GRONINGEN – Kom maar dichterbij, lokte Lena Hessels tijdens de The Sound Of Young Holland showcases in O’Ceallaigh Irish Pub in Groningen tijdens de Eurosonic week haar publiek. Dat leek geen verstandige keuze, want de jonge artieste stond met een grote hamer losjes in haar hand te zwaaien en keek daarbij veel te lief. De massa nieuwsgierigen maakte wel dat de eerste rij uiteindelijk op centimeters van de artieste stonden. De hamer was echter voor bedienen van haar percussion pad met soundeffects en geluidsfragmenten. Na een ferme tik met de hamer gaf ze die af aan het publiek en opende haar show met het spoken word nummer ‘Falling’, waarmee ze ook haar aandachttrekkende album ‘Billow’ opent, op de tonen van wat klinkt als een zwaar hijgen. Een fijne inleiding die ze vervolgd in ‘Seven’ met robuust spel op haar electronische gitaar. Een bezwerend nummer dat je lokt naar de diepten van Lena Hessels ziel, waarbij ontsnapping niet is gegarandeerd. Het betreden daarvan is strikt op eigen risico. Dan is al duidelijk dat de jonge inwoonster van Wormer een hoogst originele artieste is met een geheel eigen zeer intrigerende kijk op het maken van liedjes. Het is nu en dan nog wat ruwe originaliteit dat in de loop der jaren nog bijgeslepen gaat worden, waarbij nu nog verborgen kwaliteiten gaan schijnen en wat al zo mooi is verder wordt geaccentueerd. Op het podium is ze confronterend. Waar menig artiest het in de broek doet als het publiek op nog geen halve meter staat en als haar pad door de gitaarsnoer op de grond dreigt te kletteren dat snel terug duwt. Lena Hessels toont zich ongeïntimideerd. Integendeel, ze kijkt het publiek recht in de ogen en spreekt welhaast persoonlijk tot hen in haar nummers. Mooie nummers als ‘Sunflowerbbye’ met uitbarstingen van geluidsfragmenten en na wisseling op haar akoestische gitaar ‘Welter’ voegen, waarbij de hamer tussen publiek en artiest blijft worden doorgegeven volgen. Het hoogtepunt van het optreden ligt in het midden. Fenomenaal mooi met geluidseffect van een krakend schip is ‘First’. Een lied dat kraakt en schuurt en prachtig is. Dat laat Hessels direct volgen door ‘Silence So Loud’ een nieuw nummer dat eveneens tegen elke veer in strijkt, wat het confronterend en prachtig maakt. Via ‘Days’ en het sterke ‘Standby’ komt ze via een dankwoord aan haar moeder, want de rijbewijsleeftijd moet nog bereikt worden en moeder Hessels is chauffeur, bij het afsluitende ‘Hihahu’ en met een schreeuw verdwijnt Lena Hessels de nacht in. Op die leeftijd al zo origineel en inventief. Was ze een voetballer, Barcelona zou er vele miljoenen voor op tafel leggen, als publiek mogen we blij zijn met artiesten die zo ons doen nadenken over zaken en confronteren met dingen waar we misschien niet mee geconfronteerd willen worden. Daarmee vangt Lena Hessels precies haar taak in het leven. Ze houdt een spiegel voor.
Originaliteit is een kwaliteit bij Lena Hessels
