GRONINGEN – Getooid met een grote snor, een zelfde soort oogopslag en een voorliefde voor het vertellen van verhalen in zijn liedjes, waarin enige melancholie een vaste plek heeft, had Jerry Leger best de Canadese neef kunnen zijn van onze eigen troubadour Ede Staal. Het concert van Jerry Leger & The Situation in het Der AA Theater was dan ook passend, want dat is een plek waar het Grunnegs nog hoog in het vaandel staat, maar ook een plek waar door de vele geprogrammeerde Americana ook het vertellen van verhalen traditie kent en de zaal, al jaren een plek die nagenoeg een ongewijzigde oase is in het veranderende Groningen, kenmerkt zich door nostalgie. Jerry Hank Holly Leger liet in 2005 zijn eerste album verschijnen en brengt sindsdien gestaag een prima oeuvre aan prachtige albums uit, waarop zijn voorliefde voor mensen als Neil Young goed te horen is, maar waarop hij toch een eigen weg uitkerft. In maart verscheen het album ‘Nothing Pressing’, opgedragen aan een aantal belangrijke mensen uit zijn leven die de afgelopen twee jaar overleden, waaronder de Groninger platenzaak eigenaar en voor veel Groningers een gids in muziekland Jan Kooi, die onder andere de muziek van Jerry Leger bij veel mensen onder de aandacht bracht. ‘Nothing Pressing’ is de opvolger van ‘Songs from the Apartment’, een verrassingsalbum in het begin van de pandemie en ‘Time Out For Tomorrow’ waarvoor de inwoner van Toronto al zijn koffers had gepakt, maar nooit aan het toeren is toegekomen. Dat haalt hij nu in en met The Situation bestaande uit bassist Dan Mock, drummer Kyle Sullivan en toetsenist Alan Zemaitis werd reikhalzend naar zijn optreden in Groningen uitgekeken. Het bleek zo’n onontkoombaar aanstekelijk optreden, waarbij her en der gedanst werd, maar eigenlijk de hele zaal in beweging was bij de uptempo nummers of aan de lippen van Leger hing in de gevoeligere en rustigere songs. Het begin was voortvarend met ‘Kill it with Kindness’ en het rockende intro van ‘Corner Lights’ dat dan in kalmer vaarwater kwam en vooral het orgel van Alan Zemaitis een prachtige bijdrage levert. ‘Recluse Revisions’ dat erg mooi en gevoelig was bereikte daarna als eerste, maar niet als enige, de status van hoogtepunt. Even later was dit ook het geval met vlottere solo ingezette, maar halverwege bijgevallen ‘Underground Blues’. Nu en dan nam Leger even de tijd om wat te vertellen. Deels ging dit over de songs, maar vaker over de zaken die hem bezighielden. Hoe blij hij was dat hij weer toerde en terug was in Groningen, over de mensen die er niet meer in persoon, maar nog wel in gedachten bij waren en hoe dankbaar hij was dat hij dit met zijn publiek kon delen. Nu en dan zou ook best inhoudelijker op een liedje mogen worden ingegaan. Dat deed hij kort wel voor ‘Jumped in the Humber’ dat zijn publiek even liet proeven aan het leven in ‘Toronto’. Een prachtige song die recent ook als single is uitgebracht en voor de pauze vielen ook het fijne ‘I Don’t Make the Wrong Go Away’ en dansbare ‘Cashing In’ op met een prachtige drumbeat van Kyle Sullivan en prima rustig baswerk van Dan Mock. Na de pauze, die werd bereikt met ‘Factory Made’ keerde hij solo terug. Een vijftal nummers bracht Leger zonder begeleiding waaronder mooie uitvoeringen van ‘Train of Thought’ en ‘Old Soldier’ en ter ere van de jarige Willy Nelson ‘Sad Songs and Waltzes’ waarna na ‘Nothing Pressing’ de band terugkeerde. Jerry Leger is een zanger die met eigenlijk weinig middelen je toch weet te boeien. Zijn stem heeft niet een enorm bereik of elastieken stembanden, maar weet de emotie te vatten en bij zijn luisteraars te laten binnenkomen. Door de opbouw van de set list blijven nummers in hun eigen identiteit staan en wordt het publiek steeds verder de show ingetrokken, zonder dat daar echt moeite voor hoeft te worden gedaan. Mooi werd het concert uitgespeeld met vooral ‘No Woman’s Man’, het rustige ‘Wedding Dress’ en vooral het heel intense en sensibele ‘Trekking You Good’ als opvallende songs voor met vlotte ‘The Big Smoke Blues’ en het soulvol jaren ’60 achtig swingende ‘Read Between the Lines’ werd afscheid genomen. Toch nog plots, want de zaal lichten vlogen snel na dit nummer aan en de muziek voorkwam elke kans op een toegift, waardoor, zo zagen de set list meelezers, ‘She’s the Best Writer You’ve Never Heard Off”, maar moet wachten tot een volgende keer. Niet erg, want de band had twee uur lang prachtig en geïnspireerd staan spelen. Kwaliteit en kwantiteit waren dik in orde bij Jerry Leger & The Situation.
Jerry Leger & The Situation zijn onontkombaar aanstekelijk
