AMEN – Hoe vertel je als podium subtiel aan een artiest dat je verwachtingen hebt en de lat hoog legt. In De Amer in Amen halen ze dan gastheer Jos van stal. Met prachtige hugo-eske schoenen kondigde hij Janne & De Vogels aan en de slecht verpakte boodschap was, overtref jij mijn schoenen maar eens. Die uitdaging nam Janne Schra met haar begeleidingsband met verve aan. Even leek ze met het openingsnummer ‘Orkaan’ nog iets geïntimideerd, maar al snel liet ze zien dat ze de lat niet alleen haalde, maar met soepel gemak er over heen zeilde. Na het jazzy intro en het ondanks de naam toch rustige ‘Orkaan’ volgde ‘Alles wat ik Zie’ wat een vrolijkere en optimistischere toon had en waarin ze de mooie kanten van het leven, wellicht iets naïef, belicht. Hoe je schoonheid kunt vinden in het kleine, maar dat schoonheid ook kan bedriegen. Een liedje met een gecompliceerde boodschap, zoals dat vaker ghet geval is. Janne Schra schitterde in formaties als Schradinova en Room 11 waar ze op prettige wijze pop met jazz wist te verbinden. Hiermee vestigde ze haar naam in de Nederlandse popscene. Nu toert ze met een grotendeels Nederlandstalig programma met haar Vogels. De Vogels zijn voor een deel afkomstig uit Room 11 met pianist Tony Roe, die samen met Lucas Dols op bas historie heeft met Schra en als aanvulling drummer Mark van Kersbergen. Daarmee heeft de zangeres uitermate vaardige begeleiders die haar volgden en ondersteunden op alle goede momenten, waarbij Dols en Van Kersbergen een fijne solide, maar zeker ook speelse basis legden als ritme sectie en Roe bij tijden virtuoos was op de aloude Amer piano wiens toetsen al door zoveel grote namen zijn beroerd. Via ‘Niet Ons Laatste Uur’ dat erg mooi was, maar werd overtroffen door ‘Kranig’ dat in zijn rust al walsende indruk maakte. In grote lijnen volgde het gezelschap hiermee het programma zoals dat ook vorig jaar al te zien was. In haar aankondigingen was wel een duidelijk verschil. Die waren prima, hoewel Schra nog iets meer rust mag nemen hierin om even de tijd te nemen wat helderder te formuleren, maar dat was bij uitzondering. Regelmatig werd, zoals in ‘Het Enige dat Ontbreekt’ het publiek gevraagd om mee te zingen of mee te klappen. Aanvankelijk aarzelend, maar in het liedje zelf deden de Amerianen dat met overgave. Het mooiste nummer van het optreden volgde dan met het intense marsliedje ‘In de Regen’ ook in combinatie met ‘Goudlijm’ dat de Japanse gewoonte als uitgangspunt neemt dat een bord meer waard is als hij is gebroken en dat wordt aangegeven door goudlijm te gebruiken. Een feit dat Schra vertaalde naar relaties die je wellicht ook met goudlijm kon repareren, waarna ze sterker zijn dan voorheen. Een mooi eerbetoon aan Jaap Valkhof volgde. Valkhof, een bekende vooroorlogse jazz pianist schreef in de jaren 40 en 50 superieure levensliederen die nog steeds de tand des tijds moeiteloos weerstaan en zijn ‘Diep in mijn Hart’ kende een schitterende vertolking. Via ‘Swipen’ werd de pauze bereikt. Hierin nam Schra een risico, door het publiek te vragen een gedicht in te leveren. Dat gebeurde en Jules Deelder en Judith Herzberg kregen een improvisatie na de pauze in aanloop naar ‘Zachter’ en even later ‘De Kleine Zeemeermin’. Liederen waarin Schra de teksten van Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans oftewel Vasalis vertolkt. Een project oorspronkelijk met het Noordpool Orkest, maar nog steeds hoogtepunten in haar oeuvre’. Maatschappelijke betrokkenheid toonde ze in het Engelstalige ‘Pencil Revolution’ waarmee ze aandacht vroeg voor de situatie in Oekraïne. Het kwartet sloot daarna af met het mooie ‘Ik Zou je in een doosje willen doen’ vooral bekend van Donald Jones en ‘Rook’. Uiteraard volgde een toegift met ‘Ode’ uit het Room 11 verleden. In vergelijking met eerdere optredens waren vooral op het einde een aantal nummers verdwenen. Dat was jammer, want vooral het a capella gezongen ‘Oppervlak’ werd node gemist, maar niet getreurd, want het was wederom een prachtig optreden. En gastheer Jos? Die kondigde aan dat hij nog mooiere schoenen had waarmee hij volgende week de lat hoog gaat leggen voor Leonie Jansen.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden