De prachtige gevoelige en vooral warme stem van Katie Pruitt komt je al snel tegemoet op haar nieuwe album ‘Expectations’. Katherine Nicole Pruitt debuteert met dit album en lost daarmee een aanzienlijke verwachting in die rondom haar was gerezen. In de Amerikaanse pers gonzen de geruchten over haar talent al langer rond en na het winnen van de Buddy Holly Prize in 2017 en haar ‘OurVinyl Live Session EP’ van een jaar later werd ze gezien als één van de meest getalenteerde nieuwe country artiesten. Een mooie lading om op je nek te krijgen nog voor je een album uit hebt. Het zijn de sterkste schouders die de last kunnen dragen en Pruitt weet met een prachtig doordacht en muzikaal erg mooi album dat gezegde uit te doen komen. Het is een, zoals de Engelstaligen dat zo fraai noemen, coming of age album. De teksten schreef Pruitt in de loop van de afgelopen jaren, Het album gaat over haar reis als lesbische jonge vrouw in een streng gelovig katholiek gezin in Georgia, die deel uit maakt van een omgeving die niet altijd even open staat voor iets als homoseksualiteit. Hoe ze daarmee worstelt en helemaal als ze een vriendin krijgt en dan eigenlijk, volgens haar opvoeding, zondigt, hoe ze zich geestelijk tracht staande te houden en hoopt op begrip en liefde. Op haar album bespreekt ze dergelijke emoties en geeft in een bredere zin iedere buitenstaander een stem. Dat maakt het een zeer indrukwekkende boodschap die de zangeres, tegenwoordig wonende in Nashville Tennessee, voor de luisteraar heeft. Een zeer krachtig en ook erg mooi statement. Op de hoes verschijnt ze als een heilige vanuit een kerkraam met een regenboog als aureool. Muzikaal heeft ze het prachtig voor elkaar. Een erg mooie stem en zeer aansprekende liedjes met een grote emotionele lading. Op haar album gaat Pruitt van start met het rustige ‘Wishfull Thinking’ dat het niet rustig houdt, maar een sterke ontwikkeling kent. Pruitt geeft haar liedjes ook de tijd voor die ontplooiing. Haar kortste liedjes, de titelsong is nog altijd nagenoeg vier minuten. De start is prachtig. Katie Pruitt heeft er een handje van om grootse countryballads te zingen die tegen de indie rock aanliggen en stuk voor stuk overtuigen in hun soms bitterheid, soms teleurstelling, soms naïviteit en toch ook wel de hoop die ze heeft op acceptatie. In het prachtige ‘My Mind’s a Ship (That’s Going Down)’waarschuwt ze haar luisteraars. ‘Expectations’ is vlotter en rockender, waarop ook haar gitaar spel mooi naar voren komt. Bij elk liedje is het aan te raden goed te tekst mee te luisteren naar de prachtige, maar soms zo gekwelde teksten van Pruitt. Prachtig is ‘Out of The Blue’ rustig begonnen en heerlijk. In ‘Normal’ gaat ze terug naar haar schooltijd en vraagt ze zich af wat normaal zijn is, een door merg en been gaande overpeinzing, in ‘Georgia’ haalt ze met name de reactie van haar vader aan op haar uit kast komen aan. Een voortreffelijk document van een jeugd en van een krachtige nieuwe stem die in heerlijke liedjes haar eigen levenslijn uit kerft en daarmee iedereen hoop geeft. Dit is inderdaad een artiest om te gaan leren kennen. De ‘Expectations’ worden ingevuld, ruimschoots. Fantastisch met als hoogtepunt ‘Loving You’, een verklaring van onafhankelijkheid.
Katie Pruitt – Expectations
