Foto: Diederik Craps
GRONINGEN – Binnen het concept van Altersonic, eén van de grootste alternatieve showcase festivals tijdens Eurosonic, is ook nog weer plaats voor afzonderlijke evenementen. Zo’n evenement is het Euregional Showcase als de streken rondom het drie landen punt elk twee bands afvaardigen. Twee Limburgse, twee Duitse en twee Belgische acts presenteren zich op 19 januari in Drie Gezusters aan het publiek. Eén van de Belgische bands is Linde. De formatie rondom zangeres Linde Muylaert is een opvallende. In de muziek worden Mongoolse invloeden verwerkt. Dat verwacht je niet van de grensstreek met Limburg en Duitsland. We treffen Linde Muylaert en haar bandgenoot Jeroen Huyzentruyt in het kleine Belgische Erpe-Mere, iets heel anders dan zowel de Mongoolse steppe als de Groninger hektiek.
“Niet per se, het enige plekje dat ik inspirerend vind aan Erpe-Mere is de Honegem (een groot natuurgebied met kenmerkende hagen en knotwilgen red), maar daar gaat mijn muziek niet over”, antwoord Linde Muylaert op de vraag of ze wordt geïnspireerd door deze omgeving. Haar muzikale passie en inspiratie is Mongolië. “De ruimte welke Mongoolse muziek naar boven brengt. De grootte van de steppe komt als het ware tevoorschijn. Ik vind dat iets ongelofelijk magisch”, vertelt Muylaert hierover. Ze droomt ooit naar het Aziatische land dat geklemd ligt tussen Rusland en China te gaan. Ondanks dat ze het land nog niet heeft bezocht heeft Mongolië haar muziek mede gevormd. “Ik probeer een aantal elementen uit die muziek na te bootsen en ook in mijn teksten te verwerken. Maar ik ga dat nooit honderd procent kunnen, omdat ik niet opgegroeid ben in die cultuur. Ik probeer ze gewoon zo goed mogelijk eigen te maken.” Het zal af en toe vreemd klinken voor iemand die denkt een popconcert binnen te stappen en dat ook krijgt, maar toch anders. “De reacties van het publiek zijn steeds anders, sommige mensen houden er meer van dan anderen maar eigenlijk zijn de mensen die blijven luisteren en achteraf naar ons toekomen steeds positief. En dat maakt ons warm vanbinnen.” Die invloeden komen onder meer door het Khöömei zingen, een speciek gebruik van keelklanken het bespelen van een Mongoolse fluit, de Tsuur. Geen éénvoudige klus. “Ik heb 8 dagen gelogeerd bij Michel Abraham, een Fransman die Khöömei kan zingen en de Tsuur kan spelen. Hij heeft me alles wat hij kent proberen leren, zelfs het tweesnarige strijkinstrument de Morin Khuur! Het is mijn droom om naar Mongolië te gaan en daar muziek te maken en het land en hun cultuur meer te kunnen ontdekken. Ik zou ook graag de Scandinavische muziek willen leren kennen”, bedadrukt de zangeres daarna.
Mooie en terechte plannen, maar eerst een terugkeer naar België en een onderzoek naar het begin van haar muzikale loopbaan. Linde Muylaert lacht: “Mijn leerkracht uit het middelbaar onderwijs, Bert Liesens, heeft me een beetje verplicht om toelating te doen aan PXL-Music. Bij mij speelde het idee eigenlijk om antropologie te gaan studeren, maar hij heeft me op andere gedachten gebracht. Iets waar ik hem nog steeds ongelooflijk dankbaar voor ben”, combineert Linde nu beide. Jeroen Huyzentruyt vertelt ook zijn historie. “Mijn ouders hebben mij altijd gesteund om muziek te gaan studeren, maar mijn eerste jaar na het middelbaar onderwijs wou ik dat zelf niet. Ik heb toen een (half) jaar aan de KU Leuven gestudeerd. Dat was uiteindelijk echt niets voor mij. Mijn gitaarleraar op dat moment studeerde zelf aan PXL-Music en heeft mij het tweede semester van dat jaar geholpen met mijn toelating daar.” Samen vormen ze nu Linde.
