Een zoektocht naar Joshua Black Wilkins levert veel fotomateriaal op. Geen wonder. De man is een verdienstelijk fotograaf die menig koffietafel siert met zijn fotoboeken in de Verenigde Staten. Het geeft aan dat hij een goed oog heeft voor het verhaal en hoe dat te pakken in een kernachtig beeld. Wat uiteraard niet wil zeggen dat elke fotograaf ook een goede muzikant of liedjesschrijver is. Wilkins is dat wel. Zijn nieuwe album ‘Rogue’ is meer dan verdienstelijk. Een krachtig openingsstatement geeft de artiest met ‘Tough or Lucky’. Een mooie rauwe stem en prima Americana. Een fijne liedjesschrijver die in zijn werk ook duidelijk een standpunt durft in te nemen. Het mooie tweede nummer ‘Bad Bad News’ is net als ‘Don’t Go To Alabama’ een lied om rascisme aan de kaak te stellen. Beide liedjes komen aan het eind van het album nogmaals terug in een bonusversie. Hoogtepunt van het album is het mooi klein gehouden ‘Remmington Road’, net even wat minder rauw, maar dat geeft het nummer des te meer zeggingskracht. Haast even mooi is ‘Black Lies’. Beelden geschets met gezongen woorden. Bijvoorbeeld de sterke tekstlijn “Standing on my shoebox complaining” uit ‘Day Shift Stripper’ met een mooie resonator als begeleiding of de prachtige tekst van ‘Don’t Go To Alabama’. Teksten schrijven kan Joshua Black Wilkins, ze zingen ook met dat fijne indringende stemgeluid. Lekker stevig is ‘Coke Sweats’ even als het iets minder sterke maar rockende ‘World Aint Your Ashtray’ en een fraai liefdesverdrietliedje is ‘Tire Tracks’. Het album van Joshua Black Wilkins dreigt een beetje over het hoofd te worden gezien. Ten onrechte. Het is een fijn degelijk album dat beluistering verdiend bijvoorbeeld het prachtige ‘Baseball Town’
Joshua Black Wilkins – Rogue
