Loading...
Recensies 2016

Joanna Weston maakt energieke folk

GRONINGEN – Fijne liedjes heeft Joanna Weston in haar repertoire. Haar weltsmerz wordt verpakt in lekkere vrolijke liedjes, waarin ze wel degelijke een boodschap heeft. Joanna Weston heeft een mooie hoge stem, die ze echter flink aan het werk zet. Een mooi breed gebied weet ze er mee te bestrijken. De Britse folkzangeres, afkomstig uit Londen, woonachtig in Utrecht, staat in het ruim van de Willem Jacob met haar liedjes en gitaar tijdens WinterWelvaart. Een aangenaam vol ruim heeft zich gevuld met een internationaal gezelschap. Een groep Duitse gasten met petjes die beter bij 50 cents of Eminem passen dan bij het werk van Weston blijft de hele set stil luisteren. Het verloop is gering en dat is een uitstekend teken. Wellicht dat de boodschap in het openingslied ‘Stay’ dermate beklijft, maar meer waarschijnlijk omdat Weston gewoon een erg leuk optreden geeft met een lach en een traan. Met prima energieke folkliedjes als ‘Don’t Stop’ het eerste liedje dat ze schreef toen ze besloot zelfstandig op het podium te staan met eigen werk, het mooie ‘What are We Fighting For’ dat voor een film wordt gebruikt en het sterke ‘Inside Out’. Liedjes schrijven kan Weston en veel van haar werk ondersteunt ze met mooie verhalen. Inhoudelijk gaat Weston in op haar liedjes en geeft hiermee voor het publiek betekenis mee. Haar setlist is gevarieerd met af en toe een wat steviger liedje en nu en dan wat gevoeliger, hoewel dat energieke er altijd bij haar in blijft. Die energie heeft ook een keer zijde. Het is erg warm aan boord en dat laat Weston tot een dingetje worden. Regelmatig puft ze dat het zo warm is. Het weerhoudt haar niet om toch met energie en passie door te spelen. ‘I’m not Okay’ springt er boven uit en tegen het einde van de set het rustige ‘Over and Over’ dat ze laat volgen door het meest powervolle nummer van haar optreden ‘I can’t Believe’. Het hoogtepunt heeft Joanna Weston bewaard als afsluiter. Met ‘Amy’ heeft ze een liedgeschreven over vriendschap. Het lied is geschreven voor en over een vriendin en beschrijft de relatie die, getuige de emoties die Weston zelf ook tentoonspreid op het podium, diep gaat in alle opzichten. Het is een erg fraaie afsluiting van dit concert waar je met een goed gevoel weer van boord stapt.