“Linde komt altijd met een uitgewerkt idee qua structuur, gitaarlijn en zang”, vertelt Huyzentruyt over zijn rol in het liedjesschrijfproces. “Ik ben dan helemaal vrij om erover te spelen wat ik wil. Ik probeer wel genoeg ruimte te laten en niet teveel op de voorgrond te komen, zodat onze twee gitaren als één geheel klinken en de aandacht vooral op Linde haar stem blijft. Hier en daar krijg ik wel eens een momentje waarop ik er wat meer uit kom.” Het is een mooi opstapje voor Linde om te vertellen hoe ze haar liedjesschrijft. “Dat hangt er echt enorm van af. Soms heb ik een tekst in mijn hoofd, soms vertrek ik vanuit een klein stukje muziek op de gitaar. Wat wel altijd hetzelfde is, is dat ik vertrek vanuit mijn gemoedstoestand. Als ik boos ben of verdrietig dus en soms als ik enorm gelukkig ben.” Een album heeft het duo nog niet uit, maar de zoektocht op internet wordt beloond met een aantal intrigerende nummers of flarden daarvan. Linde vertelt hierover met een enthousiaste lach. “Daar werken we aan!”. Jeroen Huyzentruyt tempert de opwinding. “We proberen om nog zoveel mogelijk nieuwe nummers te schrijven, om ook verder te ontdekken welke richtingen we nog uit kunnen. Een album uitbrengen zal dus nog even duren.”
Een optreden staat in Groningen wel te gebeuren. Hoe kijken ze naar optreden in het algemeen en op Altersonic in het bijzonder. Linde Muylaert vangt aan: “Ik wil het vooral voor mezelf doen en voor Jeroen. Omdat we het graag doen en op dat moment nergens anders zouden willen zijn dan op het podium met onze muziek. Natuurlijk is het leuk als andere mensen er ook van genieten, maar ik wil er vooral zelf van genieten”, glimlacht de jonge Belgische. Jeroen Huyzentruyt vult aan: “Live proberen we een bepaalde sfeer op te roepen met onze muziek, het is een uitdaging om in elke situatie en op elke locatie die sfeer zo goed mogelijk te benaderen. Er zijn avonden dat we er allebei volledig in kunnen zitten, maar ook avonden waarop dat minder is. Wanneer het wel zo is, is het inderdaad puur genieten. Ook is het voor ons telkens opnieuw een soort van test: blijft het nummer live overeind tegenover op een repetitie? Zijn de partijen wel goed genoeg? Als er ons op het moment zelf of achteraf iets opvalt bij een bepaald nummer, dan bespreken we dat en kunnen we dat nog eens herbekijken. En uiteraard horen de mensen waar we mee bezig zijn.” Dan gaar Muylaert in op Altersonic. “Nou, we zijn zelf ontzettend benieuwd wat ons te wachten staat, een beetje zoals bij elk optreden. Hoe gaat het geluid zijn? Hoe gaat de zaal zijn? Maar we zijn altijd blij als we nieuwe mensen leren kennen die dingen organiseren en achter de schermen werken, omdat we die misschien ooit nog eens tegen kunnen komen. En elk optreden is een nieuwe ervaring!” Dan is het laatste woord voor Huyzentruyt: “We gaan vooral proberen om volledig ons ding te doen, zodat het zowel voor ons als voor het publiek een unieke ervaring kan zijn. Ik denk dat we al heel blij mogen zijn dat we deelnemen aan de showcase, maar het zou natuurlijk heel fijn zijn als er nog een extra optreden uit voortkomt.” Linde is in ieder geval een intrigerende band die deze dagen in Groningen te zien zal zijn.