LEEUWARDEN – De Waalse Kerk in Leeuwarden heeft dankzij Explore the North al heel wat opmerkelijke, prachtige, intrigerende en soms schurende concerten binnen de kerkmuren mogen huisvesten. Het concert van Radio Hito hoort daar zeker bij. Radio Hito is een project van componist, schrijver en kunstenaar Y-My Zen Nguyen uit Brussel. Het resultaat van een studie naar methodes om verhalen te bouwen in structuren van popmelodieën. Hiervoor gebruikt de artieste vaak poezie in het Italiaans van dichters of eigen werk. Speciaal voor Explore the North speelde ze nieuw werk geïnspireerd op teksten van de Franse dichter Claude Royet-Journoud. Radio Hito heeft de laatste jaren veel muziek gepubliceerd. In 2019 verscheen ‘Ascoltami’, een jaar later gevolgd door ‘Non Solo Sole’. Het meest recent is het live album ‘Voce Lillà’ dat in 2021 verscheen. De Franse dichter Claude Royet-Journoud, wiens werk in Leeuwarden centraal stond, is wellicht niet de meest bekende Franse dichter in Nederland. De dichter, journalist en vertaler laat zich inspireren door de Amerikaanse dichtkunst. De contemporaine dichter is vooral bekend voor zijn ’tetralogy’ die in delen verscheen tussen de jaren 70 en 90 van de vorige eeuw. Inmiddels op respectabele leeftijd verblijft hij tijdens zijn levensavond in lichtstad Parijs. Niet in het Nederlands, maar zijn werk is wel vertaal in het Italiaans. Achter haar Casio gezeten opende Radio Hito met met een ‘Improv’ met lang aangehouden noten in de zang, afgewisseld met gesproken gedeeltes. In ‘Throwbridge Street’ was het juist haar Casio die met fraaie lichtere klanken de hoofdrol voor zich opeiste, maar steeds was er een mooie wisselwerking tussen haar instrument en haar zang met vaak een fraaie weemoedigheid toch gevolg, maar dit nummer was daarop een mooi uitzondering. De begeleiding is vaak minimalistisch, waardoor haar fraaie zang steeds heel mooi tot zijn recht kwam, hoewel het regelmatig schommelde tussen zingen en declameren, maar steeds was het prachtig. Waar het publiek even moest wenen aan deze aanpak met een statische artieste, gezeten met haar Casio op schoot een opmerkelijke aanpak had en Radio Hito vooral in het begin nu en dan even onwennig leek, groeide dat mooi naar elkaar toe en werd het mooier en mooier. Prachtig was ‘Lo Scrivo’. Donker en iets steviger werd dit grootser en grootser. Setlijst technisch fraai werd hier het trage bedachtzame ‘L’Obscurité des Eaux’ tegenaan gezet dat juist weer een mooie ruimtelijkheid te bieden had. Het impressionante hart van het optreden werd besloten met ‘Una Pausa’ dat ingetogen een rustige aardse kracht ten toon spreidde. Nu en dan mocht er best nog iets meer inhoudelijk worden verteld over bijvoorbeeld de dichter. Haar aankondigingen bleven nu wat beperkt en over haar werk bleef inhoudelijk nog best veel liggen. Met welhaast klaroen geschal kondigde ‘Mio Amore Si Espande’ met mooie ijle zang en na het meer vertellende ‘Sempredue’ verruilde Radio Hito haar casio voor de Explore the North piano om fenomenaal af te sluiten met ‘La Notte’ dat heel klein werd gebracht en het mooie ‘La Superficie e Ilatti’ dat traag op zijn klanken het concert ten einde bracht. Een intrigerende combinatie van poëzie en muziek, op een eigen wijze gebracht door Radio Hito. Het mag in de omlijsting nog meet van context worden voorzien over de liedjes en de dichter. Vervreemdend zijn de liedjes soms met de Casio melodieën, maar steeds intrigerend en vaak prachtig imponeerde Y-My Zen Nguyen in Leeuwarden op volstrekt eigen wijze. Dat op zich is al een compliment waard.
Radio Hito combineert literatuur en muziek
