LEEUWARDEN – Hana Lili trad nog nooit op het vasteland van Europa op. Met een sterk optreden bij Welcome to the Village op het podium Jeth in Neushoorn Café in Leeuwarden brak ze deze ban. De jonge artieste uit Wales maakte er de hele week een feestje van, want ze bracht een tijd door in Friesland om met twee Friese singer songwriters te schrijven en daarnaast op fiets de omgeving te verkennen. Het optreden op Welcome to the Village was een prachtige kers op de taart en prima podium om toch dat Europese vasteland debuut te maken en de vleugels verder uit te spreiden dan de Britse eilanden. Een optreden dat ook zeker aanleiding gaf voor de hoop dat Hana Lili met haar band snel terug komt met meer van die sterke indie-pop. De jonge artieste gebruikte de afgelopen corona periode om een voortreffelijke EP ‘Flowers Die In The Summer’ uit te brengen. Fijn natuurlijk om een mooie EP te maken, maar nog fijner is het als je die ook vanaf het podium kan laten horen. Hana Lili, met bandleden Jack Butler, Theo Frangoulis en Dale Booker, presenteerden zich dan ook vol enthousiasme, maar ook met enige bescheidenheid in de Friese hoofdstad. Die pretentieloze aanpak bleek onmiddellijk in ‘Burden’. Modest werd dit nummer gebracht, wat het onmiddellijk erg mooi maakte, maar ook duidelijk maakte dat dit overbodig was, want het was erg aansprekend wat deze in Londen woonachtige Welshe ten berde bracht. Was het eerste nummer al mooi, ‘Flowers’ was prachtig. Duidelijk meer gesetteld en met de zekerheid van dat eerste geslaagde nummer achter de rug, ging het tempo wat omhoog en vooral de overtuiging. Een overtuigend bewijs dat Hana Lili ook in die opening nog at te winnen heeft. Heel vanzelfsprekend was dan dat ‘Common Ground’ hier nog weer eens over heen ging en een echt hoogtepunt was in een slimme set opbouw. Dit nummer kenmerkte zich door niet alleen de mooie zang van Lili, maar ook door een hele fijne progressie, waarin de intensiteit en de urgentie werden opgevoerd. Een aanpak die vaker met succes werd ingezet en een compliment voor de songwriting. Erg gevoelig was dan weer ‘Existential’, ook zo’n nummer waarin de zang mooi tot zijn recht komt. Een zang die nog iets in diepte kan groeien en nog net wat uitgesprokener mag zijn, maar met ervaring en meer jaren op de teller, is dat een ontwikkeling waar je op kan wachten. Veel van de nummer werden prima en bondig aangekondigd. Het zijn ook songs die echt bij het gezelschap passen. Soms wat hoekig, op een goede manier, in het spel, wat het publiek ook weer handvaten geeft, dan is het dromerig en nu en dan wat melancholisch, maar steeds erg mooi. Naast die gevoelige kant toont Hana Lili bij het sluiten van de markt ook dat robuuster kan en dan blijft ze fier overeind. In ‘Constant State of Mind’ gaat het tempo omhoog. Een prachtig vervolg op het even daarvoor gespeelde ‘Maria’ dat fijn toetsenwerk had en ook enige stevigheid en vooral veel intensiteit. De afsluiting met ‘Neon’ is hopelijk geen vaarwel, maar dit heerlijke nummer roept om meer. Een afscheid voor maar even. Hana Lili mag direct terug komen met haar mooie liedjes, prettige podiumuitstraling en prima band en wellicht een compleet album waardoor ze weer op toer gaat. Het debuut van deze jonge Britse band was in ieder geval prachtig en smaakte naar heel veel meer.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden