Loading...
Recensies 2015

Robin IJzerman kan haar emotionele ei kwijt

HOUWERZIJL – De ster van Robin IJzerman is rijzende. In Houwerzijl tijdens de Roodehaan/House for Sale Sessions kon de Groningse singersongwriter onderstrepen waarom dat is, maar bleek ook dat ze nog een stap kan zetten en daar ook de capaciteiten voor heeft. De ster blijft dus nog wel even rijzen. In de fraaie omgebouwde kerk begon IJzerman haar set met ‘Run’. In tegenstelling tot wat de titel suggereert was het een mooie rustige opening, waarbij publiek en artiest elkaar even in de ogen konden kijken en tot de conclusie komen.. ja dat wordt het wel vandaag. Aan de stem van IJzerman zal het in ieder geval niet liggen. Die is prachtig, elastisch en weet elk liedjes duidelijk een geheel eigen sfeer mee te geven. ‘Rapunzel’ was een wat sneller werk en met meer power gezongen, maar het leek toch een lied dat wat verder van IJzerman afstaat. In vergelijking tenminste met bijvoorbeeld ‘Balcony to Spain’. Een lied geschreven over haar oma en diens verhuizing naar een verzorgingstehuis, waar alleen het balkon vergelijkbaar of misschien zelfs mooier is dan thuis. Dat was een lied gezongen met urgentie en intensiteit zoals je dat eigenlijk in elk lied wilt horen. Een lied waarin IJzerman haar emotionele ei kwijt kon. Robin IJzerman begeleide zichzelf keurig op gitaar. Liet zich niet van de wijsbrengen toen de geluidsinstallatie even een eigen leven ging leiden, maar gelukkig snel weer werd getemd. In de mooie rustige nummers komt ze net even wat beter tot haar recht, maar voor de afwisseling was een paar nummers met een wat hoger tempo prima. Heerlijk was ‘Whatever’, waarmee ze in het Noorden doorbrak en die haar veel aandacht in de pers opleverde, maar misschien nog wel mooier was ‘Heroes’, en dat ging over haar ouders en kende weer die emotionele lading die de zang van IJzerman net even naar dat nog hogere niveau brengt. Af en toe mag het nog net iets minder keurig, af en toe mogen de emoties wat feller zijn, maar met mooie inleidingen en haar fijne stem en liedjesschrijfcapaciteiten en af en toe nog net even wat meer de controle laten gaan en inruilen voor het gevoel komt ze er wel. ‘Ouf of my reach’ was de afsluiting. Hoezo buiten bereik?