EMMEN – Rosa Leenders, alias Leela Rosa, kwam zo rond 2022 in beeld als de vocalist op ‘Happiness (Just A Pursuit)’ van Mick Mazoo, hoewel ze ook al eerder met Eauxby werk uitbracht. De prille singer-songwriter en producer was echter ook druk met het ontwikkelen van haar eigen materiaal. Tijdens de Popronde van 2023 kwam de Rotterdamse artieste zich presenteren in het land met haar eigen werk. In Emmen werd ze hartelijk welkom geheten met haar band en had de Popronde Emmen een plekje in Loods 13 voor haar gereserveerd. Een fijne kennismaking met een artieste die haar Popronde snel een vervolg wil geven met een EP. In Emmen gaf ze in ieder geval al een veel belovende show met haar pop en R & B, waarbij ze haar gevoelens de vrije loop liet en lekker met het publiek aan de slag ging. Sta in de weg was wel haar hoedje, die met de belichting van boven af haar gezicht vaak in de zware slagschaduw dompelde.
De Rotterdamse formatie had weinig tijd nodig om de stemming er in te brengen, iets wat niet iedere Popronde deelnemer lukte op deze locatie. Een open blik, waarbij de zangeres net zo nieuwsgierig leek naar haar publiek, als de Emmenaren naar haar, gleed over haar toehoorders en lekker vlot en gelijk mooi werd ‘Little of You’ ingezet, wat even rommelig was, maar zodra alle neuzen dezelfde kant op wezen direct groeide en fraaier en fraaier werd. Het na- en voordeel ook van een Popronde, waarbij je als band snel moet schakelen en leert om te gaan met weinig tijd, klaar zetten en na een korte soundcheck ook spelen. Het tempo bleef hoog in ‘Fraud’ dat een mooie opbouw had. Eerste hoogtepunt was ‘Time With You’. Dat Leela Rosa een erg mooie stem heeft, met een vrolijke swing er in, maar ook die emotie, blijkt wel uit dat ze gevraagd wordt door andere artiesten. In dit nummer kwam dat fenomenaal tot zijn recht. Het tempo werd er iets uitgenomen en daardoor kreeg de zang nog wat meer de ruimte en tijd om zich volledig te ontplooien en imponeerde ze met haar stembanden. Zowel het iets rustigere als die mooie zang werd prima door getrokken naar ‘Leave Me Alone’. Dat de stem van deze zangeres niet alleen in de rustige nummers excelleerde bleek wel in ‘Just Like That’. Haar prima en degelijke begeleiding, die haar fraai in de schijnwerpers zette, gooide het tempo bruusk omhoog. Vlot denderde deze song, met een lekkere rauwheid en ferme beats, de zaal in, maar bleef die stem prachtig en in ‘I Do’ kreeg ze ook nog eens vocale ondersteuning van haar band, wat hielp de emotie in dat nummer te benadrukken. De aankondigingen van de frontvrouw waren uitnodigend, maar vrijblijvend. Te weinig liet ze de emoties achter de nummers naar voren komen in haar praatjes en wie nadrukkelijk luisterde ontdekte zelf wel, dat het geen liedjes waren zonder betekenis. Zonder direct haar hele doopceel te lichten, zou wat meer inhoudelijke informatie bij de songs soms helpen om het publiek wat makkelijker emotioneel te laten investeren in deze hartenkreten, of zoals haar bio bij de popronde stelt: “biechtende lyrics”. Het einde van dit optreden was prachtig. ‘Six Feet Under’ wat het meest ferme nummer van de set was en ineens wel een nadere uitleg kreeg. Een nummer over tegen gehouden worden, wat heerlijk werd gebracht en ook ‘Tried’ kreeg een summiere toelichting en was erg mooi. Er was nog tijd voor nog een song, buiten de setlist om en die ruimte werd gegrepen en mooi ingevuld met een liedje waarin haar zang nogmaals op de voorgrond wist te treden met een fraaie ruimtelijkheid.
Een gewoon prima optreden, degelijk en aansprekend en met nog een aantal punten om aan te werken, maar de basis is er. Lekker kilometers maken met hopelijk de EP op de merchtafel en de komende tijd dat optreden nog verder aanscherpen en nog meer van die mooie liedjes, waarin die lekkere stem van Leela Rosa het voortouw kan nemen.