Het Nederlandse Ode to the Quiet bevestigt met het gelijknamige album de groeiende faam van het gezelschap rondom zangeres en liedjesschrijfster Marianne Oldenburg. Een sterk album met gedragen liedjes die soms demarreren richting pop. Stargaze, zo noemt de Utrechtse band zelf hun muziek. Het album bevat individueel een aantal sterke liedjes als ‘Infinity’ en vooral het deels op werk van Claude Debussy geënte ‘We Have a Map’ in het begin. Die indruk wordt bevestigd op de rest van album met ‘I was Told’ , ‘An Ode to the Quiet’, ‘Bat’ en “Flight’. Prima werk van Oldenburg en waarbij ze muzikaal uitstekend wordt ondersteund door gitarist Tobias Kerkhoven, drummer Otto de Jong en bassist Daniele Labbate. Muzikaal speelt de piano van Oldenburg en electronische klanken van haar, maar ook van anderen de hoofdrol. Er worden mooie landschappen van geluid gevormd. Sferen geschapen en daarover heen dwaalt de uitstekende stem van Oldenburg, die dat mooi gedragene in zich heeft en veel bereik, waardoor deze zich los werkt van de achtergrond. Ode to the Quiet is een beetje Bowie, een vleugje OMD, een pietsje klassiek en vooral veel talent en goede oren uit Utrecht. Als de formatie zich kan overtreffen voor een tweede album met wellicht nog iets meer variatie in tempo. De sterren zijn dan inderdaad de limiet.
Ode to the Quiet – Ode to to the Quiet
