Foto: Ehlana Polgara
LEEUWARDEN – Leeuwarden, Assen, Emmen, het zijn maar drie van de vele steden die Kita Menari gaat laten dansen met hun indie pop en rock. Een helemaal nieuw gezicht is de band niet. Al een poos wordt uitermate flink aan de weg getimmerd door de vijfmansformatie rondom frontman Micha de Jonge. De Jonge zat in het verleden ook in andere bands met veel succes, maar lijkt nu met deze band klaar voor de grote doorbraak. De band roept op om er een echt Popronde feest van te maken en een Kita Menari concert te bezoeken met het confetti kanon in de bagage. Of de zaalhouders daar blij van worden is de vraag, maar vast wel van de dansbare indie pop en rock. De nieuwe singel ‘Not Again’ is uit en de naam van de band Kita Menari betekent Laten we Dansen in het Maleisisch. Net voor de dansschoenen aangaan voor het Popronde optreden in Leeuwarden in De Stee op 21 september spreken we De Jonge over zijn nieuwste muzikale avonturen.
Zoals dat tegenwoordig gaat. Zijn boeiende baan en zijn voorgaande muzikale avonturen liever even niet tijdens het gesprek, want Micha de Jonge wil volledig het focus op Kita Menari. Door een aantal boeiende vragen kan een streep. Gelukkig toch wat historie: “Als kleine koter liep ik op alles te tikken, mijn ouders werden er gek van, dus leek het hun het meest logische om mij op drummen te zetten. Er was echter een probleem: er was geen geld, dus als ik het echt begeerde dan moest ik bewijzen dat ik het echt heel graag wilde. Ik moest eerst een jaar lang blokfluitles volgen”, laat De Jonge een stilte vallen. “Mijn hemel wat haatte ik dat instrument. Aan het eind van de rit kon ik wat deuntjes fluiten dus kwam de tweede test. Ik moest een stuk fietsen naar een jongen van mijn school die een drumstel thuis had staan en als ik dat een jaar lang zou volhouden, zou ik mijn eigen drumkitje krijgen. Dat lukte en jarenlang heb ik als een gek veel gespeeld. Lang verhaal kort, ik zong een keer ergens een tweede stem in en kreeg de opmerking misschien kun je stiekem wel beter zingen dan drummen. Vanuit daar ben ik begonnen met liedjes schrijven. Als ik erop terugkijk had het schrijven van liedjes er al veel eerder in gezeten. Ik had als kind vaak melodieën in mijn hoofd, alleen mijn moeder vond dat vaak maar irritant en vroeg dan of ik stil wilde zijn. Verder kreeg ik qua artiesten echt bar weinig mee vanuit huis, mijn ouders draaide alleen kerkachtige Ellie en Rikkert muziek. Vreselijk, maar des te leuker om op latere leeftijd nog veel muziek te kunnen ontdekken. Ik zat in de brugklas toen ik pas voor het eerst Bob Dylan bij een vriendje thuis hoorde. Ik heb hele lieve ouders alleen qua muzikale diversiteit hebben ze wel wat steken laten vallen”, lacht de zanger vol vergeving liefdevol bij deze herinnering.
Doorzetten is wel een belangrijke eigenschap voor een artiest en dat is Micha de Jonge dus wel meegegeven door zijn ouders. “Als kind zwoor ik nooit te stoppen met het spelen met Lego. Muziek maken is voor mij als met Lego spelen. Ik vergeet de tijd wanneer ik iets nieuws kan creëren. Op het podium samen met het publiek een mooie avond beleven vind ik fantastisch. De keuze om artiest te worden was eigenlijk vanzelfsprekend, naast mijn andere broodwinning. Ik heb een tijd lang akoestische muziek gemaakt, maar op een gegeven moment kon ik echt geen akoestische gitaar meer zien of aanraken. Ik had genoeg van die zware liedjes ik wilde iets gaan schrijven dat het leven viert. Deze stijl ontstond tijdens de schrijfsessies die ik met Tom Meijer samen had. En heel natuurlijk ontstonden er nog vele liedjes meer samen. Inmiddels hebben we al een EP en een album samen geschreven, waarvan het album nog uit gaat komen.” Dan gaat De Jonge in op het proces. “Mensen zeggen wel eens ‘oh, daarover zou je echt eens een liedje moeten schrijven’, maar zo schrijf ik nou juist precies niet! Er is geen vooropgesteld doel als ik aan het schrijven ben. We gaan zitten en spelen spontaan een ritme of creëren een gekke sound. Op een gegeven moment ontstaat een muziek dekentje, een vibe. Vervolgens zing ik daar met wat jebber woorden overheen. En als we alle melodielijnen hebben staan, voelt het altijd heel logisch aan waar de track over moet gaan. Daar maken we dan vervolgens een kloppende tekst bij, dus woorden die passen bij de klanken en de vibe van de song.” Dat dekentje heeft vaak een jaren 80 sound, duidelijk een periode waaruit Kita Menari veel inspiratie krijgt. “De geluidjes uit de jaren ’80 en dan vooral de key’s zijn briljant. We gebruiken wat spullen vanuit die tijd dus ontstaat er automatisch een klein jaren ’80 randje.”
Eerder in het gesprek gaf Micha de Jonge al aan dat hij optreden geweldig vindt. Samen met zijn bandleden Jonne Venmans, Job Fisser, Max Anglionin en Samuel Veerhuis wil De Jonge uit elk optreden het maximale halen. Ik hou zo van optreden, mijn drijfveer is omdat uiteindelijk een nummer nog meer tot leven komt live. Er kan magie ontstaan in het echt, samen met de band en het publiek een feestje bouwen. Het is next level en het voelt fantastisch. Kita Menari is Maleis voor ‘Wij Dansen’. Oftewel: veel energie mag je verwachten en de mogelijkheid om te dansen! En mochten mensen dat eng vinden dan mag je ook gewoon een beetje je heupen bewegen. Het leven is echter veel te kort dus ik zou zeggen: gooi je haar los!” Kita Menari heeft zin aan de Popronde, maar ook duidelijke doelstellingen. “We willen veeeel,” strekt hij het woord uit, “nieuwe leuke mensen ontmoeten en als band groeien, snoeiharde kilometers maken! We hoopte op zo’n 25 a 30 optredens komende periode, we zitten nu al op 25 show’s die afgesproken zijn en daar komen nog optredens bij. Dus die kilometers komen wel!”
Dan sluiten we af met een blik verder op de toekomst. De singel ‘Not Again’ draait nu, maar een album? “Ja er zijn plannen, in de basis wel, voor een album. Echter plannen kunnen altijd veranderen omdat ik niet weet wat er allemaal op ons pad komt. Ik kan met redelijke zekerheid zeggen dat we in 2019 ons nieuwe album gaan uitbrengen. voor mensen die het proces leuk vinden om te volgen raad ik ons Instagram account aan”, klinkt dan toch nog even de slimme zakenman. Kita Menari doet met de Popronde in ieder geval op 21 september Leeuwarden aan, op 18 oktober Assen en op 1 november Emmen. Een goede tip voor wie dansen wil.