Loading...
Recensies 2016

Levenslust in liedjes bij The Small Glories

BORGER – The Small Glories zijn genomineerd voor de finale van de NewSong Music competitie. Een mooie waardering voor Cara Luft en JD Edwards, maar wellicht slecht nieuws voor Europa. Immers collega finalisten en Canadezen The Young Novelists moesten ook een Europese toer afzeggen, vanwege veel lucratievere gigs in de Verenigde Staten. Volgend jaar komt het Canadese duo in ieder geval terug voor een groot festival in Denemarken en voor concert- en festivalorganisatoren is het toch wel zaak nu er op in te springen, want The Small Glories zijn me toch een portie goed met hun krachtige folk en fijne verhalen. Op het podium van VanSlag in Borger werd dat met een prachtig optreden onderstreept. Powerfolk zo omschrijft het duo uit Winnipeg zichzelf en dat is accuraat. Met ‘Had I Paid’ niet alleen de opener van hun laatste album ‘Wondrous Traveler’ maar ook van dit optreden toonden beide aan dat hun krachtige stemmen, robuust spel en grote podiumpersoonlikheden toch in staat zijn tot in de haarvaten van de emotie door te dringen. Soms met kracht, maar soms ook heel gevoelig zoals in bijvoorbeeld ‘Long Long Moon’ of ‘Home Song’. Elk lied zijn eigen verhaal en vooral ‘Treu Story’, waarbij beide een waar verhaal uit hun leven onthullen. Zowel Luft als Edwards zijn naast begenadigde artiesten ook schitterende verhalenvertellers en dat is echt een toegevoegde waarde. Voor de pauze nog prachtige liedjes als het intense ‘Holding On’ dat Cara Luft schreef met Karla Anderson en bewerkingen van ‘Black Water Side’ en het Wood Guthrie nummer ‘Way over Yonder in the Minor Key’. Naast een aantal met zijn tweeën geschreven liedjes werken Luft en Edwards ook met anderen samen in het schrijfwerk. Uitstekend, want die liedjes hebben net een andere flow en dat maakt het concert gevarieërder en mooier. Na de pauze opende het duo met ‘1000 Stars’, een nummer van Greg MacPherson en dat was het begin van nog veel meer moois. ‘Bring ‘m all In’, het gevoelige ‘Old Garage’, break-up song ‘Something to Hold Onto’. Ieder liedje weer een proeve van bekwaamheid van die mooie zang, individueel, maar vooral ook samen. Het gitaarspel van Edwards en het spel van Luft op gitaar en vooral banjo. Wat vooral overtuigt is de levenslust, het plezier en de oprechtheid die van het podium afstroomt het publiek in. Met ‘Wondrous Traveler / The Traveler’ werd afgesloten, maar na een staande ovatie kwam nog het mooie toegift ‘Waterbound’ gezongen tussen het publiek. Volgend jaar maar weer.