LEEUWARDEN – Op het Fries Straat Festival in de binnenstad van Leeuwarden gaat theater en muziek hand in hand. Op het ene pleintje speelt een bandje, op het volgende wordt gedeclameerd, in de straat rechts is er een diep doorwrocht theaterstuk bezig en door het steegje links komt een bulderende lach aangerold. Die kun je allemaal gaan bezoeken of je meldt je voor de bühne van Roel C Verburg en je hebt muziek, literatuur en comedy allemaal in één. Op het visitekaartje van deze muzikale entertainer staat namelijk gitaarkomiek. Je komt terecht in een hilarische samenvatting van het leven van Verburg, die bijna evenveel tijd besteed aan zijn stand up-achtige aankondigingen over bijvoorbeeld aankondigingen als zijn liedjes. Het was uitermate vermakelijk en grappig, maar zat ook degelijk in elkaar. Verburg ging muzikaal van start met ‘Juliette et cetera’. Een dwarsdoorsnede van zijn liefdesleven met in vlot tempo al zijn exen met wie het niks geworden. Het verhaal begon met Juliette en al de liefdes kort en lang die daarna kwamen, maar een blijvertje zat er niet bij. Heel kort en uitermate krachtig volgde ‘Dat Dus’, waarna hij inzoomde op één specifieke relatie in het mooie ‘Onder de Plak’. Een liedje dat geinig lijkt, maar toch een heel donkere lading heeft, want in veel relaties speelt dit probleem van machtsonevenwicht. Met humor en absurdisme stelt Verburg dit onderwerp aan de kaak. Een rustige verhalende song hoe één partner controlerende is, maar van kwaad naar erger gaat en uit eindelijk de ontsnapping uit deze relatie. In het publiek zal vast iemand als boer met kiespijn gelachen hebben, omdat dit liedje toch herkenbaar was. Eigenlijk is de hele maatschappij een inspiratie bron voor Verburg. Een bezoek aan de pizzeria, waar je met een handige interpretatie van het menu toch snel 1,50 kunt besparen of de wederwaardigheden met een boekenbon die via na veel omzwervingen in de boekenwinkel toch weer mee naar huis gaat. Roel C. Verburg is verbonden aan het Comedy Café in Amsterdam en Utrecht en daarnaast een vaste gast op radio en TV. Hij bracht een album uit met zijn liedjes, maar, zo stelde hij, vroeger was hij ook in te huren als zingend telegram. Om een prettige of minder prettige boodschap over te brengen kon je Verhulst sturen die dan bij de ontvanger op de stoep verscheen om bijvoorbeeld een aanmaning te zingen. Een aantal korte voorbeelden vormden het meest absurdistische onderdeel van de show. Steeds in zijn aankondigingen zocht de zanger het contact met zijn publiek. Het was als ware een gesprek over en weer. In de liedjes kwam dat terug in het nummer ‘De Slechtste Rapper van de Straat’ waar Verburg speelt met rijmwoorden en je constant op het verkeerde been zet, maar ook zijn “Bitches” en “Homies” aan het zingen zet. Het einde van het optreden kwam met vlottere carnavaleske ‘Ik Koester Je Oester’ een schalks nummer om het publiek met rode oortjes weer op pad te zenden naar een andere bulderende lach om in de stemming te blijven of iets serieus als tegenwicht.
Samenvattingen en andere gedichten bij Roel C. Verburg
