Een goed netwerk levert soms tips op voor albums die anders misschien waren blijven liggen in de stapel uitstekende platen die dit jar uitkomen. Chastity Brown suggereerde om te gaan luisteren naar het debuutalbum van Phöenix Lazare. Dan heb je ook een aanbeveling die klinkt als een klok. Een aanbeveling die ook echt wat te vertellen heeft want ‘Gold’ is een prachtige en kwetsbare plaat geworden. Het is een road album, een coming of age plaat, maar vooral een prachtige langspeler die langzaam onder je huid kruipt en groeit en groeit en je steeds weer iets laat ontdekken. Een album dat weet te ontroeren met fraaie folk en singer-songwriter liedjes. Het is dan wel het debuut album van Lazare, maar ze is al langer in de muziek actief en komt uit een zeer muzikaal gezin dat haar op dit album ook volop bijstaat. Vader Christopher Lazare bestiert een eigen studio en speelt mee op elektrische gitaar, broer Atom Lazare doet mee als drummer en dat is ook zelf een zeer vaardige singer songwriter die ook albums uitbrengt en de partner van Phöenix Lazare Justin Kelley is als gitarist te horen. Daarnaast speelt ook bassist Adam Discipio mee. Muzikaal heeft de zangeres ook en hoofdrol met vooral haar heel bepalende piano spel. Het album is echter geëindigd in de familiestudio, maar, grotendeels, daar niet ontstaan of opgenomen. Het album is geschreven in de tijd dat ze uit Salt Spring Island, British Columbia vertrok en daar via Boston, Nashville en Toronto ouder en wie weet wijzer terugkeerde. Het zijn haar ervaringen van het opgroeien, en liefde verliezen en een betere weer vinden en de verandering van meisje naar vrouw die het album kleuren. In Nashville werd de plaat in de grondverf gezet toen ze daar, gewoon thuis, de eerste opnames maakte, waarna in Canada de puntjes op de i werden gezet. Het album begint prachtig met de titel song. Over hoe ze droomt van dat huis dat ze zal kopen, de muren goud zal verven en daar het geluk zal vinden met hem, maar al snel beseft dat dit onmogelijk is. De sterkste kwaliteit van Lazare is haar stem. Ze zingt met een prachtige gevoeligheid en kwetsbaarheid erin. Ze is volstrekt geloofwaardig als die vrouw die probeert vast te houden aan die droom van dat huis met de gouden wanden. Die geloofwaardigheid weet ze in eigenlijk elk liedje te handhaven, wat het een bijzonder oprecht album maakt. Op elk moment is ze geloofwaardig. Het rustige verhalende ‘The Other Side’ volgt, als ze afstand neemt van haar liefde en beseft dat ze blijer is zonder hem en het even rustige, wat melancholische ‘Naked’ dat dat prachtig openbarst in een schitterende song. Het album bevat veel echte pareltjes en is naast en ode aan de zang van Lazare ook een bewijs van haar kracht als songwriter. Voorbeelden hiervan zijn het sterke piano nummer ‘Heal’ of het stevigere en prachtig, dreigende ‘Rubberband’ over een foute relatie. Erg fraai is het dromerige ‘Against all Odds’ waarin ze haar doel verwoord om toch het beste uit zichzelf te halen. ‘Common Ground is een nummer dat start als rustige piano song, maar ook dan een hele fijne ontwikkeling krijgt. Na het rustige ‘Enough’, met mooi gitaar werk is dan ‘This Too Shall Pass’ misschien wel het mooiste nummer van dit album als afsluiting. Heerlijk piano werk en prachtige zang in dit slotnummer van dit voortreffelijke album. Een artiest om in de gaten te houden.
Phöenix Lazare – Gold
