GRONINGEN – Anders dan wat plagerijen over een met veel fortuin gewonnen hockeywedstrijdje en wat jaloezie over de resultaten van het Nederlands Elftal dat immers Frankrijk en Duitsland klopte, daar waar België het niet haalde tegen de Zwitsers in de Nations League was nieuw leven het thema van de show van Wör. Letterlijk, want gitarist Jonas Scheys ploegde zich direct na de voorstelling door een mistig Nederland terug naar Vlaanderen in gezelschap van doedelzakspeler Pieterjan Van Kerckhoven om nieuw leven te gaan begroeten. Tijdens de voorstelling werd hij verwittigd dat zijn tweede spruit aan de poort had geklopt. Nieuw leven is ook muzikaal de hoofdmoot bij Wör die liedjes uit circa 1750 revitaliseerde en hoewel het niet evident is dat dit werk aansluit bij een publiek anno 2018 slaagde de band daar wonderwel in. De staande ovatie was meer dan verdiend. Wör heeft een uniek concept. Oude terugvonden muziek uit liederen boeken en van beiaardiers wordt gearrangeerd voor deze tijd met instrumenten van nu. De muziek blijkt dan verrassend swingend en op momenten kon je de soul, de rock en de folk die deze muziek bevat beluisteren. Op het podium stond ook nadrukkelijk een formatie die qua uitstraling ook eenvoudig een rockband zou kunnen zijn met spijkerbroek en shirts. Wör vond de missing link tussen kerkmuziek van toen en soulmuziek van nu. Met een rustige en mooie opening met ‘Le Jolie Vie’ werd de toon gezet en even later maakte de band met ‘DG 178’ erg veel indruk in een prachtig nummer. Een vreemde titel, maar zo legde spreekstalmeester en saxofonist Fabio di Meo uit, liedjes zijn vernoemd soms met initialen en nummer van het liedboek waarin ze zijn terug gevonden, in dit geval het boek van de Antwerpse carillon bespeler De Gruijtters, terwijl ook ‘Polonoisse’ wat daarna volgde schitterend was.. De meeste liedjes werden prima van een kader voorzien door Di Meo of via de interruptiemicrofoon door één van de andere bandleden. ‘Schipperken’ bijvoorbeeld wat een weeklacht is voor de vissers die op zee bleven. De liedjes zijn allemaal instrumentaal en de stem, zo nu en dan, wordt als instrument gebruikt. In dit nummer was het de viool van Jeroen Goegebuer die de wanhoop van de achterblijver een stem gaf, de saxofoon van Di Meo was de overbrenger van de boodschap en de doedelzak van Van Kerckhoven de gevende en in dit geval nemende zee. Het zijn de instrumenten die de stemmen verwoorden en met sprekende instrumenten als de accordeon van Bert Ruymbeek, doedelzak, bariton- en sopraansax en zeker ook gitaar en viool beschikt Wör over instrumenten die dat kunnen. In ‘Prinz 6’ klonken dan toch stemmen, maar alleen in de hummmm vorm. Na het dansbare ‘Cocarde’, het robuuste ; Mars van de Begijnen’ kwam met ‘We are Wör’, wör is een Vlaams woord dat ter onderstreping dient, de pauze. Terwijl de spanning daarna werd opgevoerd of Jonas Scheys het einde van het concert wel zou halen, opende de band na de pauze prachtig met ‘VB 71 bis’. Dat trok het door in de ‘Weversmarche’ dat in het intro zo in een New Yorkse club kan worden gespeeld als aanvang van een soulnummer. Na dit prachtige stuk, werd aanvankelijk de aandacht volledig gericht op de gitaar van Scheys die heerlijk welhaast Spaans en solo opende in ‘L’Ordre’ voor het een lekker gipsy nummer werd onder de klanken van de sopraansax van Van Kerckhoven. In de tweede set werd regelmatig ook publieksparticipatie gevraagd, hoewel, het blijven Belgen, als De Meo vraagt om de ogen te sluiten voor een viool opening van Goegebuer en Van Kerckhoven dan met handgebaren het publiek probeert mee te krijgen. Dat werkt dus niet hé. Verder zat het schitterend en doordacht in elkaar. Wör bleek een ontdekking met ontzettend veel potentie. De heren hebben een goudmijn in handen met nog veel meer mooie liedjes die om herinterpretatie schreeuwen. Stralen uit dat ze enorm veel plezier hebben in het te presenteren van deze Vlaamse schat en doen dat vlekkeloos. Een dik verdiende staande ovatie na het weemoedige ‘Marche’ resulteerde in een toegift en een avond die smaakte naar meer. Bert Ruymbeek vertelde na afloop dat ze graag terug keerden naar Noord-Noord-Nederland. Daar is alle aanleiding toe bij deze retroband.
Nieuw leven thema op pracht concert van Wör
