon het concert nog net iets meer pepper gebruiken, maar gelukkig kwam dat er al snel met mooie liedjes als ‘Give Me A Heart’, ‘Lullaby’ en vooral het prachtige Zweedse folk liedje ‘Min Ros, Min Lilja’. Talvik werkte daarmee toe naar de schitterende finale van de eerste set. Die was magnifiek met eerst de meezinger ‘Cold, Cold Feet’, een nummer over werkende moeders waarin Talvik haar hele ziel en zaligheid legde en dat werd gevolgd door het prachtige folkliedje ‘Cars’. De tweede set begon eigenlijk net als de eerste met het erg bedeesde ‘Bonfire’. Ook nu had dat pittiger gemogen om het publiek direct weer bij de les te hebben. In de tweede set kwam aanvankelijk de vrolijke kant van de Zweedse naar voren. Het vlotte en vrolijke ‘Florida’ en de enige cover deze dag ‘Starwalker’ van Buffy Sainte Marie in een uitbundige versie. Vandaar kwam Talvik in de categorie geweldige liedjes. Eerder bewees de zangeres al met vaak goed getimede verhalen een prima en inhoudelijke vertelster te zijn. Haar gitaarspel is warm en tokkelend. Met Jonas Westin aan de knoppen was het geluid prima verzorgd en een versterking van het concert met de juiste effecten, hoewel af en toe de onbekendheid met deze zaal hem parten speelde. ‘The Garden’ was één van de hoogtepunten in de tweede set. Dit liedje is opgepikt in de Verenigde Staten voor het programma ‘Dance Moms’ en dat is terecht. Het is een prachtig lied. Het mooiste moment kwam op het allerlaatst. Voor ‘Emigrantvisa’ een oud folkliedje over de tijden dat honger de Zweden de schepen op dreef op zoek naar een beter bestaan in de Verenigde Staten dwaalde ze door de zaal en zong zonder begeleiding dit indrukwekkende en nog zo actuele lied. Een moment om stil van te worden. Als toegift nog zo’n schitterend nummer met ‘Big Sky Country’. Wat een prachtige stem.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden