GRONINGEN – Het laatste album ‘Barefoot On Diamond Road’ van Amber Arcades viel op de digitale deurmat via een Britse platenmaatschappij dat regelmatig werk van fantastische artiesten vertegenwoordigd. Het is een teken dat Amber Arcades de pijlen niet alleen op Nederland heeft gericht, maar groter wil dromen met haar dreampop en indiepop. Terecht, want de plaat heeft duidelijk internationale allure en Annelotte de Graaf en haar band onderstrepen dat momenteel met een toer door Nederland, waar heel gedreven en prachtig de nummers van de plaat, met ouder werk er tussendoor, worden gebracht. Als de band klaar is in Nederland kan er even een paar dagen worden adem gehaald voor er wordt overgestoken naar de Britse eilanden om ook daar het album aan de man te brengen. Amber Arcades heeft eigenlijk steeds die internationale blik gehad. Wellicht door het werk dat ze deed in het internationaal recht, keek Annelotte de Graaf al snel uit over onze landsgrenzen. Haar eerste album ‘Fading Lines’ nam ze op in New York en werd internationaal opgepikt en uitgebracht door een Britse platenmaatschappij. Daarvoor bracht ze al twee EP’s uit en na dit debuut album volgde ‘European Heartbreak’ in 2018 en recent dus ‘Barefoot on Diamond Road’. Steeds zoekt ze samenwerking met prima namen en recent toerde ze met Thala en Hater nog in Groot Brittannië en presenteerde zich in Texas op SXSW. Het was al even geleden dat ze in Vera was geweest. 2018 wist De Graaf uit haar geheugen op te graven en dus was deze dubbele headline toer door Nederland met Robin Kester een mooie gelegenheid om dit podium wederom te betreden. Een intro op band gaf de gelegenheid voor de formatie om zijn plek in te nemen en attendeerde het publiek. Rustig en klein werd de ‘Diamond Road’ in geslagen, met direct een hoofdrol voor de prachtige zang van Annelotte de Graaf. Het tempo ging wat omhoog voor ‘Treu Love’ dat erg fraai was en beide nummers vormden de mooie opbouw voor ‘Just Like Me’ dat als eerste hoogtepunt van het concert te boek kwam, juist door de tegenstelling tussen rustige zang en een stevige sound. Amber Arcades zette op deze manier onmiddellijk de toon met drie nummers die onmiddellijk een dwarsdoorsnede waren van het nieuwe album en een blik op wat de avond voor moois in petto had bij deze band. Een korte begroeting van de frontvrouw volgde, waaruit bleek dat praten deze avond niet haar voorkeur heeft op het podium en ze zich liever in de liedjes stort. Dat deed De Graaf met alle mogelijke overgave. Het “oudje” ‘Fading Lines’ bracht het tempo mooi in de show en ‘Come with Me’, hield deze vaart er in. De opbouw van het concert was prima. Daar was over nagedacht en zorgde er voor dat liedjes hun identiteit behielden. Na deze vlottere episode begon het donkerdere ‘Through’ juist weer rustig en bouwde vandaar uit weer mooi uit, om even weer te beteugelen en daarna steeds groter uit te pakken in dit sferische nummer, terwijl in ‘Water Stains’ de fraaie zang het nummer weer een x factor gaf. Daarna brak de mooiste fase van het optreden aan. Solo en intens zette Annelotte de Graaf ‘Life is Coming’ in, waarna haar band bijviel en het zeer fraai werd. Mooi dromerig met die steeds meer beklijvende zang steeg ‘Turning Light’ daar nog boven uit en ook het prachtige ‘It Changes’ bekoorde optimaal. De vaart bleef er in. Iets meer contact met het publiek zou nog wat toevoegen. Op nummers individueel werd eigenlijk niet ingegaan, maar tegen het einde voor het zwaardere ‘Contain’ werd een soort thema voor het hele album gegeven, wat in de meeste liedjes terug kwam. Het publiek werd opgeroepen om van het moment te genieten. Dat maakte Amber Arcades op dat moment eenvoudig. Een volwassen sound die bij dit thema paste, waarbij haar prima band voor een goede begeleiding zorgde en er veel dynamiek was op het podium en zichtbaar speelplezier. Veel onverwachte en goede keuzes werden er gemaakt die de rijkdom van de nummers ten goede kwam en de variatie werd niet geschuwd. Na het prachtige en bijzonder intense ‘Contain’ restte het rustigere ‘Odd to Even’ dat mooi zo de rode loper uitrolde voor het fijne slotnummer ‘I’m Not There’. Een heerlijk optreden van Amber Arcades dat zich bijzonder goed presenteerde in Vera en als we haar niet verliezen aan de internationale markt de moeite waard is om te gaan zien en hopelijk sneller dan vijf jaar weer terug is op deze bühne.
Internationale allure bij Amber Arcades
