GRONINGEN – ‘The Road’, het stond zo halverwege op de setlist van het Groningse Maaris. Het is een liedje over hoe je soms de zeurders en zeikerds even links moet laten liggen en je eigen weg moet kiezen. Goed advies als je amper een jaar bezig bent en in een weekend op het Bluesplein bij de Koningsfeesten staat en de openingsact bent bij de Rhythm & Blues Night in De Oosterpoort in Groningen. Op het lijstje nog te doen staan onder andere het Bevrijdingsfestival, Red Light Jazz in Zwolle, Keetpop, Jun fan Peije, Swinging Groningen en tal van gerenommeerde zalen voor 2018. Dan doe je beslist wat erg goed. Dat is ook zo. Maaris, de bluesrock formatie rondom zangeres Mariska Brink met Chiron Schut op gitaar, Arnout Arkenbout virtuoos op het Hammond Orgel en Pandu Windartono op de drums bewees in het internationale geweld van de Rhythm & Blues Night goed zijn eigen boontjes te kunnen doppen. De band besteeg het podium en kwam met het ferme intro ‘Time’ direct aan rocken toe, wat werd vervolgd in het rustig beginnende, maar steeds heftiger wordende ‘Love Letter’. Het succes van de band kan niemand verbazen, wie deze nummers hoorde. Dit klonk international goed. Mooie nummers als ‘One Step at The Time’ en het uptempo ‘Don’t Hold Back’ volgden naadloos. Bij tijden ruig en rauw, bij tijden mooi en intiem. De drie, in mooie passende kledij gehulde, muzikanten bleken uitstekend op hun taak berekend en veel mensen die gedurende het optreden binnen kwamen bleven direct staan. Met Mariska Brink heeft de band ook een aansprekende zangeres. Toch even zeuren en zeiken, af en toe mag ze nog net wat meer beleving in haar zang gooien. Ze zingt prachtig, maar doet je niet altijd geloven wat ze zingt. Nog een klein puntje, ze mag qua uitstraling net iets meer aansluiten in haar kledingkeus bij de rest van de band. De potentie druipt er echter bij haar af en met podium- en levenservaring kan ze alleen nog maar groeien. Een mooi wat rustiger midden gedeelte was prachtig. Vooral ‘Another State of Mind’ imponeerde en is een liedje, waarmee ze het kunnen opnemen tegen elke andere act die vandaag geprogrammeerd stond. ‘This Man’ was prima en in ‘This Road’, kon Arnout Arkenbout zijn hammond kwaliteiten etaleren, net zoals Schut dat in andere nummers had gekund en Windartono ijzer sterk in zijn ritme werk was. Met ‘Goodbye Old Friend’ zette de band weer een flinke tand bij in tempo en werd vakkundig toegewerkt naar het einde. Het is prachtig als de organisatie van de Rhythm & Blues Night een Groningse band programmeert. Het is nog mooier als deze band eigenlijk nauwelijks of niet afwijkt van de hoge kwaliteit op dit festival.
Maaris staat zijn mannetje op Rhythm & Blues Night
