GRONINGEN – Na een weekje zwalken, zingen, eten, drinken, bijkletsen, dansen en vooral genieten dreigt toch een Noorderzon dipje. De weg naar het Noorderplantsoen in Groningen lijkt met elke stap langer te worden, de een week geleden zo fel brandende lichten te dimmen en als je er dan toch bent de wachttijd tot de band begint eindeloos. Dat is uiteraard niet zo en gelukkig bleek er ook een patente remedie aanwezig, waardoor iedereen uitgelaten en met een dansstapje her en der in de loop weer zin had aan meer Noorderzon. Dat medicijn heet Los Bitchos. Serra Petale, Agustina Ruiz, Josefine Jonsson en Nic Crawshaw zorgden met heerlijke muziek, fijne strapatsen en gekke bekken en vooral een plezierige energie voor het medicijn. Dat begon al voorafgaande aan het concert op het moment dat de bandleden opgetogen heen en weer liepen voor het podium. Nog even snel, iets gingen regelen en er duidelijk al enorm veel zin in hadden en genoten van de atmosfeer op Noorderzon. Dat zouden meer artiesten moeten doen, wat voorpret voor het podium strooien. ‘Let the Festivities Begin!’ was dan ook de titel van hun debuutalbum dat vorig jaar verscheen en dat erg de moeite waard is. Het is het eind resultaat van vijf jaar Los Bitchos. De band komt uit Londen, maar brengt een opzwepende mix van tal van muzieksoorten, maar waarvan cumbia de basis is. Het is dus vrolijk en dansbaar. “Instrumental psychedelic sunshine cumbia”, kenmerken de vier dames, op het podium vergezelt van één gitaar spelende heer, die wat verloren op een vleugel toch een belangrijke rol speelt in de sound. Met hun feestelijke stijl zijn ze, ook al is het veelal instrumentale muziek, een veelgevraagde act en naast Noorderzon en Glastonbury kan het viertal al tal van vooraanstaande festivals en mooie zalen van het verlanglijstje strepen. De band kwam op in het Noorderplantsoen onder de klanken van Berlinda Carlisle haar hit ‘Heaven is a place on Earth’, maar zette al snel met veel energie ‘FFS’ in en liet dat volgen door ‘Hi!’ lekker stevig met fijn gitaarwerk van de flank en prima drumwerk van Nic Crawshaw, die ook fijn voor de dag kwam in ‘Change of Heart’ dat rustiger was, maar een mooie opbouw had om het ritme er toch in te krijgen. Dat lukte en ‘Good to Go’ was het eerste hoogtepunt met een prachtige progressie in dit nummer dat kalm begon en langzaam steeds vlotter en uitnodigender werd. Het feest was nu echt begonnen. Frontvrouw en gitarist Serra Petale nodigde daar ook tot uit. Soms met een knipoog, want het aan actrice Lindsay Lohan met een; “We love ‘Lindsay”, opgedragen song had voor de gelegenheid de titel ‘Lindsay Goes to Groningen’ gekregen in plaats van Mykonos en waarin de stemmen in dit felle stuk als instrument werden gebruikt. De rest van haar aankondigingen waren enthousiast en steeds in gesprek met haar publiek. De set was mooi in evenwicht. Het fantastische en robuuste ‘The Link is about to Die’ werd afgewisseld met rustig ritmisch kabbelend ‘Naughty Lil Clove’, waarna ‘Tropico’ weer veel meer upbeat was. Op het podium bleef het enthousiasme enorm. Alleen al de gezichtsuitdrukkingen van Serra Petala zijn de moeite waard. Ze weet er minstens 1000 in een uurtje te stoppen en waarschijnlijk zelfs meer, waarbij de emotie van het moment bleef af te lezen in haar trekken. Josefine Jonsson bleef daarbij, uitstekend bassende, op de andere flank het met een grote grijns observeren, klaar om zich in het feest te storten en Agustina Ruiz was met haar synths een serieus rustpunt, die veel nummers op een prachtige manier inkleurde, zoals het Oosters ingekleurde ‘Tripping at a Party’ dat een fantastisch middelpunt was of het rustigere ‘Tipp Tapp’. Zonnige muziek, waarbij ‘Pista ( Fresh Start) dan net wat een donkerder randje had. Het werd een heerlijk avondje, waarbij Petale en Jonsson soms hun instrument opzij legden om percussie te spelen en de lol die het viertal had gul werd gedeeld met het publiek in bijvoorbeeld ‘I Enjoy It’. Soms werd een nummer lekker voorzien van een rockender randje, bijvoorbeeld ‘Trapdoor’, waarna het lekkere feestelijke en opzwepende “Bomba’ fenomenaal klonk en het teken was dat het feestje zijn hoogtepunt naderde, maar een uitgesteld hoogtepunt, want ‘Try’ was dan nog even bedaarder , maar wel loom swingend waarna via ‘Las Panteras’ en ‘Tequila’ een flinke robuust uitroepteken achter een heerlijk zomeravond optreden werd gezet. Los Bitschos waren fenomenaal. Heerlijk muziek, oprechtheid om het plezier te delen en nergens was het afgestompt of met tegenzin, de band had zin in het feestje en dat mocht Noorderzon weten. Iedereen was uitgenodigd. Weg met de dip, dansen met Los Bitchos.
Los Bitchos helpt je uit de Noorderzon dip
