GRONINGEN – De entourage van Jana Mila liep met de telefoon te filmen. De rij van de entree van de zaal liep tijdens Take Root over de hele bovenverdieping en verdween richting de trap uit zicht en dat werd mooi vastgelegd voor het archief. Wat een contrast met haar optreden in Emmen een vijftal jaar geleden toen ze met haar broer in het kader van de Popronde in een tochtig winkelcentrum voor een brillenzaak stond en slechts een enkeling kon genieten van een toen al een prachtig optreden. Daarna verdween Jana Mila, althans in Noord Nederland, een poos uit zicht, maar gelukkig niet bij de programmeurs van Take Root. Op het moment dat er een andere act uitviel werd er contact gezocht met Jana Mila Doorten of zij haar band bijeen wilde roepen en acte de préséance kon geven tijdens het roots festival in Spot / De Oosterpoort in Groningen. Dat bleek een gulden greep om meerdere redenen. Jana Mila zorgde zo voor een Nederlands tintje aan het festival en was hiermee een stimulans voor de bloeiende Americana scene in Nederland, maar ook zeker in België en Duitsland en verder in Europa die ook zeker op dit festival en plek mag krijgen. In de zaal zaten tal van internationale journalisten die hiermee ook de Nederlandse muziekscene onder de aandacht kunnen brengen. Het was tenslotte een versterking van het aantal vrouwen in de line up en het optreden van Jana Mila kon moeiteloos de vergelijking doorstaan met tal van internationale collega’s die ook Take Root aandeden. Overigens bleek Jana Mila ook zeker niet stil te hebben gezeten, maar onder andere in Nashville te hebben gewerkt aan haar debuut album dat in 2024 moet verschijnen bij het label van Ilse De Lange en stond ze dit jaar bijvoorbeeld op Tuckerville. Daarnaast bracht ze ook werk uit. Gelukkig hoeft Groningen niet lang te wachten voor ze terug is, want Jana Mila is aangekondigd voor Eurosonic / Noorderslag. Op het podium bleek dat Jana Mila een uitstekende band om zich heen heeft verzamelt. Stefan Wolfs toert momenteel met de prachtige show van Leonie Meijer en was ook actief aan de side van Judy Blank en uiteraard Dewolff was gitarist en op pedal steel. Matthijs van Duivenbode op toetsen die werkte met Tim Knol, Douwe Bob, Tangarine en Johan om maar een heel klein fragment er uit te lichten maakten ook deel uit van haar begeleiding. Jana Mila begon echter solo met haar grootste hit tot nu toe ‘When Times Get Rough’. Een fijn melancholisch nummer dat goed tot zijn recht kwam en erg aansprak, waarbij, zoals in elk nummer, de country invloeden duidelijk hoorbaar waren. Dat werd nog versterkt in ‘Love Let Go’ met Wolfs op de pedal steel met hele band. Het werd echt prachtig in het tweestemmig gezongen ‘Like Only Lovers Could’ met Gerben van de Mooren en dat was nog maar het begin van prachtige songs, want ook ‘Somebody New’ dat lekker uptempo was, de ode aan zichzelf ‘In Between’ over hoe de zangeres eigenlijk steeds niet in staat is om te genieten van het nu, maar eigenlijk alweer met andere zaken bezig is en zich dat toch heeft aangeleerd en weer solo het gevoelige ‘Rosie’ waren prachtig. Mooi was ook de kadering van de nummers. Was ‘Rosie’ klein en sensibel, het volgende nummer op de setlijst ‘I Wasn’t Gonna’ was juist weer vlot en stevig om daarna iedereen weer rustig naar de deur te wijzen met het afsluitende ‘It’s Treu’ en zo behield elk nummer zijn eigen identiteit. Wat een ontwikkeling heeft Jana Mila doorgemaakt sinds die dag in Emmen voor de deur van een brillenzaak. De zang en de liedjes waren al goed, maar zijn nog verder aangescherpt. Rustig praat ze haar optreden aan elkaar en ze heeft de juiste mensen om zich heen om haar loopbaan klaar te maken voor lancering. 2024 wordt het jaar van Jana Mila.
Jana Mila doet niets onder voor internationale collega’s
